Zabawy w domu dla dzieci

Zabawa ta przeznaczona jest raczej dla dzieci w wieku 3-4 lat. Zasady są proste. Osoba prowadząca zabawę jest Babajagą, która stoi tyłem do dzieci. Kiedy Babajaga mówi „raz, dwa, trzy Babajaga patrzy" odwraca się, a dzieci zatrzymują się bez ruchu w różnych pozycjach. Babajaga spaceruje pomiędzy dziećmi sprawdzając tak długo aż ktoś się poruszy. Ten, kto pierwszy się ruszy zostaje nową Babajagą i zabawa rozpoczyna się od początku.

Zabawa ta jest zabawą grupową dla dzieci w wieku 4-5 lat. Wskazane jest, aby dzieci bawiące się razem znały się wcześniej. Zabawa polega na odgadywaniu głosu dziecka, które stoi za plecami „Turka”. Uczestnicy zabawy siadają po turecku na podłodze tworząc koło, w środku którego siedzi jedno wybrane dziecko. Maluch znajdujący się w środku ma zasłonięte oczy i jest Turkiem, natomiast reszta dzieci śpiewa:
„Siedzi sobie Turek i tak sobie myśli, żeby dziś do niego jacyś goście przyszli.”
Wybrane dziecko podchodzi do Turka i puka w jego plecy mówiąc:
„-Stuk, puk.
-Kto tam?
-Goście idą
-Jacy?
-Przedszkolacy.”
Zadaniem Turka jest odgadnięcie po głosie, kto do niego przyszedł. Jeśli zgadnie, wraca do koła, a rolę głównej postaci przejmuje dziecko, które do niego przyszło.

Jest to prosta zabawa polegająca na schowaniu jakiegoś przedmiotu przez uczestników zabawy. Jedna z osób, która na ten czas musiała opuścić miejsce wraca i po podpowiedziach swoich koleżanek szuka danego przedmiotu. Reszta dzieci podpowiada mu mówiąc „ciepło”, jeśli znajduje się blisko przedmiotu lub „zimno”, jeśli jest daleko od przedmiotu. Jeśli zaś wybrane dziecko jest bardzo blisko, wówczas dzieci krzyczą „gorąco”, a gdy za daleko, krzyczą „mróz”. Gdy przedmiot zostaje znaleziony, zabawę od początku rozpoczyna nowo wybrane dziecko.

Zabawa ta jest bardzo prosta. Można bawić się w nią dwie osoby, ale im więcej dzieci, tym zabawa weselsza. Niezbędna jest piłka, którą rzuca się do siebie wymieniając kolory. Na hasło „czarny” piłki nie można złapać. Jeśli bawimy się w tę zabawę w więcej niż dwie osoby, to uczestnik, który złapał piłkę na kolorze czarnym odpada z gry. Zabawa ta uczy dzieci łapać piłkę oraz rozwija ich myślenie.

W zabawie tej dzieci stoją w kręgu trzymając się za ręce. W środku zostaje jedno dziecko, któremu zawiązujemy oczy. Na sygnał „koło” posuwa się w lewo lub prawo w rytm śpiewanej przez dzieci piosenki:

„Stara, ślepa ciuciubabka po omacku chodzi,
Szuka poczciwego dziecka, co ją oswobodzi, (x2)
Ciuciubabko, chodź tu bliżej, bardzo cię prosimy,
Dotknij kogoś, zgadnij, kto tu, a wnet cię puścimy.”

Gdy skończy się piosenka, koło się zatrzymuje, a Ciuciubabka podchodzi do jednego z uczestników, dotyka go i zgaduje jego imię. Jeśli zgadnie, Ciuciubabką zostaje rozpoznane dziecko i zabawa zaczyna się od nowa.

Jest to jedna z bardziej znanych zabaw. Z osób biorących udział w zabawie wybiera się niedźwiedzia, pozostałe dzieci zaś łapią się za ręce i chodzą w kółko śpiewając piosenkę. Niedźwiedź siedzi w środku kręgu i na słowa „trzecia godzina, niedźwiedź łapie”, musi złapać jedno z uciekających dzieci. Złapane dziecko zostaje niedźwiedziem i zabawa zaczyna się od nowa. Piosenka ta brzmi:

„Stary niedźwiedź mocno śpi,
My się go boimy,
Na palcach chodzimy,
Jak się zbudzi to nas zje.
Pierwsza godzina, niedźwiedź śpi,
Druga godzina, niedźwiedź chrapie,
Trzecia godzina, niedźwiedź łapie!”

Zabawa w głuchy telefon sprawia dużą przyjemność zwłaszcza starszym dzieciom. Zabawa ta jest atrakcyjniejsza, im więcej osób bierze w niej udział. Uczestnicy siadają koło siebie, a pierwsze dziecko mówi jedno słowo, które zostaje przekazane przez kolejnego uczestnika, aż do ostatniej osoby, która mówi dane słowo głośno. Jeśli powtórzy dobrze, a słowo będzie się zgadzało, przechodzi na początek telefonu i to ono wymyśla kolejne słowo. Zabawa ta może trwać właściwie bez końca dopóki nie znudzi się dzieciom.