Ser pleśniowy. Kto może, a kto nie powinien go spożywać?
Ser pleśniowy z roku na rok staje się coraz bardziej popularny, szczególnie wśród mieszkańców Europy Zachodniej. Jest zaliczany do produktów eleganckich i ekskluzywnych. Kojarzymy go z Francją, a najlepiej smakuje w połączeniu z czerwonym winem i owocami. Czy jest zdrowy? Czy każdy może go jeść? Sprawdź!
1. Jak powstaje ser pleśniowy?
Produkcja serów pleśniowych w Polsce rozpoczęła się w latach 60. XX wieku, choć nie znalazła tylu fanów w Polsce, ilu we Francji, która stanowi kolebkę tego rodzaju serów.
Sery pleśniowe charakteryzują się specyficznym smakiem oraz zapachem i jak wskazuje nazwa, zawierają w sobie pleśń.
Tak jak wiele innych serów, pleśniowe powstają z mleka: koziego, krowiego lub owczego. Sery pleśniowe są ścinane za pomocą podpuszczki, po czym poddawane procesowi dojrzewania. Na tym etapie, dzięki obecności odpowiednich szlachetnych pleśni, zyskują swój unikatowy charakter.
Pleśń obecna na serze ma wpływ na aromat, smak, barwę i konsystencję sera. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne i konserwujące, przedłużając trwałość sera.
Zwykle spotykamy się pleśnią białą oraz niebieską. Grzyby (pleśń to grzyb), które są stosowane do produkcji serów z niebieską pleśnią, należą do penicylin - naturalnych antybiotyków.
Sery z porostem niebieskiej lub zielonkawej pleśni są przerośnięte pleśnią w środku. Mogą być słodkie, łagodne, ostre, o owocowym lub kwiatowym posmaku. Zwykle dojrzewają od miesiąca do pół roku.
Sery z białym porostem pleśni (np. brie, camembert) zwykle dojrzewają około miesiąca, a charakteryzują się grzybowym smakiem. Mają miękką lub ziarnistą konsystencję, kolor zaś kremowy lub biały. W przypadku tego rodzaju sera pleśń znajduje się tylko na jego powierzchni i nie przenika do środka, pokrywając skórkę aksamitną, równą białą warstwą.
2. Jakie są rodzaje serów pleśniowych?
Do najbardziej znanych serów pleśniowych należą:
- Camembert;
- Brie;
- Coulommiers;
- Bleu de Bresse;
- Gorgonzola;
- Roquefort;
- Munster.
3. Jakie są korzyści z jedzenia serów pleśniowych?
Francuskie mamy podają sery pleśniowe dzieciom już w pierwszym roku życia. Dlaczego? Sery pleśniowe to skarbnica wielu pożytecznych mikroelementów, takich jak białko, fosfor, i wapno, które stanowią podstawowy budulec zębów i kości. Szczególnie polecane są osobom w czasie rekonwalescencji organizmu po pęknięciach i złamaniach kości.
Sery pleśniowe są źródłem cennych witamin, takich jak:
- witamina A;
- witaminy z grupy B (B1, B2, B6 i B12);
- witamina D;
- witamina E;
- witamina K;
oraz soli mineralnych, jak magnez, potas i sód, które odpowiadają za przebieg wielu procesów w naszym organizmie.
W swoim składzie sery pleśniowe mają także ważny aminokwas - tyrozynę, która poprawia nastrój, zwiększa wytrzymałość organizmu oraz pomaga zwalczać stres i zmęczenie.
4. Czy każdy może jeść sery pleśniowe?
Sery pleśniowe mają szereg pożytecznych dla zdrowia mikroelementów, jednak nie są zalecane wszystkim. Ze względu na dużą zawartość tłuszczów, nie poleca się ich osobom walczącym z nadwagą.
Zawierają duże ilości soli, więc nie są zalecane również osobom borykającym się z zatrzymywaniem wody w organizmie. Warto je spożywać razem z pomidorami, ponieważ potas, który się w nich znajduje, pomaga usuwać nadmiar wody z organizmu.
Ze względu na obecność tyraminy sery pleśniowe nie są zalecane kobietom w ciąży. Innym zagrożeniem dla ciężarnych jest możliwość zakażenia się bakterią Listeria monocytogenes. Bakteria ta może powodować uszkodzenia płodu, a nawet doprowadzić do jego obumarcia i poronienia.
Sery pleśniowe są to wyroby mleczne, więc osoby uczulone na mleko również nie powinny uwzględniać ich w swoim menu.
Sery pleśniowe mogą stanowić niebanalny i wyrazisty element kulinarny, a spożywane z umiarem mogą przyczynić się do poprawy stanu naszego zdrowia. Jeśli możemy sobie na nie pozwolić, warto raz na jakiś czas wzbogacić nimi swoją dietę.
