Hemoglobina u niemowląt
Hemoglobina jest białkiem znajdującym się w czerwonych krwinkach. Jej zadaniem jest transportowanie tlenu w organizmie ludzkim. Poziom hemoglobiny we krwi noworodka określa się za pomocą specjalnego badania lekarskiego, które najczęściej przeprowadzane jest podczas rutynowej kontroli stanu zdrowia małego pacjenta lub w czasie choroby i nazywane jest badaniem morfologicznym. Określenie poziomu hemoglobiny we krwi służy wykryciu różnych typów anemii – schorzenia występującego, gdy ilość zdrowych krwinek czerwonych jest zbyt niska.
1. Badanie poziomu hemoglobiny u niemowląt
Przeważnie krew do badania pobiera się z żyły. Jednak w przypadku niemowlęcia, próbkę można pobrać z pięty poprzez nakłucie małą igłą – lancetą. Jeżeli krew pobierana jest z żył, najpierw skórę oczyszcza się preparatem odkażającym i hamuje przepływ krwi elastyczną opaską zaciskającą, umieszczaną na przedramieniu. Następnie wprowadza się igłę do układu krwionośnego – najczęściej nakłuwa się skórę na przedramieniu w zgięciu ręki lub na grzbiecie ręki – i pobiera krew do strzykawki lub fiolki.
Po zabiegu, zdejmuje się elastyczną opaskę i usuwa igłę, a miejsce nakłucia pokrywa się wacikiem lub opatrunkiem w celu zatrzymania krwawienia. Całe badanie trwa jedynie kilka minut. W przypadku niemowlaka, po nakłuciu pięty malucha lancetą, specjalista delikatnie naciska na skórę, aby spowodować wypłynięcie krwi, która zbierana jest do fiolki.
W czasie badania przeprowadzonego obiema metodami, dziecko może poczuć chwilową niewygodę i lekkie ukłucie igłą. W wyniku procedury może pojawić się delikatny siniak, który powinien zniknąć w ciągu kilku najbliższych dni. Próbka krwi przechodzi dalszą analizę w laboratorium, gdzie określa się poziom hemoglobiny.
Badanie hemoglobiny określane jest jako zabieg bezpieczny i bezbolesny. Jednak, jak w przypadku wszystkich badań lekarskich, niesie ze sobą ryzyko wystąpienia problemów, takich jak omdlenia i zawroty głowy, pojawienie się krwiaków (siniak lub guzek spowodowany zbieraniem się krwi pod skórą) oraz bólu związanego z kilkoma próbami zlokalizowania żyły u małego pacjenta.
2. Hemoglobina u niemowląt a anemia
Anemia jest jedną z najczęstszych chorób krwi, spowodowaną zbyt niskim poziomem czerwonych krwinek (RBC) we krwi. Zjawisko takie może prowadzić do wielu problemów ze zdrowiem, ponieważ czerwone krwinki zawierają hemoglobinę transportującą tlen do tkanek ciała. Anemia może wywołać wiele objawów fizycznych, takich jak zmęczenie, drażliwość, zawroty głowy, bladość skóry i ust oraz przyspieszone bicie serca. U noworodków i małych dzieci anemia wynikająca z niedoboru żelaza może prowadzić do opóźnienia rozwojowego i zaburzeń zachowania, takich jak zmniejszenie aktywności fizycznej, problemy z interakcjami społecznymi i koncentracją. Badania głoszą, że jeżeli niedobór żelaza nie zostanie właściwie wyleczony, problemy rozwojowe mogą trwać do wieku szkolnego lub dłużej.
Niedokrwistość może być wynikiem różnych czynników, jednak trzy główne procesy zachodzące w organizmie prowadzące do schorzenia to:
- zbyt niska produkcja krwinek czerwonych (niedokrwistość aplastyczna),
- utrata krwi,
- szybki rozpad krwinek czerwonych (niedokrwistość hemolityczna).
Poza tym anemia może wynikać z chorób dziedzicznych, problemów żywieniowych (niedobory żelaza i witamin), infekcji, niektórych typów chorób nowotworowych lub kontaktu z lekami i toksynami.