Imiennik – imiona na literę D
- Dydak Jest to imię męskie pochodzenia greckiego, które oznacza "nauczający", od greckiedo didache. W dawnej Polsce imię to było znacznie bardziej znane niż obecnie.
- Dypold Jest to imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od średniowiecza. Pierwszy człon to ;lud;, drugi to bald ; ;odważny, śmiały;. Można je tłumaczyć jako ;sławny wśród ludzi;. Ciekawostka Inna forma tego imienia to Teobald.
- Dyter Jest to imię męskie pochodzenia germańskiego, zapisywane w Polsce od XIV wieku w formach Dyter, Tyter, a w postaci Dederek, Dederko i Deder ; od XXV wieku. Jest formą skróconą imienia Dietrich, które jest odpowiednikiem gockiego Teodoryk. Ciekawostka Inne formy tego imienia to: Deder, Deder, Diter.
- Dyzma Jest to imię męskie pochodzenia greckiego, od greckiego dysmai, dysme - "zachód słońca lub gwiazd", "narodzony o zachodzie". Imię to przypisywane jest tradycyjnie dobremu łotrowi - ukrzyżowanemu po prawej stronie Chrystusa złoczyńcy, który nawrócił się i zmarł skruszony.
- Dziersław Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członów dzierży- ("trzymać") i -sław ("sława"). Oznaczało prawdopodobnie "tego, który posiada sławę". Ciekawostka Inne formy tego imienia to: Dzierżysław, Dzirżysław, Dziersław, Dzirsław.
- Dziesław Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członów dzie- ("położyć, postawić"; "zrobić, uczynić"; także "rzec, powiedzieć") i -sław ("sława"). Mogło oznaczać "ten, który buduje sławę".
- Dziesława Jest to staropolskie imię żeńskie, złożone z członów dzie- ("położyć, postawić"; "zrobić, uczynić"; także "rzec, powiedzieć") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "ta, która buduje sławę".
- Dzirżysława Jest to staropolskie imię żeńskie, złożone z członów dzirży- ("trzymać") i -sława ("sława"). Oznaczało prawdopodobnie "tę, która posiada sławę". Ciekawostka Inne formy tego imienia to: Dziersława, Dzirsława, Dzierżysława.
- Dziwisław Jest to staropolskie imię męskie. Składa się z członu dziwi- ("patrzeć z zachwytem", "podziw, zachwyt") i -sław ("sława"). Mogło oznaczać "tego, który sławi zachwyt".
- Dąbrówka Jest to imię żeńskie, którym nazywano Dobrawę; czeską żonę Mieszka I. Imię pochodzi od dąbrowy - lasu dębowego. W źródłach polskich poświadczone od XII wieku jako Dąbrówka, Dubrowka i Dubrawka.