Depresja u młodzieży – konflikt z rodzicami
Rodzina powinna być oazą bezpieczeństwa dla wszystkich jej członków, w tym także dla dzieci. Rodzice powinni dbać o podstawowe potrzeby najmłodszych, rozmawiać z nimi i uważnie ich słuchać. Dzięki temu można odpowiednio wcześniej odkryć choroby i im przeciwdziałać. U dziecka może pojawić się przecież np. silna nerwica. Objawy, które zostaną szybko zauważone, pozwolą na skuteczniejszą walkę z chorobą. Uważne obserwowanie dziecka pozwoli na uniknięcie depresji, ale także pozwoli na wygaszenie wielu konfliktów w rodzinie.
1. Wpływ rodziców na depresję dziecka
Jeśli atmosfera emocjonalna panująca w danej rodzinie jest stresująca, to w takim przypadku łatwiej może się rozwinąć depresja. Dodatkowo dzieci, które są wychowywane w takiej rodzinie, chętniej odrzucają wartości, które prezentują ich rodzice. Dzieci z takich rodzin częściej też buntują się. W takich rodzinach dziecko najczęściej nie może: prosić rodziców o pomoc, demonstrować swojej niezależności, okazywać strachu, mieć innego zdania niż rodzice, * komentować problemów rodziny.
Wszystko to sprawia, że rodzina jest toksyczna, a młody człowiek jest ograniczony. Nie może się dzielić swoimi problemami z innymi członkami rodziny. Dlatego też dziecko często popada w konflikt z rodzicami i łatwiej może zapaść na depresję. Pojawia się zaburzona komunikacja w rodzinie i jej członkowie nie potrafią się ze sobą się porozumieć ani nawet rozmawiać. Nie zdają sobie sprawy z własnych potrzeb, obaw i lęków. Natomiast, jeśli w rodzinie panuje zrozumienie i jest spory nacisk na tworzenie dobrych więzi, dziecko lepiej się rozwija. Ma oparcie, czuje się doceniane i bezpieczne. Jest mniej podatne na rozwój depresji i nie buntuje się przeciwko rodzicom. Zgadza się z wartościami, jakie panują w domu. Jest silniejsze. Może rozwijać swoje zainteresowania, może być w pełni sobą, czyli niezależną jednostką. Aktywnie uczestniczy w życiu rodziny. Nawet, jeśli u takiego dziecka pojawi się silna nerwica, objawy jej zostaną zauważone natychmiast i szybko zostanie przeprowadzone leczenie.
2. Zaburzenia depresyjne w toksycznej rodzinie
Zaburzenia w zachowaniu dzieci i młodzieży mają bardzo często swoje źródło w konfliktach rodzinnych. Proces dorastania jest bardzo trudny i dzieci, które nie mają dobrych relacji z rodzicami, muszą zmagać się z większymi problemami niż ich rówieśnicy mający dobry kontakt. Dzieci, które zostały wychowane w rodzinach mało wrażliwych, nie potrafią zrozumieć niektórych wartości społecznych. Nie są dojrzałe emocjonalnie. Nie rozumieją znaczenia troski o drugiego człowieka, nie potrafią się nikim opiekować, są nieodpowiedzialne i niesprawiedliwe. Mają trudności z nawiązywaniem znajomości i przyjaźni i mają niskie poczucie własnej wartości. Nie są lubiane przez środowisko. To sprzyja pojawianiu się depresji, gdyż czynniki odpowiadające za powstawanie zaburzenia są na wyższym poziomie i mocniej oddziałują na człowieka. Można do nich zaliczyć: poczucie odrzucenia, które może powodować rozdrażnienie, smutek, apatię, niskie poczucie własnej wartości, które może powodować pojawienie się dystansu do innych ludzi, brak zaufania do rodziców i innych ludzi, poczucie lęku.
To musisz wiedzieć:
Czynniki te sprzyjają pojawieniu się depresji, która może prowadzić nawet do myśli samobójczych. Dlatego tak ważny jest odpowiedni kontakt z rodzicami, właściwa komunikacja. Dużo zależy od samych rodziców i ich podejścia do dzieci. Jeśli nie pozwolą pociechom na rozwijanie własnej indywidualności, nie okażą szacunku, nie będą traktowali dzieci jako partnera, wcześniej czy później pojawi się konflikt. Może się on przerodzić z kolei w nerwicę, a nawet w depresję.