Labrador retriever. Jak opiekować się psami tej rasy?
Labrador retriever to pies wyjątkowy – radosny, inteligentny i przyjazny. Nic zatem dziwnego, że najczęściej decydują się na niego rodziny z małymi dziećmi. Co trzeba wiedzieć na temat tej rasy? Jakie ma wymagania?
1. Jak wygląda labrador retriever?
Labradory zostały wyhodowane w celu aportowania postrzelonej drobnej zwierzyny i ptactwa, czego zresztą dowodzi nazwa rasy (angielskie słowo „retrieve” oznacza „aportować” lub „wyszukać”).
Wyróżniają się doskonałym węchem. Potrafią rozróżnić blisko 500 tysięcy zapachów. Zwierzęta te są przy tym szybkie i zwinne. Wykorzystują to rozmaite służby ratownicze, m.in. GOPR. Labradory pomagają w poszukiwaniach osób zaginionych, np. podczas wybuchu lub zejścia lawiny.
Sierść labradorów jest gęsta, krótka i twarda. Chroni je przed zimnem i wilgocią. Co ciekawe, woda spływa z niej jak po kaczych piórach, gdyż skóra psów tej rasy zawiera bardzo dużo łoju. Wśród labradorów spotyka się psy o umaszczeniu czarnym, czekoladowym oraz najpopularniejszym – biszkoptowym.
2. Czym się żywi labrador retriever?
Labradory wyróżniają się jedną szczególną cechą – są wszystkożerne. Dosłownie! Mają wilczy apetyt i trzeba bardzo uważać podczas spacerów, by nie zjadły niczego, co mogłoby im zaszkodzić. Jedzenie należy im mądrze dozować, gdyż psy tej rasy mają skłonność do nadwagi, która mocno obciąża stawy zwierzęcia.
Codzienna racja żywieniowa labradora powinna składać się z dwóch odpowiednio zbilansowanych posiłków. Podstawą jest dobrej jakości karma przeznaczona dla dużych ras. Unikać trzeba przekąsek i smakołyków.
3. Jak pielęgnować labradora retrievera?
Zadbać należy przede wszystkim o sierść psa. Na szczęście nie jest ona problematyczna. Wymaga jedynie regularnego wyczesywania w celu usunięcia martwych włosów. Czynność tę trzeba wykonywać częściej w okresie linienia (dwa razy w roku).
Labradory kochają pływać w rzece czy jeziorze, ale niekoniecznie przepadają za kąpielą. Nie wolno jej jednak unikać. Raz na kilka miesięcy należy umyć psa specjalistycznym szamponem przeznaczonym dla ras krótkowłosych. Wilgotny wacikiem trzeba też przecierać oczy i uszy zwierzaka. Konieczne może być również usuwanie kamienia nazębnego oraz skracanie pazurów.
4. Z jakimi chorobami może zmagać się labrador retriever?
Labradory stosunkowo często chorują, zwłaszcza w późniejszym wieku. Najczęściej diagnozowanym u nich schorzeniem jest dysplazja stawów biodrowych. Polega to na niedokładnym dopasowaniu głowy kości udowej do panewki stawu biodrowego. Sprzyja to zwichnięciom oraz stanom zapalnym. Z czasem u zwierzaka rozwijają się zmiany zwyrodnieniowe, które powodują silny ból oraz niemożność poruszania się.
U labradorów częsta jest też dysplazja stawu łokciowego. Objawia się niechęcią do prostowania i zginania łokci. Pies chodzi sztywno, kuleje.
Wśród chorób dotykających labradory jest również miopatia labradorów. Jest to schorzenie uwarunkowane genetycznie, które manifestuje się w pierwszym okresie życia psów (od 6 tygodni do 7 miesięcy). Niepokojące są:
- skrócenie kroku;
- przeprostowanie stawów nadgarstkowych;
- skręcenie głowy i wygięcie kręgosłupa.
Weterynarze często ponadto diagnozują u labradorów problemy dermatologiczne. Należy do nich ropne zapalenie skóry „hot-spot”. To okrągłe zmiany skórne pokryte wysiękiem, które swędzą i bolą. Najczęściej choroba atakuje wiosną i jesienią.
Labradory miewają też alergie pokarmowe i środowiskowe. W ich przebiegu skóra psa swędzi, bywa też zaczerwieniona, a zwierzę wylizuje przestrzenie międzypalcowe.
Zdarza się również, że labrador cierpi na niedoczynność tarczy, co objawia się nadmiernym przybieraniem na wadze, obniżeniem temperamentu, nadmiernym wypadaniem włosia oraz jego matowieniem.
Labradory potrzebują codziennie zażyć sporej dawki ruchu (spacer wokół bloku jest niewystarczający). Nie są też przystosowane do długiego przebywania w samotności. Za odpowiednią opiekę i czułość labradory odwdzięczą się pełnym oddaniem.
5. Dla kogo labrador retriever?
Jeśli zastanawiasz się jakiego wybrać psa, gdy w domu są małe dzieci, labradory to doskonały wybór. Psy tej rasy je uwielbiają. Z zabawie z dziećmi są skore do psot i bardzo aktywne. Lubią się bawić. Chętnie poddają się pieszczotom. Potrzebują jednak bardzo dużo ruchu i nie lubią samotności. Są bardzo żywiołowe. Ogromną radością reagują na powrót swojego właściciela do domu.
Psy tej rasy mają bardzo dobrze rozwinięty wzrok. Są wytrzymałe i silne. Zwierzęta te bardzo mocno przywiązują się do swojej rodziny i źle znoszą rozłąkę.
Są łagodne w stosunku do obcych, więc zupełnie nie sprawdzą się w roli psa stróżującego. Za to labrador retriever to jeden z lepszych przewodników dla osób niewidomych (ma wybitne zdolności zapamiętywania). Jego łagodność sprzyja terapii autyzmu u dzieci.
Zakup labradora nigdy nie powinien być przypadkowy (jak zresztą każdego innego zwierzęcia). Psy tej rasy są wyjątkowo ładne, co sprawia, że wiele osób chciałoby go mieć. Tę decyzję trzeba jednak dobrze przemyśleć, uwzględniając wydatki związane z utrzymaniem psa (zakup karmy, ewentualne wizyty u weterynarza), ale też swoje możliwości czasowe.
