Ścieżka sensoryczna. Czym jest, jak zrobić ją w domu?
Ścieżka sensoryczna rewelacyjnie sprawdza się w terapii integracji sensorycznej. To pewnego rodzaju tor przeszkód dla dziecka, a jego zadaniem jest stymulowanie zmysłu dotyku. Pobudza wyobraźnię, uczy utrzymywania równowagi i w korzystny sposób rozwija inne umiejętności. Mogą z niej korzystać zarówno dzieci z zaburzeniami, jak i te zupełnie zdrowe, ponieważ oprócz właściwości terapeutycznych, dostarcza dzieciom mnóstwo rozrywki. Co to właściwie jest ścieżka sensoryczna i jak ją zrobić samodzielnie?
1. Co to jest ścieżka sensoryczna?
Nauka przez zabawę przynosi największe efekty, co wiadomo nie od dziś. Jeśli dziecko jest zaangażowane, szybko przyswaja wszystkie informacje, często nie zdając sobie nawet z tego sprawę. Większość rzeczy, które pojawiają się w zabawie, zostają w pamięci dziecka jako element przyjemnych chwil.
Ścieżka sensoryczna jest dla dziecka świetną zabawą dostarczającą mu dużej i mocno zróżnicowanej wiedzy, a przy tym pozytywnie wpływa na poprawę jego zdolności poznawczych. Sprawdzi się zarówno w przypadku dzieci rozwijających się prawidłowo, jak i tych borykających się z zaburzeniami i dysfunkcjami. Biorąc pod uwagę te korzyści, powinna znaleźć się w każdym domu.
Dostępna jest na placach zabaw, w parkach, w gabinetach terapeutycznych oraz w przedszkolach jako niezwykle funkcjonalne przedmioty, dzięki którym maluch może odkryć moc kształtów i struktur.
2. Jak wygląda ścieżka sensoryczna?
Ścieżka sensoryczna jest zestawem płaskich elementów, wypełniających wnętrze odpowiednio dobranych przedmiotów o określonej strukturze i tematyce, przytwierdzonych na stałe.
Przykładem może być ścieżka zrobiona z drewnianych dysków, posiadających piasek, muszle, szyszki, kawałki sznurka, szklane kulki i kamyczki oraz elementy zatopione w żywicy.
Tematyka ścieżki sensorycznej może być określona, ale można ją również dobrać według własnego uznania. Może być dostępna na stałe np. na placu zabaw lub też w postaci elementów niestacjonarnych. Jej zadaniem jej pobudzenie percepcji ruchowo - wzrokowej u dzieci przechodzących przez nią lub dotykających jej poszczególnych fragmentów.
3. Dla kogo jest ścieżka sensoryczna?
Ścieżka sensoryczna świetnie sprawdzi się jako wsparcie rozwoju dzieci zarówno z zaburzeniami integracji sensorycznej (szczególnie tych nadwrażliwych, jak i niewrażliwych dotykowo), jak i u tych bez tych deficytów.
Ścieżka sensoryczna rozwija układ dotykowy, a także dostarcza bodźców czuciowych w podeszwach stóp - w miejscach, gdzie jest najwięcej receptorów.
4. Jak zrobić samodzielnie ścieżkę sensoryczną?
Choć ścieżkę sensoryczną bez problemu kupimy w sklepach z zabawkami dla dzieci, możemy ją również zrobić samodzielnie w domu. Możemy do tego zadania zaangażować nasze dziecko, co bedzie dla niego dodatkową atrakcją.
Aby wykonać ścieżkę sensoryczną potrzebujemy:
- koce, kartony, do których przymocujemy, przykleimy lub przyszyjemy elementy, po których będzie chodzić nasza pociecha;
- niskie pojemniki, woreczki, pudełka, poszewki na poduszki, do których wsypiemy materiały;
- materiały o różnej grubości, wielkości i fakturze;
- produkty spożywcze, takie jak kasza, groch, makaron, cukier, ziarna kawy, miękkie pompony, folia aluminiowa/bąbelkowa, ścinki tkanin, sznurki i rzepy.
Naszą ścieżkę sensoryczną możemy stworzyć w ogrodzie lub na działce, na której nasza pociecha może przejść boso. Jej rozłożenie w ogrodzie lub w domu wymaga odpowiedniej przestrzeni, aby maluch mógł swobodnie się po niej poruszać.
Ścieżka sensoryczna powinna być odpowiednio przymocowana do podłoża, aby nie zmieniała swojego położenia, gdy maluch będzie wykonywał kolejne ruchy. Trzeba mieć też na uwadze, że nie każda faktura będzie przez dziecko zaakceptowana, czasem potrzebny jest czas, aby przyzwyczaiło się do danego bodźca.
W czasie korzystania przez dziecko ze ścieżki powinniśmy bacznie je obserwować, abyśmy mogli określić te faktury, które są dla niego przyjemne, a które nie. Ważne, aby dać dziecku czas na akceptację danego materiału i systematycznie je zachęcać do podejmowania zabawy.
