Jak zrozumieć chorego na schizofrenię?

Schizofrenia może dotknąć każdego. Nie chroni przed nią kultura, wyznanie, pochodzenie etniczne, płeć. Większa podatność na tą chorobę może występować w obrębie rodziny. Początkowe objawy schizofrenii przypominają depresję. Dlatego też często osoby chore na schizofrenię zastanawiają się, jak wyleczyć depresję, gdyż myślą, że zmagają się właśnie z tym zaburzeniem. Od tego, jak szybko zostanie zdiagnozowana schizofrenia i jak szybko zostanie rozpoczęte leczenie zależy, czy pacjent wróci do zdrowia. Szacuje się, że na schizofrenię cierpi jedna osoba na sto.

1. Prawdy i mity o schizofrenii

Wokół schizofrenii narosło wiele mitów. Chociaż większość ludzi słyszała o niej, to niewielu z nich wie dokładnie, czym jest ta choroba. Schizofrenia kojarzy się i często jest przedstawiana w taki sposób, że wydaje się być znacznie groźniejsza i bardziej przerażająca niż jest naprawdę. W większości przypadków jest ona uleczalna, a agresywne zachowania pacjentów to niewielka część wszystkich objawów. Jak już wspomniano wcześniej, schizofrenia w swojej wczesnej fazie może przypominać depresję. Chcąc wiedzieć, jak wyleczyć depresję, należy ją odpowiednio zdiagnozować. Podobnie jest ze schizofrenią.

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 3"

Zarówno depresja, jak i schizofrenia wymagają tego, aby zrozumieć chorego. Dlatego warto poznać kilka faktów na temat tego zaburzenia. Pozwoli to na stawienie czoła tej chorobie i odrzucenie mitów, jakie wokół niej narosły. * Należy pamiętać, że schizofrenia jest chorobą uleczalną. Dwadzieścia pięć procent chorych zdrowieje w ciągu pięciu lat. U pozostałych nasilenie objawów choroby zmniejsza się i zauważalna jest poprawa samopoczucia. Jeśli jednak chory nie będzie przyjmował lekarstw, choroba może powrócić.

• Osoby chore na schizofrenię nie powinny być odsuwane poza nawias społeczeństwa, gdyż mogą wiele osiągnąć. Przykładem może być ekonomista John Nash, który otrzymał Nagrodę Nobla. Jak więc widać, osoby takie mogą stać za wielkimi odkryciami. Warto zauważyć, że osoby cierpiące na tę chorobę nie są leniwe.
• Osoby chorujące na schizofrenię nie mają rozszczepionej osobowości. Taki obraz tej choroby utrwaliły liczne filmy, jednak rzeczywistość wygląda inaczej. Schizofrenicy mogą zachowywać się czasem inaczej, w sposób odbiegający od ogólnie przyjętych zasad, ale nie oznacza to, że stają się kimś innym. Natomiast mogą występować zachowania agresywne i niebezpieczne. Są one jednak niezwykle rzadkie i można im zapobiegać przy użyciu terapii poznawczo-behawioralnej.

• Osoby chore na schizofrenię mogą widzieć lub słyszeć coś, czego nie ma. Dla nich jednak to, co widzą, słyszą i czują, jest w pełni realne. Dlatego czasem reagują w dziwny dla otoczenia sposób. Kiedy wiemy, że dana osoba choruje na schizofrenię, łatwiej można sobie wytłumaczyć jej zachowanie.
• Schizofrenia może wystąpić na drodze genetycznej, ale nie jest spowodowana przez rodziców. Nie ma znaczenia, czy chory ma dobrych czy złych rodziców. Choroba może się rozwinąć niezależnie od sytuacji w domu i rodzinie.
• Osoba, która choruje na schizofrenię ma trudności z powrotem do normalnego trybu funkcjonowania. Nawet, jeśli wydaje się, że objawy zaburzenia są pod kontrolą, nie może przestać zażywać zalecanych leków. Może to się skończyć nawrotem choroby.
• Opieka nad osobą chorą na schizofrenię jest zadaniem bardzo wyczerpującym, trudnym i frustrującym. Jednak skuteczna pomoc takiej osobie może być źródłem ogromnej satysfakcji osobistej. Zajmowanie się osobą chorującą na schizofrenię może być więc zajęciem twórczym.