Asertywność – czym jest, jak nauczyć dziecko być asertywnym

Asertywność to cecha niezwykle pożądana – zwłaszcza w życiu dorosłym. Ale uczenie zachowań asertywnych powinno być wprowadzone już w dzieciństwie. Jak wychować asertywne dziecko?

1. Czym jest asertywność?

Asertywność to obok empatii jedna z najważniejszych umiejętności należących do inteligencji emocjonalnej. Bardzo często utożsamia się asertywność z arogancją, a jej brak z nieśmiałością. Nic bardziej mylnego.

Asertywność to umiejętność wyrażania swoich emocji. To nie tylko odmawianie w sposób stanowczy. To także świadomość swoich wad i zalet. To umiejętność wyrażania opinii, krytyki, czy potrzeb w taki sposób, by nie być agresywnym. By nie krzywdzić uczuć innych. Osoba asertywna potrafi kontrolować swoje emocje. Traktuje innych tak, jak sama chciałaby być traktowana. Jest stanowcza i potrafi powiedzieć ''nie'' nawet pod presją innych. Nie ulega łatwo manipulacjom, zna swoją wartość.

I chociaż asertywność można trenować na każdym etapie naszego życia, to naukę zachowań asertywnych warto wprowadzać już od najmłodszych lat.

2. Jak nauczyć dziecko asertywności?

Zobacz film: "Cyfrowe drogowskazy ze Stacją Galaxy i Samsung: część 2"

Oto 10 zasad, które pomogą ci wychować asertywne dziecko.

1. Naucz dziecko, by w każdej sytuacji, w której nie czuje się komfortowo mówiło stanowcze NIE.

2. Pamiętaj, że ma prawo wyboru, daj mu to poczuć. Zacznij od prostych czynności – pozwól mu wybrać ulubiony owoc, warzywo, niech samo decyduje, co zje na śniadanie. W ten sposób nauczysz swoje dziecko decyzyjności.

3. Uświadamiaj swoją pociechę, że może się z tobą nie zgadzać i to nie wpłynie na relacje między wami.

4. Szanuj jego odmienne zdanie. Pozwól mu mówić otwarcie o jego emocjach i uczuciach. Zawsze znajduj na to czas.

5. Buduj w dziecku poczucie bezpieczeństwa i akceptacji. To ono pozwoli mu na zyskanie pewności siebie. Przytulaj, głaszcz, komplementuj już od pierwszych chwil życia.

6. Wyznaczając zasady panujące w domu nie wykorzystuj swoje autorytetu, gdy nie ma on uzasadniania. Nie odpowiadaj na pytania dziecka: ''no bo tak''. Staraj się mu wytłumaczyć, jakie korzyści uzyska z przestrzegania reguł, czy zrobienia czegoś o co go prosisz.

7. Zachęcaj do prowadzenia dyskusji. Nie odmawiaj od razy, tylko dlatego, że nie jesteś przekonany do pomysłu swojego dziecka. Niech postara się cię przekonać, poda argumenty, daj mu szansę.

8. Dziecko musi zrozumieć swoje emocje, ale też emocje innych w jego otoczeniu. Nie bój się ich nazywać. Naucz dziecko, czym jest gniew, radość, strach, złość. Ćwiczcie sposoby och wyrażania.

9. Ucz wyznaczania granic cielesnych. Dziecko powinno wiedzieć, że nie musi dawać buziaka cioci czy babci. Nigdy nie zmuszaj go do tego. Łaskotki od wujka? Jeśli maluch ich nie lubi, to nie musi się na nie zgadzać. Edukuj. Dziecko powinno wiedzieć, że nikt nie ma prawa naruszać jego granic. Całowanie w usta? To bardzo intymna czynność zarezerwowana tylko dla najbliższych. Naucz go w takich sytuacjach mówić stanowcze NIE – bez poczucia winy.

10. Zacznij od siebie. Pamiętaj, że dziecko uczy się przez modelowanie, a rodzic jest dla niego największym wzorem, który będzie naśladować. Zrób rachunek sumienia – czy ty jesteś asertywny? Czy potrafisz wyrażać swoje emocje bez ranienia innych? Asertywny rodzic to asertywne dziecko. Gdy ty masz problem z byciem asertywnym – zmień to! Idź na kurs, przeczytaj polecany przez psychologów poradnik, porozmawiaj z kimś, kto może ci pomóc trenować asertywność u siebie i dopiero wtedy zabierz się za jej naukę u swojego dziecka.