Badacze odkryli, w jaki sposób Zika atakuje mózg płodu
Jak wynika z raportu naukowców, wirus Zika może namnażać się wielokrotnie ****(tysiące razy) w komórkach mózgowych płodu i łożyskach ciężarnych kobiet. Materiał genetyczny wirusa został odnaleziony w ponad 1000 krotnie większym stężeniu w mózgach płodów w porównaniu do stężeń w łożyskach.
Patogen Zika, może przetrwać w organizmie nawet 7 miesięcy zanim ukaże efekt swojego działania. To może tłumaczyć, dlaczego początkowo zdrowe dzieci rozwinęły objawy takie jak mikrocefalia w późniejszym okresie rozwoju. To najczęstsze zaburzenie u dzieci zakażonych wirusem Zika, polegające na zbyt małym obwodzie czaszki oraz niedorozwiniętym mózgowiu.
Jak zaznacza jeden z autorów badania, według analiz możliwe jest, że wirus Zika może namnażać się w mózgu dzieci nawet po urodzeniu i pozostaje w łożysku przez wiele miesięcy - znacznie dłużej niż początkowo zakładano.
Naukowcy jednocześnie zaznaczają, że na razie nie wiadomo jak długo wirus może przetrwać w organizmie człowieka, ale na pewno ma to związek z późniejszymi objawami występującymi u dzieci, których matki miały styczność z wirusem Zika w czasie ciąży.
Na razie potrzebne jest jednak więcej badań, aby określić jak wirus wpływa na rozwój dzieci. Wnioski powstały na skutek analizy 52 próbek tkanek z podjerzeniem zainfekowania wirusem Zika pochodzących od kobiet oraz noworodków, które zmarły w późniejszym okresie.
Czy zakażenie wirusem jest częste? Według statystyk w samej Kolumbii w okresie od stycznia do listopada 2016 zgłoszono 476 przypadków mikrocefalii - to ponad 4 razy więcej niż w porównywalnym okresie w 2015 roku, z czego szczyt rozpoznań przypadał na lipiec. Według raportów, na obecną chwilę notuje się tendencję spadkową wykrywania wirusa.
Jego pojawienie się w egzotycznych krajach znacznie ograniczyło wyjazdy turystów do zagrożonych miejsc. Szczególnie dotyczyło te regionów takich jak Karaiby, Mexyk, Kolumbia, Polinezja Francuska czy też Afryka.
Wirus przenosi się przez komary i wnika do organizmu na skutek ukąszenia. Wirus rozwija się podstępnie, bowiem w większości przypadków zakażenia są bezobjawowe. Rozpoznanie stawia się na podstawie testów próbek krwi za pomocą biologii molekularnej. Na obecną chwilę, medycyna nie dysponuje szczepionką ani specyficznym leczeniem przeciwwirusowym.
Objawy występują głównie w okresie 7 dni, których przebieg jest samoograniczający się i przypomina objawy grypy. Często występuje gorączka, bóle głowy oraz samoograniczająca się wysypka plamisto-grudkowa lokalizująca się głównie w obrębie twarzy, tułowia i kończyn.
Dostępne metody oferują jedynie leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe i zapewnienie odpowiedniego nawodnienia organizmu. Metody terapeutyczne urodzonych z mikrocefalią dzieci również nie oferują wielu rozwiązań i obejmują jedynie leczenie objawowe.
