Czy kolejność narodzin ma znaczenie? Naukowy nie mają wątpliwości
Od lat prowadzone są badania dotyczące tego, jak kolejność przyjścia na świat rodzeństwa wpływa na osobowość, charakter, nawiązywanie relacji, a nawet karierę zawodową. Oczywiście każdy z nas jest inny, ale podobne przeżycia w dzieciństwie mogą determinować losy człowieka. Pierwsza teoria kolejności urodzeń pochodzi z lat 20. XX wieku. Stworzył ją Alfred Adler, przyjaciel Zygmunta Freuda.
1. Najstarsze dziecko
Dziecko urodzone jako pierwsze zazwyczaj czuje odpowiedzialność, ale i presję. Często pełni rolę lidera i jest dominujące. Narodziny pierworodnego są związane z wieloma emocjami. Świeżo upieczeni rodzice nie mają jeszcze doświadczenia, więc dopiero uczą się opieki nad dzieckiem. Maleństwo jest wówczas w centrum uwagi i z nikim nie musi konkurować.
Rodzice poświęcają czas tylko jemu, ale nagle się to zmienia, gdy w domu pojawia się kolejne dziecko. Wówczas najstarsza pociecha może poczuć się odrzucona i próbować zwrócić na siebie uwagę. Z czasem pierworodny jest angażowany w opiekę nad młodszym bratem lub siostrą, co uczy go odpowiedzialności i troski o drugiego człowieka. Czuje, że powinien być wzorem oraz autorytetem, dlatego stara się samodzielnie rozwiązywać problemy i nie prosi o pomoc.
2. Środkowe dziecko
Początkowo rodzice skupiają się na drugim dziecku, ale kiedy na świat przychodzi kolejne, to średni maluch bywa ignorowany. Zajęci próbują zajmować się wszystkimi dziećmi na równi, ale nie zawsze jest to możliwe.
Zdarza się, że środkowe dzieci długo szukają swojej tożsamości, ponieważ są jakby "po środku". Mają ubrania po starszym rodzeństwie, a swoje przekazują młodszym. Nie mają takich praw jak najstarsze dziecko ani przywilejów jak młodsze. Takie dzieci wykazują zdolności mediacyjne w sytuacjach konfliktowych. Nie mają problemów z nawiązywaniem relacji i dobrze odnajdują się w grupie.
3. Najmłodsze dziecko
Na najmłodszych spoczywa najmniejsza odpowiedzialność. Takie dzieci są często rozpieszczane, a ich życie jest nieco beztroskie. Przyzwyczajone, że wszystko jest na wyciągnięcie ręki, mają problem z pójściem na kompromis. Choć mogą czuć presję, by dorównać starszemu rodzeństwu, to rodzice mają wobec nich mniejsze oczekiwania.
Zdarza się, że najmłodsi przez całe życie czują się dziećmi. Cechuje ich lekkoduszność oraz poczucie humoru. Ciężko im zostać osobą zarządzającą, gdyż brakuje im dyscypliny. Mają przy tym urok osobisty i są kreatywni.
4. Jedynak
A co z jedynakami? Są oni mieszanką najstarszego, środkowego i najmłodszego. Mają obowiązki jak pierworodny, ale i uwagę rodziców - jak w przypadku ostatniego dziecka. Z racji tego, że jedynak spędza w dużej mierze czas z dorosłymi, staje się szybciej dojrzały. Jego myślenie jest racjonalne i logiczne. Brak rodzeństwa może jednak sprawić, że trudniej mu będzie nawiązywać relacje społeczne oraz znaleźć wspólny język w grupie.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl
