Wróżby Andrzejkowe
Wiemy już, jak bawiła się młodzież na wydaniu na wsi sielskiej wieki temu. Teraz czas na kilka pomysłów, jak spędzić noc z 29 na 30 listopada współcześnie. Przede wszystkim w gronie znajomych. Miejsce dowolne. Może być dom, kino, pub. Byle tam, gdzie czeka dobra zabawa i andrzejkowe wróżby. Siły fachowe od tarota, numerologii i wróżenia z fusów nie są konieczne, choć na pewno uatrakcyjnią wieczór. Chyba nawet naszym dzieciom w szkole nie zaszkodzi rzut oka na tradycje andrzejkowe połączone z laniem wosku i przestawianiem butów. Poznają rodzime obyczaje, a jednocześnie nauczą się, że to tylko zabawa.
1. Lanie wosku
„Ową przyszłość dziś bez wielkich mozołów
Wskazać może wosk stopiony lub ołów,
Gdy swobodną kroplą w wodę upadnie
Rzecz ciekawa, co tam z niego się złoży?
Pewno młodzian urodziwy, a hoży.”
Chyba wszyscy znamy tę wróżbę. Potrzebny jest stopiony wosk (świeczki), klucz - taki jak od starej szafy (dla dzieci najlepiej wyciąć duży z kartonu) i miska z zimną wodą. Z garnuszka lejemy do wody wosk przez dziurkę klucza. Gdy zastygnie, trzeba go wyjąć. Rzucamy cień na ścianę i zaczyna się prawdziwa zabawa w interpretacje:
Anioł lub inna skrzydlata postać - dobra nowina,
- brama, drzwi - bliskie szczęście,
- czapka - kłopoty,
- drzewo - dobry los,
- harfa - zgoda lub powodzenie w miłości,
- dzban - zdrowie,
- półksiężyc - miłosna przygoda,
- owoce - dobrobyt,
- zamek - książę z bajki,
- serce - spełnione marzenia o miłości,
- gwiazda - szczęście i majątek,
- kwiat - niespodzianka,
- motyl - koniec z problemami.
To tylko przykładowe interpretacje tego, co pokaże cień odlanego wosku. Mogą być ich dziesiątki, zarówno dotyczące chłopaka, powodzenia w miłości, jak i „oceny" usposobienia i charakteru osoby wróżącej. Przed zabawą najlepiej poszperać w starych książkach lub w Internecie i stworzyć pokaźną listę interpretacji.
2. Wróżba z butami
Każdy uczestnik zabawy zdejmuje jeden but. Ustawiane są one „gęsiego" od ściany naprzeciwko drzwi, w ich kierunku. Gdy buty wszystkich uczestników są na miejscu, zaczyna się wędrówka - ten z końca przestawiamy na początek i tak aż do drzwi. Właściciel buta, który jako pierwszy przekroczy próg najszybciej zmieni stan cywilny.
Butami można również rzucać. Byleby z wyczuciem. W tej wersji chętni do wzięcia udziału we wróżbie zdejmują buty, stają tyłem do drzwi, (w ustalonej dla wszystkich odległości) i rzucają butami w ich kierunku, ponad głową. But, który upadł noskiem w stronę wyjścia oznacza małżeństwo.
3. Serce prawdę Ci powie
Z kartonu wycinamy serce. Najlepiej nieco większe od zwykłego zeszytu. Jedną stronę dajemy dzieciom do pomalowania, na drugiej zapisujemy imiona. Jeżeli wróżą chłopcy, to żeńskie, jeżeli dziewczynki, to męskie. Kładziemy serce na grubszej podkładce, imionami do dołu i dajemy dziecku szpilkę, najlepiej zakończoną dość grubym, plastikowym łebkiem. Maluch wbija ją w dowolne miejsce na sercu, a wróżący/a sprawdza, w jakie imię się wbiła - tak będzie się nazywać jego/jej przyszła sympatia.
4. Co przyniesie przyszłość?
To pytanie nurtowało panny w XVIII wieku, nurtuje i teraz. Ponadto, odpowiedź chętnie poznają nawet przedszkolaki. Do tej wróżby potrzebne będą talerzyki, miseczki, kubeczki, generalnie coś, pod czym da się ukryć różne drobne przedmioty, np. kwiatek, różaniec, chleb, pieniążek, kluczyk, złoty pierścionek, cukierek, autko. W zależności od wieku uczestników zabawy, można modyfikować zestaw gadżetów oraz ich znaczenie. Pod talerzykami umieszczamy po jednym przedmiocie, miejsce pod jednym zostaje puste. Każdy wybiera swój i sprawdza, co go czeka. Złoty pierścionek to albo szybkie zamążpójście, albo bogactwo; różaniec - klasztor, chleb - bieda; pieniądz - bogactwo; klucz - nowy dom; auto - podróż; kwiat - staropanieństwo; cukier - szczęśliwe, słodkie życie. Tę wróżbę kształtuje nasza wyobraźnia.
5. Wróżba z kolorów
Przygotowujemy np. 6 kartoników w różnych kolorach. Każdemu z nich przypisujemy określone znaczenie. Mogą to być proste komunikaty, np. zielony to „radość", czerwony – „miłość". Możemy też puścić wodze fantazji i np. do niebieskiego dopisać „podróż samolotem" czy „naukę nurkowania". To, co wymyślimy ograniczone powinno być jedynie wiekiem uczestników. Jak wszystkie kartoniki zostaną opisane, każdy losuje po jednym, a osoba prowadząca, czyli wróż albo wróżka, odczytują przesłanie. W podobny sposób możemy wykorzystać mowę kwiatów, tylko zamiast kolorów umieszczamy na kartach rysunki lub zdjęcia roślinek. Tu dzieci chętnie pomogą już na etapie przygotowań.
Do wróżb andrzejkowych można wykorzystać wiele innych przedmiotów - jabłka, igły, łódeczki z kartoników ze świeczką, pływające w misce wody, przeróżne karteczki z imionami lub przepowiedniami, (jak ktoś ma ochotę, to można je umieścić w specjalnie upieczonych ciasteczkach). Internet, książki i pamięć naszych babć roją się od najróżniejszych pomysłów na andrzejkowe zabawy w grupie. Na pewno każdemu uda się znaleźć coś odpowiedniego dla dzieci, studentów, panien i mężatek z dziećmi. Wystarczą dobre chęci i odrobina wysiłku, a świetna zabawa murowana.