Prześladowane dzieci cierpią nie tylko emocjonalnie
Znęcanie nie wiąże się nie tylko z przemocą fizyczną lub emocjonalną, ale może również mieć wpływ na edukację dzieci.
Autorzy badania opublikowanego w "Journal of Educational Psychology" twierdzą, że gdy dziecko jest prześladowane, wpływa to na całe jego szkolne życie. Jego wyniki w nauce spadają, a rośnie niechęć do szkoły i brak wiary w swoje możliwości.
Naukowcy obserwowali kilkuset dzieci w Stanach Zjednoczonych od przedszkola do klasy 12 i okazało się, że prawie jedna czwarta doświadczyła przewlekłego zastraszania.
Gary W. Ladd, profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym Arizona, który kierował badaniami, powiedział, że dobrą wiadomością jest to, że im dłużej dzieci były w szkole, tym mniej było prawdopodobne, że zostaną one ofiarami nękania.
Ladd postanowił jednak zbadać, jak nękanie wpływa na naukę dzieci.
W 1992 roku Ladd i jego współpracownicy zaprosili do badania 383 przedszkolaków - 190 chłopców i 193 dziewcząt. Uczestnicy należeli do różnych szkół publicznych, głównie w stanie Illinois. Następnie zespół często oceniał odczucia nękania każdego dziecka, entuzjazm względem szkoły, szacunek do szkoły i ich wydajność poprzez oceny nauczycieli i wyniki testów.
Do ocen wliczono oceny roczne, w których dzieci opisywały swoje doświadczenia z zastraszaniem. Częstotliwość tego zjawiska mierzono w skali od jednego, czyli "prawie nigdy", do pięciu, co oznacza "prawie zawsze".
Nowe badanie wykazało, że zarówno powszechność, jak i częstotliwość nękania spadła w ciągu roku szkolnego, ale także zidentyfikowano podtypy ujawniające różnice zarówno w nękaniu, jak i jego skutkach.
ZOBACZ TAKŻE:
Prawie jedna trzecia dzieci, 32 proc. doświadczyła sporadycznego zastraszania lub nie doświadczyła go wcale. Tymczasem 26 proc. dzieci cierpiała z powodu malejącego z czasem nękania. Wyniki szkolne w tej grupie były podobne do tych, z grupy o niskim wskaźniku nękania, co sugeruje, że dzieci mogły odbudować pewność siebie, gdy znęcanie słabło z czasem.
24 proc. dzieci cierpiało z powodu ciągłego zastraszania. Te dzieci miały niższe wyniki w nauce, większą niechęć do szkoły i mniej wiary w swoje umiejętności szkolne.
18 proc. dzieci doświadczyło umiarkowanego zastraszania, które nasiliło się później w kolejnych latach szkolnych. Ich wyniki były podobne do tych dzieci, które były przewlekle zastraszane.
Ogólnie rzecz biorąc, chłopcy byli o wiele bardziej narażeni na przewlekłe lub zwiększone zastraszanie niż dziewczynki. W każdej grupie wiekowej, chociaż zastraszanie ogólnie słabło z czasem, więcej chłopców niż dziewcząt było prześladowanych.
"Tak więc zdarza się, że niektóre dzieci zaczynają szkołę dobrze, ale stają się bardziej podatne na nękanie z upływem czasu" - powiedział Ladd. "Oczywiście ta grupa martwi nas bardziej niż grupa, która unika nękania, bo jeśli chcesz uniknąć tych problemów, ważne jest, aby zareagować jak najwcześniej".
Naukowcy stwierdzili, że badanie było wyjątkowe, ponieważ skupiło się na tym, jak zastraszanie oddziałuje na wyniki dzieci w nauce, a czas obserwacji trwał wyjątkowo długo.
Dzieciom, które są nękane ciężko uciec w naukę, ponieważ nie lubią szkoły i nie chcą tam być, a więc trudno im uczestniczyć w zajęciach. Ladd podkreśla, że nękanie bardzo obniżało zaangażowanie dziecka. Dodatkowo dziecko nie chce uczestniczyć w zajęciach dodatkowych, jeśli jego oprawca również w bierze w nich udział.
Nowym problemem jest cyberprzemoc, której nie było, gdy rozpoczynał badania i dlatego nie została w nich uwzględniona. Jednak Ladd skomentował, na podstawie innych badań, że dzieci, które są nękane w szkole, są również na to narażone w mediach społecznościowych.
"Wiele dzieci, które są zastraszane, nie mówi o tym w domu, nie rozmawia o tym z rodzicami. One wstydzą się przyznać, że są traktowane w ten sposób" - powiedział Ladd.
Naukowcy dodają, że rodzice mogą potrzebować rozmowy z nauczycielem lub z pracownikami szkoły, aby dowiedzieć się więcej o życiu ich dziecka.