Szczepienie na pneumokoki

Pneumokoki są bakteriami wywołującymi zakażenie w organizmie, co może stać się przyczyną zapalenia płuc, ucha środkowego, zatok czy oskrzeli. Ponadto prowadzą do takich chorób inwazyjnych (pneumokokowych) jak: zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych lub posocznicy. Szczepienie powinno być wykonane pomiędzy 6. tygodniem a 5. rokiem życia dziecka.

Szczepienie na pneumokoki jest szczególnie ważne dla małych dzieci i osób starszych. Taka szczepionka trwale (przez około 10-15 lat) chroni przez infekcją spowodowaną przez dwoinki zapalenia płuc, czyli właśnie pneumokoki.  

1. Dlaczego szczepienie na pneumokoki jest ważne?

Pneumokoki, czyli dwoinki zapalenia płuc mogą wywołać, szczególnie u dzieci i osób starszych, a także osób z osłabioną odpornością(leczonych immunosupresyjnie po przeszczepie, nosicieli wirusa HIV), kilka poważnych chorób, takich jak:

• zapalenie płuc,
• ostre zapalenie zatok obocznych nosa,
• zapalenie ucha środkowego,
• zapalenie rogówki,
• zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych,
• zapalenie otrzewnej,
• zapalenie wsierdzia,
• zapalenie osierdzia,
• zapalenie tkanki łącznej,
• zapalenie szpiku kostnego,
• zapalenie stawów,
• ropnie mózgu,
• sepsa (posocznica).

2. Szczepionka przeciw pneumokokom

Zobacz film: "Dlaczeg dzieci tak często chorują?"

Szczepionki przeciw pneumokokom dzielą się na dwa rodzaje: szczepionki polisacharydowe oraz szczepionki skoniugowane. Te pierwsze nadają się tylko dla osób dorosłych, które z jakichś powodów są narażone na zakażenie pneumokokami. Te drugie są możliwe do zaaplikowania nawet 6. tygodniowym dzieciom, gdyż zawierają fragmenty bakterii razem z białkami, pozwalającymi na wytworzenie pamięci immunologicznej nawet u małych dzieci. Szczepionki skoniugowane mogą zawierać ponadto:

• 7 serotypów, czyli odmian pneumokoków (szczepionki 7-walentne),
• 10 serotypów pneumokoków (szczepionki 10-walentne),
• 13 serotypów pneumokoków (szczepionki 13-walentne).

Szczepionka skoniugowana 7-walentna jest podawana w czterech, trzech, dwóch lub w jednej dawce, w zależności od wieku dziecka. Między 6. tygodniem a 6 miesiącem życia podaje się ją w czterech dawkach. Trzy w odstępach miesięcznych, a czwartą po 6 miesiącach od trzeciej dawki. Między 7. a 11. miesiącem życia dwie pierwsze dawki podaje się z miesięcznym odstępem, a trzecią po co najmniej dwóch miesiącach. Dziecko ponadroczne, ale nie mające jeszcze 23 miesięcy można szczepić dwoma dawkami. Trzeba zachować co najmniej dwa miesiące odstępu między nimi. Jednorazową dawkę stosuje się u dzieci w wieku 2-5 lat. Szczepionka 13-walentna, która jest obecnie najlepszą szczepionką przeciw pneumokokom dostępną na świecie, jest podawana w identycznym schemacie, jak szczepionka 7-walentna.

Szczepionka skoniugowana 10-walentna może być podawana w czterech, trzech lub dwóch dawkach. Dziecko w 6. tygodniu-6. miesiącu życia powinno być szczepione za pomocą czterech dawek. Trzy pierwsze dawki podaje się w odstępach miesięcznych, a czwartą pół roku po trzeciej dawce. Dziecko 7 - 11-miesięczne powinno przyjąć dwie dawki w odstępie miesięcznym, a trzecią po co najmniej 2 miesiącach od drugiej. Dawka jednorazowa tej szczepionki przeciw pneumokokom może być przyjęta przez dziecko 1-2-letnie.

Każde szczepienie przeciw pneumokokom daje trwałą odporność i pozwala organizmowi obronić się przed infekcją pneumokokową.