Wstyd przed owsicą – by choroba nie była tematem tabu
W przypadku owsicy wstyd jest czynnikiem, który może utrudniać skuteczne leczenie i zapobieganie rozprzestrzenianiu się pasożytów. Ogólnopolska kampania edukacyjna bezowsikow.pl ma na celu zmianę sytuacji i przede wszystkim rozprawienie się z wciąż obecnymi w społeczeństwie mitami na temat owsicy.
1. Duża zachorowalność, mała wiedza
W badaniu prowadzonym w ramach kampanii w lutym 2017 r. na grupie 508 osób, matek dzieci w wieku 3–7 lat, okazało się, że aż 60 proc. respondentów przyznało, że ich dzieci miały kiedyś owsiki. Mimo powszechności zachorowań, 30 proc. badanych nie potrafiło jednoznacznie wskazać objawów choroby.
3 proc. osób w ogóle nie chciało odpowiedzieć na pytanie, czy ich dziecko przechodziło owsicę. Prawdopodobnie duży udział miało w tym przypadku poczucie wstydu.
Owsica jest jedną z najczęstszych chorób pasożytniczych przewodu pokarmowego. Można zarazić się nią w bardzo szybki i łatwy sposób. Zachorować może każdy, a złapanie owsików wciąż wywołuje wstyd. W związku z nim leczenie nie jest podejmowane na taką skalę, na jaką powinno. Zmniejszają się tym samym szanse na uporanie się z pasożytami.
Mamy do czynienia ze swego rodzaju błędnym kołem. Dochodzi do kolejnych zachorowań i samozarażania się, więc owsiki powracają
2. Skąd może wynikać wstyd?
Wiele osób źle interpretuje źródło zachorowań. Niesłusznie uważa, że owsica powstaje w brudzie, wynika z niewystarczającej higieny, a już na pewno omija kulturalne, "dobre" domy. Jest to przekonanie, które nie tylko może skutecznie utrudnić leczenie, ale również skutkować wieloma nieprzyjemnościami.
Należy pamiętać, że owsica szerzy się szczególnie w grupach żłobkowych i przedszkolnych, gdzie nawyki higieniczne (mimo że są wpajane od najmłodszych lat) nie są jeszcze wyrobione.
Wysoki poziom zachorowalności wynika również z tego, że wystarczy tak naprawdę dotknąć przedmiotu, na którym wcześniej osiadły inwazyjne jaja, i włożyć rękę do buzi. Idealne wprost warunki do zachorowań stwarza tym samym nawyk obgryzania paznokci i brania palców do buzi, co jest bardzo częste u maluchów.
Zakażone dziecko w dalszej kolejności zaraża rodzinę – również w domach, które są czyste i wysprzątane. Wtedy też pojawia się wstyd. Trudno przyznać się do tego, że nasze dziecko lub my sami chorujemy na owsicę. Objawy pojawiające się w sferze intymnej (świąd okolic intymnych) skutecznie zniechęcają do informowania o chorobie.
3. Założenia kampanii bezowsikow.pl
Kampania bezowsikow.pl ma charakter edukacyjno-informacyjny. Jej celem jest przede wszystkim oswajanie społeczeństwa z tematem owsicy. Kampania ma przede wszystkim pomóc w przełamywaniu tabu. Ukrywanie problemu nie skutkuje jego pokonywaniem lecz narastaniem. Kampania ma za zadanie budować świadomość i podejmować działania będące odpowiedzią na pytania i wątpliwości osób, których dotknęła owsica. Jej celem jest również rozprawianie się z krążącymi mitami dotyczącymi owsików.