Czym są owsiki?
Profilaktyką owsicy wiele osób zaczyna się interesować dopiero wtedy, kiedy zarazi się ich dziecko lub oni sami. O owsikach niechętnie się rozmawia. Są tematem tabu. Rodzice uważają owsicę za chorobę wstydliwą, do której nie powinni się przyznawać. Z tego też powodu świadomość choroby oraz jej profilaktyki jest bardzo mała wśród Polaków.
Owsiki to pasożyty układu pokarmowego należące do gromady nicieni. Ich nazwa nawiązuje do tego, że samica owsika swoim kształtem przypomina ziarno owsa.
Owsiki są białawymi robakami o wydłużonym ciele. Samice to zdecydowanie większe osobniki niż samce. Osiągają do 12 mm długości. Ich charakterystyczną cechą jest przezroczysty i zaostrzony koniec ciała. Samce mierzą zaledwie 2-5 mm, a ich kształt jest bardziej „wałeczkowaty”.
Owsiki zazwyczaj żyją w jelicie ślepym, wyrostku robaczkowym, rzadziej w jelicie grubym.
1. Cykl życia owsika
Samce po zapłodnieniu giną. Samice zaś wędrują z jelita w kierunku odbytu, by złożyć tam jaja. Jedna samica składa około 12 tysięcy jaj, które są okryte lepką wydzieliną. Muszą one się znaleźć poza organizmem żywiciela, ponieważ do ich rozwoju potrzebna jest odpowiednia temperatura i wilgotność.
Pełzanie samic powoduje uczucie swędzenia, chory, nieświadomie drapiąc się przez sen, przenosi na palcach inwazyjne jaja do ust, na pościel, prześcieradło i inne przedmioty codziennego użytku. W ten sposób dochodzi do ponownego zakażenia inwazyjnymi jajami. Trafiają one do jelita cienkiego, gdzie wylęgają się z nich larwy, które początkowo osiedlają się w jelicie krętym. Następnie przemieszczają się do jelita ślepego. Robaki potrzebują 2-4 tygodni, aby w pełni się rozwinąć i być gotowymi do rozrodu.
Z części inwazyjnych jaj znajdujących się w okolicy odbytu wylęgają się larwy, które wnikają poprzez odbyt ponownie do organizmu. Takie zjawisko nazywane jest reinwazją.
2. Enterobioza
Owsik ludzki powoduje chorobę zwaną owsicą lub inaczej enterobiozą. Przypuszcza się, że na świecie co roku choruje na nią około miliarda osób, głównie dzieci w wieku od 2 do 7 lat.1 W badaniu wykonanym przez SW Research w dniach 10-13 lutego 2017 aż 60 proc. ankietowanych matek przyznało, że ich dzieci miały owsicę.
Głównym objawem, jaki towarzyszy tej chorobie, jest świąd okolic odbytu, który pojawia się głównie w nocy i nad ranem. Ciągłe swędzenie powoduje, że sen staje się niespokojny, chory często się wybudza, co może prowadzić do bezsenności.
Kłopoty ze snem mogą powodować problemy z pamięcią i koncentracją, osłabienie, zmęczenie, bladość i sińce pod oczami oraz nadpobudliwość. Czasami w wyniku choroby można zaobserwować zgrzytanie zębami, jednak nie jest to objaw charakterystyczny.
Owsica wymaga leczenia farmakologicznego. Jest to najskuteczniejszy sposób pozbycia się zakażenia owsikami. W aptekach dostępny jest już lek bez recepty z substancją czynną pyrantel, więc gdy tylko zauważymy niepokojące objawy, można sięgnąć po ten środek. Kurację zazwyczaj powtarza się po 2 tygodniach.
Owsiki są bardzo często występującym pasożytem. Nie powinny być zatem powodem do wstydu czy tematem tabu. Warto poszerzać swoją wiedzę na ich temat, by móc skutecznie zapobiegać owsicy.