Tachykardia płodu

Tachykardia płodu to przyspieszenie akcji serca płodu. Wykrywanie takiego zaburzenia jest możliwe dzięki badaniom kardiotokograficznym (KTG) i ultrasonograficznym (USG). Kardiotokografia to połączenie badania tokograficznego i kardiologicznego. Tachykardia u płodu to wartość zależna od wieku płodu, ale zwykle tachykardię oznacza wartość powyżej 160 uderzeń na minutę (wartości powyżej 220 uderzeń na minutę mogą mieć miejsce w przypadku tachyarytmii). U płodu może dojść do tachykardii zatokowej lub tachyarytmii, która jest poważniejszym stanem, nawet zagrażającym życiu.

1. Przyczyny tachykardii płodu

Tachykardia serca u płodu (tak jak bradykardia czy arytmia) może wystąpić zarówno z powodu chorób i nieprawidłowości ze strony płodu, jak i matki. Zaburzenia u płodu, które mogą wywołać u niego tachykardię, to:

• wady serca;
• wady układu przewodzącego bodźce;
• stany zapalne;
• infekcja wewnątrzmaciczna;
• niedotlenienie wewnątrzmaciczne;
• niedokrwistość płodu;
• guzy serca;
• aberracje chromosomalne.

Zobacz film: "W czym pomagają badania prenatalne?"

Aberracje chromosomalne, które mogą przyczynić się do przyspieszenia akcji serca płodu, czyli do tachykardii, to zespół Pataua (trisomia 13 pary chromosomów) oraz zespół Turnera (występujący tylko u dziewczynek). Niestety, płody z zespołem Turnera w większości ulegają poronieniu, a w przypadku zespołu Pataua ryzyko poronienia lub urodzenia martwego dziecka także jest bardzo wysokie.

Niedotlenienie płodu może być wynikiem zaciśnięcia się pępowiny, ale także niewydolności łożyska (zdarza się raczej u kobiet, które późno zachodzą w ciążę), zatrucia ciążowego czy zaburzeń krążenia.

Zaburzenia u matki, które mogą wywołać tachykardię u płodu, to:

• choroby przewlekłe,
• nadczynność tarczycy,
• niektóre leki,
• gorączka,
• zaburzenia budowy lub funkcjonowania łożyska.

2. Diagnoza i leczenie tachykardii u płodu

Przewlekła lub ostra tachykardia u dziecka może stopniowo osłabiać jego krążenie i zdrowie. Jeśli tachykardia jest wywołana wadą serca lub infekcją, istnieje nawet zagrożenie śmiercią. Diagnoza i leczenie są więc bardzo ważne.

W diagnostyce stosuje się badanie USG, które dodatkowo pomaga wykryć ewentualny obrzęk uogólniony płodu (powikłanie przewlekłej tachykardii) lub wady płodu, które mogą wywoływać tachykardię. Stosuje się także kardiotokografię, czyli badanie rejestrujące równocześnie akcję serca płodu i skurcze macicy.

W początkowej fazie leczenia tachykardii dziecka podaje się matce leki, które mają unormować bicie serca dziecka. Jeśli to nie pomoże, konieczna bywa decyzja o przyspieszonej indukcji porodu. Jeśli problemem jest tachykardia zatokowa, prognozy są zazwyczaj dobre. Po roku życia dziecka, problem ten w większości przypadków sam przechodzi. Poważniejszym stanem jest tachyarytmia.

Więcej na ten temat przeczytasz w artykule: Tachykardia. Przyczyny, diagnostyka i leczenie.