Wykonaj test zapałki. Szybko rozpoznasz podrobiony miód
Miód jest doskonale znany i ceniony za swoje zdrowotne właściwości. To bogate źródło składników odżywczych i przeciwutleniaczy, a jest też wykorzystywany ze względu na swoje antybakteryjne działanie. Do tego ma słodki smak, któremu nie oprze się żaden łasuch. Jak możemy jednak odróżnić prawdziwy miód od podróbek?
1. Słodki dar od pszczół
Naturalny miód to prawdziwa bomba składników odżywczych i witamin. Wywiera korzystny wpływ na nasze zdrowie i może okazać się pomocny w leczeniu wielu schorzeń. Niestety, w sklepach można natknąć się także na syntetyczny produkt.
Miód jest produktem wytwarzanym przez pszczoły miodne, który ma gęstą, syropową konsystencję. Zaskakujące może być to, że osy również mają zdolność do produkcji miodu. Niestety, nie jest on jadalny - powstaje on z nektaru roślin toksycznych.
Barwa miodu może być zróżnicowana i zależy od typu roślin, z których pochodzi nektar, na bazie którego powstał - od jasnożółtej do bardziej brązowej. Miód klasyfikowany jest na trzy rodzaje: spadziowy, nektarowy i mieszany, a jego smak jest determinowany przez przynależność do jednej z tych kategorii.
W miód można się zaopatrzyć niemal każdym sklepie spożywczym, a ceny za słoik znacznie się różnią, zaczynając od kilku, a kończąc na kilkudziesięciu złotych. Skąd biorą się te różnice? Czy pod tą nazwą zawsze kryje się produkt, który chcemy kupić?
2. Sposób na sprawdzenie miodu
Możliwe jest również produkowanie miodu w sposób przemysłowy, jednak właściwości takiego produktu niewiele mają wspólnego z autentycznym miodem. Nie przynosi żadnych korzyści dla zdrowia, a wręcz przeciwnie, bo zawiera wiele składników, które warto omijać, na przykład syrop kukurydziany czy glukozowy.
Na szczęście różnice między prawdziwym a sztucznym miodem są zauważalne gołym okiem. Sztuczny miód zawsze ma idealnie gładką konsystencję, jest płynny i praktycznie nigdy nie krystalizuje. Nie znajdziemy w nim również charakterystycznych dla prawdziwego miodu grudek.
Z upływem czasu naturalny miód ulega procesowi krystalizacji, co objawia się białym nalotem na jego powierzchni. Po wrzuceniu do wody, opada on na dno, podczas gdy miód sztuczny niemalże od razu się rozpuszcza.
Jeśli nie jesteśmy pewni pochodzenia miodu, możliwe jest przeprowadzenie testu z użyciem zapałki. Proces polega na zanurzeniu końcówki zapałki w miodzie, a następnie próbie zapalenia jej. Gdy zapałka nie zapali się, wskazuje to na sztuczność miodu. Z kolei, jeżeli zapłonie, świadczy to o jego naturalnym pochodzeniu.
3. Kiedy można podać dzieciom miód?
Po skończeniu 1. roku życia można zacząć dawać dzieciom miód. Jest to zalecenie spowodowane nieznacznym ryzykiem botulizmu niemowlęcego - rzadko spotykanej, ale poważnej choroby wywołanej toksynami produkowanymi przez bakterie Clostridium botulinum, które mogą być obecne w miodzie.
Układ pokarmowy niemowląt poniżej pierwszego roku życia nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, co zwiększa ich podatność na rozwój infekcji. Botulizm niemowlęcy, mimo że niezbyt częsty, może skutkować poważnymi komplikacjami.
Po ukończeniu pierwszego roku życia, miód może być bezpiecznie wprowadzony do diety dziecka, ponieważ jego układ pokarmowy jest już nieco bardziej dojrzały i lepiej radzi sobie z potencjalnymi patogenami, co znacznie redukuje ryzyko.
Mimo wszystko , istotne jest, aby pamiętać o umiarkowanym spożyciu miodu i przestrzeganiu zasad zdrowego żywienia dla dzieci. Miód, jak inne słodkości, powinien być traktowany jako sporadyczny dodatek do zróżnicowanej diety, a nie jako stały składnik posiłków.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
