Uzdolnione dzieci
Zdolne dziecko to powód do dumy rodziców. Często chwalą się oni swoją pociechą przed innymi, doceniają jego sukcesy i motywują do pracy. Należy jednak pamiętać, że zdolne dziecko to nie „małpka na pokaz”. Może również mieć swoje upadki i wtedy nie wolno go krytykować czy ganić. Każdy ma prawo do błędu. Rodzice są przede wszystkim od tego, by pomóc dzieciom rozpoznać ich talenty i rozwijać zainteresowania. Na pewno nie wolno narzucać szkrabom własnych niezrealizowanych w przeszłości ambicji.
1. Zdolne dziecko
Każde dziecko ma swój wyjątkowy talent lub indywidualne zdolności. Dzieci różnią się między sobą, mogą wybijać się na tle rówieśników w wybranych dziedzinach. Wychowanie dzieci nie jest proste.
Trudno bowiem na początku określić rodzicom, w czym ich maluch jest wybitny, czym mógłby się zajmować w przyszłości i jakie uzdolnienia dziecka warto byłoby dalej rozwijać.
Kiedy dziecko dorasta, możesz pomóc mu poszukać dziedziny, w której sprawdza się najlepiej. W końcu rolą rodziców jest również odkrywanie talentów dzieci poprzez obserwację i umożliwianie rozwoju.
Nie wolno ci jednak narzucać własnych wymyślonych talentów, które tylko według ciebie pomogą dziecku w dorosłym życiu i zapewnią mu dobrą przyszłość. Każdy człowiek ma swoje własne zdolności i trzeba dążyć do ich odkrycia i rozwijania.
Uzdolnienia dziecisą różnicami indywidualnymi. Sprawiają, że ludzie na jednakowych stanowiskach, o tym samym poziomie wiedzy, praktyki i siły motywacyjnej, będą w danej dziedzinie dobrzy, ale na pewno nie tacy sami. Zdolne dziecko to takie, które w wielu dziedzinach osiąga wspaniałe wyniki, zdecydowanie wyższe niż przypisywane grupie wiekowej.
2. Uzdolnienia dzieci - przykłady
Zauważyłaś, że twoje dziecko wyróżnia się na tle rówieśników jakimś talentem. Może są to uzdolnienia matematyczne albo uzdolnienia manualne? Nie wiesz, co masz zrobić, żeby ten talent dziecka rozwijać? Przykładów uzdolnień dzieci jest całe mnóstwo, ale niezwykle ważne jest aby je w porę dostrzec.
Przede wszystkim, nie można ci go zmarnować. Jeśli dziecko jest świetne w liczeniu, poślij go na kółko matematyczne w szkole. Gdy twoja córka ma uzdolnienia ruchowe, może warto byłoby zapisać ją na zajęcia taneczne lub rytmikę.
Jeśli twój szkrab przejawia zdolności w rysowaniu, zaproponuj mu uczestnictwo w zajęciach koła plastycznego. Możesz też porozmawiać na ten temat z nauczycielem w szkole. Wtedy upewnisz się, czy twoje obserwacje są słuszne i czy przypadkiem nie rozmijają się ze zdaniem osób postronnych.
Zdolności ogólne pozwalają na przyswajanie wiedzy ogólnej w łatwy sposób i osiąganie dobrych wyników. W przypadku dzieci objawiają się lepszą pamięcią, szybką nauką i dobrymi wynikami bez większego wysiłku. Uzdolnione dzieci zazwyczaj szybciej niż ich rówieśnicy zaczynają mówić, chodzić, rozpoznawać dane przedmioty. Potrafią też wcześniej zdobytą wiedzę doskonale wykorzystać.
Uzdolnienia kierunkowe pozwalają na przyswajanie wiedzy z konkretnej, szczegółowej dziedziny, np. z przedmiotów ścisłych, z literatury, z historii, z muzyki itp. Dziecko uzdolnione w danym kierunku będzie najlepsze w jednej dziedzinie, w jednym obszarze zainteresowań.
W pozostałych przedmiotach szkolnych może osiągać umiarkowane bądź przeciętne wyniki. Te uzdolnienia jest najłatwiej zaobserwować już od najmłodszych lat dziecka.
Zdolności twórcze charakteryzują się umiejętnościami tworzenia rzeczy nowych, dotąd nieznanych. Dziecko zdolne twórczo ma bujną wyobraźnię, często jest pewne siebie i ma o sobie duże mniemanie. Jest ciekawe świata i nowych rzeczy. Szybko nudzi się tym, co już dla niego znane. Wykazuje niezwykłą zdolność obserwacji i logicznego rozumowania.
Uzdolnienia dziecka można już wykryć w wieku przedszkolnym. Należy tylko bacznie obserwować szkraba i zareagować w odpowiednim czasie. Zadaniem zarówno rodziców, jak i nauczycieli jest pobudzanie zainteresowań dziecka w danej dziedzinie i umożliwianie mu rozwijania talentu.
3. Czym charakteryzuje się zdolne dziecko?
- Koncentracja – zdolne dziecko potrafi skoncentrować się na danej rzeczy i poświęcić jej więcej czasu niż jego rówieśnicy. Również w wieku niemowlęcym maluch potrafi długo bawić się jedną zabawką, np. uporczywie buduje różne budowle z klocków.
- Towarzystwo osób dorosłych – dziecko lubi przebywać w towarzystwie osób od siebie starszych. Ich zajęcia są dla niego bardziej interesujące niż te przeznaczone dla jego grupy wiekowej.
- Niezależność – dziecko zdolne bardzo szybko chce być samodzielne, nie boi się próbować nowych rzeczy. Ma własne zabawy, nudzi go harmonogram zajęć w przedszkolu czy szkole. Zazwyczaj ma początkowe problemy w pracy grupowej. Woli być indywidualistą.
- Bogate słownictwo – dziecko już od najmłodszych lat szybko uczy się mówić i ma bogaty zasób słownictwa. Wypowiada się pełnymi zdaniami i potrafi porozumiewać się z dorosłymi.
- Ciekawość świata i nowości – zdolne dziecko interesuje się rzeczywistością i pragnie poznać to, co jeszcze dla niego nieznane. Zadaje mnóstwo pytań i poszukuje na nie odpowiedzi.
- Hobby – dziecko zdolne może mieć własne, często niekonwencjonalne hobby.
Zdolne dziecko szybko uczy się czytać i pisać. Potrafi wyłonić z czytanego tekstu najistotniejsze elementy. Jeśli chodzi o rozwój kompetencji społecznych, uzdolnione dzieci często mają skłonności przywódcze, choć zdarzają się również jednostki wycofane, stroniące od kontaktów z innymi.
Rolą rodziców zdolnego dziecka jest rozwijanie talentu malca, ćwiczenie z nim, pomoc w poszukiwaniach nowych informacji na dany temat. Ważne, by rodzice umieli pokazać dzieciom, że można uczyć się i bawić jednocześnie.
Jeśli twoje dziecko jest uzdolnione, podziel się z nim swoją wiedzą, poświęć mu czas i uwagę. Zdolne dziecko należy wychowywać jak każde inne, tzn. w atmosferze miłości, wsparcia, zrozumienia i w poczuciu bezpieczeństwa. Tylko wtedy będzie mogło w pełni rozwijać swoje talenty i być szczęśliwe.
