Kim jest narcystyczna matka i dlaczego niszczy swoje dzieci? Ślady w ich psychice nigdy nie znikają

Mają spore oczekiwania, lubią być chwalone, a dbanie o pozory to ich ulubione zajęcie. Tych toksycznych emocji nagminnie doświadczają dzieci wychowywane przez tzw. narcystyczne matki. Ślad, który zostaje w ich psychice, nie pozwala im osiągnąć szczęścia w dorosłym życiu.

1. Kim jest narcystyczna matka?

Narcystyczna matka ma wiele cech narcyza. Ten typ osobowości charakteryzuje się nadmiernym zainteresowaniem własnym "ja", ale również nieustanną potrzebą podziwiania i komplementowania takiej osoby. Typowe dla narcyza jest też wymaganie od osób z jego otoczenia konkretnego typu zachowania, które ma zwiększyć jego poczucie własnej wartości, a także w konkretny sposób przedstawić otoczeniu – od którego oczekuje uwielbienia. Dla otoczenia zaś zazwyczaj jest to niełatwe wyzwanie, dlatego narcyzy rzadko tworzą dobre relacje społeczne.

Mechanizm psychologiczny osobowości narcystycznej często działa na poziomie nieświadomym. Narcyz może nie zdawać sobie sprawy z tego, że jego zachowania są próżne, utrudniają życie innym osobom, a nawet krzywdzą je.

Taką krzywdę, nierzadko nieświadomie, wyrządzają swoim dzieciom narcystyczne matki. Kim są i jak je rozpoznać?

Narcystyczna matka przede wszystkim wymaga od swojego dziecka spełnienia jej oczekiwań związanych z wieloma aspektami jego życia. Często dotyczy do zachowania dziecka w towarzystwie, a także w szkole czy w grupie rówieśniczej. Wszędzie tam, gdzie może zostać poddany ocenie sposób jego wychowania.

Narcystyczne matki przywiązują bardzo dużą uwagę do opinii na swój temat, a wręcz są uzależnione od pochwał i mówienia o nich w samych superlatywach. Uwielbiają być chwalone za wychowanie swoich dzieci oraz gdy ich pociechy są chwalone za dobre wyniki w nauce czy osiągnięcia. Często wywierają presję na dzieciach w tej kwestii, przez co bywają postrzegane jako toksyczni rodzice.

Mamy-narcyzy są również powierzchowne – oceniają ludzi na podstawie ich ubioru lub przez pryzmat popularnych stereotypów. Zawsze dbają o to, by ich dziecko było dobrze ubrane i nie naginało zasad, które wpajają im od małego. Jednym z częstych zachowań narcystycznych matek są wyolbrzymione uwagi, a nawet kary wobec dziecka, które ubrudziło się na imprezie rodzinnej.

Co więcej, matki-narcyzy mają skłonność do układania przyszłości swoim dzieciom. Sugerują im – często wywierając presję – jaką szkołę powinny wybrać, z kim się spotykać, a nawet modelują zachowania społeczne dzieci. Narcyzy przenoszą także swoje życiowe ambicje na dzieci, próbują je im wpoić. W efekcie dziecko czuje się manipulowane, osaczone, niedecyzyjne.

Zdarza się również tak, że narcyzm zaniedbuje swoje dzieci, ponieważ jest zajęty realizacją swoich celów.

2. Wychowanie przez narcystyczną matkę pozostawia trwały ślad w psychice dziecka

Wychowanie przez narcystyczną matkę może zostawić wiele negatywnych śladów w psychice dziecka, które odbiją się na jego zachowaniu w przyszłości.

Pierwszy z nich to zaniedbywanie siebie i nieumiejętność realizacji swoich prawdziwych pragnień życiowych. Jeśli przez większość dzieciństwa i młodości dziecko spełniało oczekiwania rodzica lub otoczenia, w życiu dorosłym może mieć trudność z poznaniem i realizacją swoich prawdziwych pragnień.

W związku z tym, że narcystyczne matki są bardzo osaczające i nie traktują dziecka jako autonomiczną jednostkę zdolną do podejmowania decyzji, w przyszłości dzieci te mogą wiązać się również z narcystycznymi partnerami.

Zachodzi duże prawdopodobieństwo, że w takich związkach będą wchodziły w rolę osoby spełniającej oczekiwania partnera. To dlatego, że z ich psychiki trudno wyprzeć wzorzec relacji z narcyzem.

Dzieci matek-narcyzów mogą zmagać się również z obniżonym poczuciem własnej wartości. Bierze się to z tego, że miłości i doceniania doświadczały głównie, gdy zrealizowały oczekiwanie rodzica. Takie osoby mają również problemy z pokochaniem siebie u budowaniem relacji opartych na bezinteresowności. Nierzadko zmagają się z zaburzeniami psychicznymi i lękiem przed sprostaniem oczekiwaniom otoczenia.

3. Jestem dorosłym dzieckiem narcystycznej matki. Jak mogę sobie pomóc?

Dorosłe dzieci narcystycznych matek często nie są świadome mechanizmów, które utrudniają im bycie szczęśliwymi ze swoim ja oraz budowanie dobrych relacji. Zdarza się, że trafiają do psychoterapeuty lub psychiatry z problemem będącym pochodną patologicznej relacji z matką.

Dopiero wtedy zaczynają przepracowywać traumy z dzieciństwa. Są jednak i takie osoby, które mają świadomość źródeł swoich problemów emocjonalnych i zgłaszają się po pomoc do specjalistów. W wielu przypadkach ślad w psychice dziecka pozostawiony przez narcystyczną matkę jest nie do usunięcia, a jedyną drogą do szczęśliwszego życia, okazuje się terapia.

Zobacz także: 6 toksycznych stylów wychowywania dzieci

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl