Trwa ładowanie...

Krzysztof Kamil Baczyński - najsłynniejsze wiersze

 Ewa Rosiecka
10.05.2022 20:11
Krzysztof Kamil Baczyński - wiersze
Krzysztof Kamil Baczyński - wiersze (Adobe Stock)

Krzysztof Kamil Baczyński - polski poeta, był jednym z najwybitniejszych przedstawicieli tzw. Pokolenia Kolumbów. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim jako żołnierz Armii Krajowej. Posługiwał się pseudonimami, m.in. pisał jako "Jan Bugaj" czy "Piotr Smugosz". Jakie utwory napisał? Co jeszcze każdy uczeń powinien wiedzieć o tym wybitnym poecie?

spis treści

1. Krzysztof Kamil Baczyński: krótka biografia

Krzysztof Kamil Baczyński urodził się 22 stycznia 1921 roku w Warszawie. Syn krytyka literackiego, pisarza i żołnierza Legionów Polskich. Matka Baczyńskiego była nauczycielką oraz autorką podręczników szkolnych.

Poeta w 1933 roku podjął naukę w liceum, jednak maturę zdał dopiero w 1939 roku. Od 1937 roku redagował pismo "Strzały", a także był członkiem w Komitetu Wykonawczego "Spartakus".

Zobacz film: "Wysokie oceny za wszelką cenę"

Podczas II wojny światowej studiował polonistykę na tajnym Uniwersytecie Warszawskim, kształcąc się równocześnie w Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. W 1943 roku działał jako sekcyjny w II plutonie formacji "Alek" - kompanii "Rudy" batalionu Zośka AK.

Ostatecznie jednak skupił się w całości na poezji. Gdy w 1944 roku otrzymał awans na starszego strzelca, będąc równocześnie podchorążym rezerwy piechoty, łączył to z posadą kierownika działu poezji w miesięczniku społeczno - literackim "Droga".

Następnie dostał możliwość przejścia do harcerskiego batalionu "Parasol", gdzie został zastępcą dowódcy III plutonu 3. kompanii, pod pseudonimem "Krzyś".

Powstanie Warszawskie zaskoczyło poetę. Był w tym czasie w okolicy placu Teatralnego w Warszawie. Zmarł 4 sierpnia 1944 roku, będąc na posterunku.

2. Ciekawostki o Baczyńskim

  • twórczość Baczyńskiego po latach okazała się wdzięcznym motywem dla piosenek rockowych i popowych - wiersze Baczyńskiego wykorzystała m.in. Budka Suflera, Anna Jantar, Stan Borys, a w ostatnim czasie artystka Sanah w duecie z Anią Dąbrowską;
  • biografia Baczyńskiego została kilkukrotnie zekranizowana, m.in. w filmie "Czwarty Dzień";
  • śmierć poety była nagła, podobnie jak jego żony Barbary, która dodatkowo była w ciąży;
  • jako dziecko Baczyński był niezwykle chorowity: cierpiał na astmę oraz miał słabe serce, dodatkowo zapadł także na gruźlicę, a to tylko kilka z jego schorzeń;
  • jego drugie imię, Kamil, zostało mu dane na cześć jego zmarłej siostry.
Czesław Miłosz - najsłynniejsze wiersze
Czesław Miłosz - najsłynniejsze wiersze

Czesław Miłosz - poeta, eseista, prozaik i tłumacz. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z

przeczytaj artykuł

3. Krzysztof Kamil Baczyński: najpopularniejsze wiersze

Znów wędrujemy

"Znów wędrujemy ciepłym krajem, malachitową łąką morza

Ptaki powrotne umierają wśród pomarańczy na rozdrożach

Na fioletowo-szarych łąkach niebo rozpina płynność arkad

Pejzaż w powieki miękko wsiąka, zakrzepła sól na nagich wargach.

A wieczorami w prądach zatok noc liże morze słodką grzywą

Jak miękkie gruszki brzmieje lato, wiatrem sparzone jak pokrzywą

Przed fontannami perłowymi noc winogrona gwiazd rozdaje

Znów wędrujemy ciepłą ziemią, znów wędrujemy ciepłym...

...krajem, malachitową łąką morza

Ptaki powrotne umierają wśród pomarańczy na rozdrożach

Przed fontannami perłowymi noc winogrona gwiazd rozdaje

Znów wędrujemy ciepłą ziemią, znów wędrujemy ciepłym...

...krajem, malachitową łąką morza."

Pisz do mnie listy

"Pisz do mnie listy

srebrem potoków

na srebrnoźółtych kartach pól,

pisz do mnie listy

górskim poświstem;

napisz mi, droga, kwiatów ból.

W chmurnej otchłani skały płaczą.

Na górskiej grani

słońca krwią

napisz mi, droga,

napisz na nich,

gdzie słońca myśli twoich są."

Elegia o chłopcu polskim

"Oddzielili cię, syneczku, od snów, co jak motyl drżą,

haftowali ci, syneczku, smutne oczy rudą krwią,

malowali krajobrazy w żółte ścieżki pożóg,

wyszywali wisielcami drzew płynące morze.

Wyuczyli cię, syneczku, ziemi twej na pamięć,

gdyś jej ścieżki powycinał żelaznymi łzami.

Odchowali cię w ciemności, odkarmili bochnem trwóg,

przemierzyłeś po omacku najwstydliwsze z ludzkich dróg.

I wyszedłeś, jasny synku, z czarną bronią w noc,

i poczułeś, jak się jeży w dźwięku minut - zło.

Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką.

Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?"

Polecane dla Ciebie
Pomocni lekarze