Kiedy USG genetyczne?
USG genetyczne, inaczej USG przesiewoww, wykonuje się pomiędzy 11. a 14. tygodniem ciąży. Ginekolog bada długość ciemieniowo-siedzeniową płodu, czyli CRL. Waha się ona od 45 do 84 mm.
Zobacz film: "Jak dbać o siebie w czasie ciąży?"
USG genetyczne to bardzo dokładne badanie USG (USG 3D, USG 4D lub USG kolorowe). Jest to badanie skupione na wykryciu ewentualnych wad genetycznych u płodu. Genetyczne badanie USG jest badaniem zalecanym w niektórych przypadkach ciąż, szczególnie jeśli dziecko jest zagrożone wystąpieniem zespołów wad genetycznych. Jeśli ciąża przebiega prawidłowo, a matka ma mniej niż 35 lat, nie jest ono konieczne.
1. Kiedy USG genetyczne jest najbardziej zalecane?
- zespół Downa,
- zespół Edwardsa,
- zespół Pataua,
- zespół XXX (trisomia chromosomu X).
Badanie powinny wykonać kobiety, które chorowały w ciąży na choroby zakaźne i brały leki, które mogą wpłynąć na dziecko. Jest to równie ważne w przypadku ekspozycji na toksyczne substancje. Trzeba zwrócić uwagę na historię chorób genetycznych w rodzinach obu rodziców. Kobieta, która wcześniej urodziła chore dziecko, także powinna poddać się badaniu, gdyż ryzyko ponownego urodzenia dziecka z wadami jest u niej większe. USG genetyczne zaleca się także, jeśli część innych badań prenatalnych ma nieprawidłowe wyniki.
2. Dlaczego właśnie USG genetyczne?
Badanie USG genetyczne jest wyjątkowo dokładne i pozwala wykryć wiele wad u dziecka. Jest to badanie identyczne z każdym innym USG przez powłoki skórne, co oznacza, że jest ono całkowicie bezpieczne zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Badanie ultrasonograficzne polega na emitowaniu fal ultradźwiękowych, czyli dźwięków o wysokiej częstotliwości, które nie wpływają na dziecko ani na matkę.
Badanie USG genetyczne zwraca uwagę na budowę dziecka, a także na jego ruchy. Bada się przezierność karkową (czyli obecność płynu pod skórą na karku dziecka wynosząca powyżej 2,5 mm), ilość płynu owodniowego, przepływ krwi przez przewód żylny, wygląd i rozmiar poszczególnych kości (szczególnie czaszki) i inne parametry, które sugerują obecność lub brak wad genetycznych u dziecka.
Takie badanie jest uważane obecnie za alternatywę dla amniopunkcji, przynajmniej w momencie, kiedy prawdopodobnie wady genetyczne u dziecka nie pojawią się. Amniopunkcja jest równie dokładna, jest jednak badaniem inwazyjnym. Polega na przekłuciu jamy owodni. Mimo iż jest wykonywana pod kontrolą USG, może doprowadzić do nakłucia i uszkodzenia łożyska, pępowiny, a nawet części ciała dziecka. Wskutek tego badania może dojść do infekcji i pęknięcia pęcherza płodowego. Jeśli więc wynik USG genetycznego jest prawidłowy i nie zostaną wykryte żadne wady u dziecka, amniopunkcja nie jest konieczna. Oprócz tego, można wykonać także test potrójny lub test podwójny – to badania krwi, które pozwalają na ocenę ryzyka pojawienia się u dziecka zespołu wad wrodzonych.
Komentarze