Czynniki rodzinne w przebiegu schizofrenii
Są różne rodzaje chorób psychicznych. Schizofrenia należy do zaburzeń, które mają charakter wielowymiarowy. To niezwykle rozległa choroba, której działanie odbija się na całej rodzinie chorego. Bliscy mogą być przyczyną schizofrenii, mogą też pomóc choremu w powrocie do zdrowia.
1. Rodzina a schizofrenia
W wyniku przeprowadzonych badań odkryto, że od tego, jak przebiegają relacje dziecka z rodzicami, może zależeć powstawanie zaburzeń psychicznych u dziecka. Czynniki rodzinne mogą mieć wpływ na to, czy wytworzy się u dziecka podatność na chorobę, ale bezpośrednio nie wywołują schorzenia. Nieprawidłowe traktowanie dziecka przez rodziców wpływa na zwiększenie szansy na pojawienie się u niego zaburzeń psychicznych. Przyczyna schizofrenii może tkwić także w błędach wychowawczych. Szczególnie w przypadku, kiedy dziecko otrzymuje sprzeczne komunikaty. Ma to miejsce, kiedy rodzice wydają dziecku polecenie, aby coś zrobiło i jednocześnie w sposób niewerbalny, przy pomocy gestu, wyrazu twarzy, przekazują informację, aby tego nie robiło. Dziecko doświadcza dysonansu poznawczego i na takiej bazie mogą powstawać zaburzenia, która są charakterystyczne dla schizofrenii.
2. Czynniki rodzinne
Wiadomo, że choroba dziecka wymaga tego, aby system rodzinny został przeorganizowany. Osoba chora na schizofrenię wymaga więcej uwagi. Im wyższy poziom uczuć można zaobserwować w danej rodzinie, tym jest większa szansa na to, że nawroty choroby będą rzadsze. Rodzice powinni zaakceptować chorobę dziecka, okazać mu swoje zrozumienie i pomoc. Są różne rodzaje chorób psychicznych, na które może zachorować dziecko. Przyjmuje się, że schizofrenia najbardziej uderza w rodziny. Jeśli rodzina jest silna, pełna miłości i chce pomóc dziecku powrócić do zdrowia, wtedy choroba jest znacznie łatwiejsza do opanowania, niż w rodzinie, w której panują wrogie warunki i rodzice nie rozumieją choroby dziecka. Prawidłowe wsparcie dziecka w chorobie jest niezwykle ważne. Jest też bardzo trudne, gdyż rodzicom bardzo ciężko jest zachować rozsądek i umiar. Bywa, że zbytnio odciążają chore dziecko i chronią przed światem. Uważają, że jest ono niesamodzielne, niezależnie od tego jak jest naprawdę. To sprawia, że choroba się rozwija i nie jest prawidłowo leczona. Takie postępowanie może nasilać wykluczanie dziecka ze społeczeństwa. Rodzice powinni wiedzieć, z czym zmaga się chory. Muszą znać przebieg schizofrenii, aby odkryć, kiedy choroba nawraca. Muszą też wiedzieć, jak zachować się w danej sytuacji. Czyli rodzina musi zrozumieć przebieg zaburzenia i zaakceptować chorego. Powinna też aktywnie uczestniczyć w terapii. Należy jednak pamiętać, aby nie dopuścić do sytuacji, w której cała rodzina żyje tak, jak chce chory. Pacjent jest członkiem rodziny i musi funkcjonować jak reszta jej członków. W miarę możliwości powinien mieć te same prawa, ale także i obowiązki.
To musisz wiedzieć:
3. Psychologiczne leczenie schizofrenii
W chwili obecnej w leczeniu schizofrenii stosuje się farmaceutki w połączeniu z psychoterapią. Stosowane jest leczenie poznawczo-behawioralne, terapia poznawcza, interwencje rodzinne. Są one zazwyczaj stosowane jako uzupełnienie terapii farmakologicznej schizofrenii. Wszyscy członkowie rodziny powinni mieć ze sobą odpowiedni kontakt. Terapeuta pomaga rodzinie w skutecznym rozwiązywaniu pojawiających się problemów. Informuje o objawach, sposobie leczenia, przyczynach choroby. Edukuje całą rodzinę. Interwencje rodzinne mają za zadanie pomóc choremu w powrocie do zdrowia, ale także pomóc zdrowym członkom rodziny w ich kłopotach. Mają sprawić, aby choroba nie stała się kluczowym elementem życia, wokół którego wszystko się obraca. Przekonują, że członkowie rodziny nie muszą rezygnować ze swojej indywidualności, pragnień, marzeń ze względu na osobę chorą. Uczą też, jak odpowiednio wcześnie dostrzec oznaki nawrotu choroby. Jeśli interwencje rodzinne mają miejsce w domach, w których panuje zrozumienie, miłość i umiejętność wyrażania emocji, ryzyko nawrotu choroby znacznie maleje.