Choroby przewlekłe a depresja
Choroba przewlekła to taka, która trwa bardzo długo albo pojawia się cyklicznie, co jakiś czas. Może być nią astma, cukrzyca, a także schizofrenia. Leczenie ich może być bardzo uciążliwe. Niektóre choroby przewlekłe objawiają się stopniowo. Inne pozostają niezauważone przez długie lata. Także symptomy chorób chronicznych mogą być łagodne lub dotkliwe. Mogą też prowadzić do rozwijania się innych schorzeń.
1. Najczęstsze choroby przewlekłe
Chorób przewlekłych jest niezwykle dużo. Do najczęściej występujących można zaliczyć: cukrzycę, astmę, choroby serca, epilepsję, zaburzenia hormonalne, stwardnienie rozsiane, guzy mózgu, nowotwory, * schizofrenię. Leczenie chorób przewlekłych nie jest proste. Części z nich nie można wyleczyć, tylko sprawić, że chory będzie normalnie funkcjonował w społeczeństwie. Warto pamiętać o tym, że na to, jak przebiegają choroby przewlekłe wpływa wiele czynników. Niektóre z nich możemy przewidzieć. Wszystkie choroby przewlekłe powinny być jednak leczone. Osoba zmagająca się z takimi schorzeniami powinna być pod opieką specjalisty.
2. Depresja u osób przewlekle chorych
Jak już wspomniano, nie wszystkie choroby przewlekłe są uleczalne. Dlatego bardzo wiele osób, które dowiadują się o tym, że cierpią na którąś z nich, przeżywa wstrząs psychiczny. Nie dopuszczają do siebie informacji o tym, że muszą zmagać się z chorobą przewlekłą. Pojawia się przygnębienie, silny lęk, rozpacz i bezradność. U 25 proc. chorych ze zdiagnozowanymi chorobami przewlekłymi rozwinęła się dodatkowo depresja.
Choroby przewlekłe wpływają więc na rozwój depresji. Szczególnie duże znaczenie w tym przypadku ma: wybrany sposób leczenia danej choroby i efekty uboczne terapii; wsparcie ze strony bliskich, czyli rodziny i przyjaciół. U osób, które mogą na nie liczyć, ryzyko zachorowania na depresję jest mniejsze. to, czy konieczne jest poddanie się zabiegowi chirurgicznemu i co się z nim wiąże; konieczność podejmowania trudnych decyzji; przebywanie wśród chorych cierpiących na to samo schorzenie. Może to zwiększać szansę na pojawienie się depresji; strach przed bólem związany zarówno z leczeniem, jak i samą chorobą; strach przed śmiercią; zmiany w wyglądzie; utrata samodzielności spowodowana przez chorobę przewlekłą; brak możliwości realizacji swoich celów życiowych. Depresja może towarzyszyć każdemu schorzeniu przewlekłemu. W takim przypadku traktowana jest jako powikłanie danej dolegliwości. Depresja może pojawić się, kiedy u chorego wystąpi dowolna choroba przewlekła taka jak: cukrzyca, astma, schizofrenia. Leczenie jest o tyle trudniejsze, że należy leczyć zarówno depresję, jak i chorobę, która jest jej przyczyną.
3. Jakie są objawy depresji?
Do najczęstszych objawów depresji zaliczamy: długotrwałe uczucie smutki, stany apatii i wahania nastroju, zbyt emocjonalne reagowanie na zwykłe sytuacje, napady płaczu pojawiające się bez żadnego widocznego powodu, wahania apetytu, problemy ze snem, poczucie winy, poczucie bezsilności i bezradności, nieumiejętność koncentrowania uwagi, wycofanie się z życia towarzyskiego, zaburzenia pamięci, * myśli samobójcze.
To musisz wiedzieć:
4. Jak depresja wpływa na chorobę przewlekłą?
Depresja, która towarzyszy chorobie przewlekłej, negatywnie wpływa na proces jej leczenia. Może sprawiać, że chory nie będzie chciał przestrzegać zaleceń lekarza, przez co terapia może być mniej skuteczna. Pacjenci, którzy oprócz choroby przewlekłej cierpią na depresję, mają gorsze efekty w leczeniu choroby. Gorsze są też efekty rehabilitacji. Pacjenci doświadczają więcej problemów z procesem leczenia. Należy wiedzieć, że depresja może przyczynić się do tego, że choroba przewlekła będzie miała znacznie cięższy przebieg, szczególnie kiedy chory będzie radził sobie z depresją przy pomocy domowych sposobów na nią, czyli sięgnie po: alkohol, papierosy, narkotyki, lekarstwa.
5. Jak pomagać sobie w depresji?
Depresja wymaga wielu poświęceń, aby wyjść z niej i na nowo prawidłowo funkcjonować w społeczeństwie. Najlepiej można sobie pomóc, udając się do lekarza i przestrzegając jego zaleceń. Warto pamiętać o tym, że nie ma nic złego w przeżywaniu i okazywaniu negatywnych emocji. Depresja nie jest karą, jest chorobą. Nie należy się jej wstydzić i jeśli choremu potrzebna jest pomoc, może o nią prosić. Nie ma w tym nic wstydliwego. Pomocna może być też terapia grupowa i spotkania z osobami, które cierpią na depresję i starają się ją wyleczyć. To pozwoli na uzyskanie wsparcia, ale także na pomoc innym osobom, co jest niezwykle ważne. Osoba cierpiąca na depresję powinna czuć się potrzebna, a uczestnictwo w grupie wsparcia na to pozwala. Zawsze należy walczyć o swoje zdrowie psychiczne i fizyczne.