Identyfikacja dzieci zagrożonych zaburzeniami odżywiania jest kluczem do uratowania ich życia
Eksperci twierdzą, że rozpoznanie objawów zaburzeń odżywiania u dzieci w wieku dziewięciu lat pozwoli medycynie interweniować odpowiednio wcześnie i uratować im życie.
Zespół z Uniwersytetu w Newcastle stwierdził, że dziewczęta i chłopcy z większością objawów zaburzeń odżywiania w wieku 9 lat mieli również większą liczbę objawów w wieku 12 lat.
Nowe badania opublikowane w czasopiśmie akademickim, "Appetite", ujawniają potrzebę leczenia zaburzeń odżywiania, jak najwcześniej, aby zapobiec rozwinięciu się chorób zagrażających życiu.
Sześcioletnie badanie określiło trzy obszary, których rodzice, nauczyciele i lekarze powinni być świadomi, kiedy chcą wykryć i pomóc młodzieży zagrożonej problemami zdrowia psychicznego.
Czynniki te to: niezadowolenie dziecka ze swego ciała, dziewczęta z objawami depresyjnymi oraz chłopcy i dziewczęta, którzy mają objawy wczesnych etapów zaburzeń.
Uważa się, że te badania pomogą utorować drogę dla wczesnych metod interwencji, aby pomóc młodym pacjentom radzić sobie z zaburzeniami odżywiania.
Badania prowadziła dr Elizabeth Evans, pracownik naukowy w Instytucie Zdrowia i Społeczeństwa na Uniwersytecie Newcastle. Powiedziała, że w tym badaniu nie chodziło o zbadanie zaburzeń odżywiania, ale o czynniki ryzyka rozwoju wczesnych objawów zaburzeń odżywiania.
"Większość poprzednich badań dzieci i młodzieży dotyczyła jedynie objawów w jednym punkcie w czasie, więc nie określały, jakie czynniki po sobie następują" - mówi.
"Nasze badania różnią się tym, że zostały skoncentrowane na czynnikach związanych z rozwojem objawów zaburzeń odżywiania do określenia dzieci w grupie największego ryzyka" - dodaje.
Wyniki wskazują na potrzebę wczesnego wykrywania objawów zaburzeń odżywiania, ponieważ wyższy poziom objawów w wieku 9 lat był najsilniejszym czynnikiem ryzyka wyższego poziomu objawów w wieku 12 lat.
Zaburzenia odżywiania są rzadkie w wieku 9 lat (1,64 na 100 000), ale już bardziej powszechne w wieku 12 lat (9,51 na 100 000). Najczęstszym wiekiem hospitalizacji jest 15 lat zarówno dla chłopców, jak i dziewcząt.
Wiele więcej dzieci ma objawy, ale nie rozwija pełnych zaburzeń odżywiania. Objawy mogą obejmować sztywną dietę, chęć objadania się, wymuszanie wymiotów po jedzeniu oraz wysoki poziom lęku o przytycie. Zaburzenia odżywiania są poważne i mogą być śmiertelne.
ZOBACZ TAKŻE:
W badaniach dzieci z kohorty urodzeniowej Gateshead Millennium Study wypełniły kwestionariusze dotyczące obaw związanych z jedzeniem, uczuciami depresyjnymi i niezadowoleniem ze swojego ciała, gdy mieli 7, 9 i 12 lat.
The North East ma najwyższy wskaźnik przyjęć do szpitala z powodu zaburzeń jedzenia w Wielkiej Brytanii, około 6 dzieci na 100 000. Znacznie więcej osób chorych jest leczonych ambulatoryjnie.
Naukowcy zaznaczają, że niektóre czynniki ryzyka poprzedzają inne, a niektóre występują w tym samym czasie.
W wieku 12 lat chłopcy i dziewczęta, którzy są bardziej niezadowoleni ze swoich ciał, mają więcej objawów zaburzeń odżywiania. Niezadowolenie ze swojego ciała jest ważnym wskaźnikiem zwiększonego ryzyka wystąpienia choroby.
Dziewczyny z objawami depresyjnymi po 12 roku życia mają również więcej objawów choroby, a tego związku nie zaobserwowano u chłopców.
Badanie jest prowadzone dalej poprzez powtarzanie kwestionariuszy w tej samej grupie dzieci w wieku 15 lat. To pozwoli naukowcom ocenić, co wydarzyło się później z młodzieżą z większą liczbą objawów zaburzeń odżywiania w wieku 12 lat.
Dr Evans powiedziała, że przyszłe badania mają na celu potwierdzenie ich aktualnych wniosków oraz wykrycie nowych czynników ryzyka.