Badanie hormonów płciowych
Badanie prolaktyny (PRL) może być wykonywane zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn. Prolaktyna jest hormonem, który wydziela przysadka mózgowa, czyli gruczoł wewnątrzczaszkowy mający za zadanie produkcję również innych hormonów. PRL pojawia się we krwi w czasie dojrzewania. U dziewcząt odpowiada m.in. za wzrost rozmiaru piersi.
Zobacz film: "Leczenie niepłodności [Wirtualna Poradnia]"
Badanie hormonów płciowych to badanie krwi sprawdzające stężenie poszczególnych hormonów. Diagnostyka niepłodności wymaga takiego badania, gdyż oznaczanie poziomu hormonów płciowych pozwala na określenie, czy to nie zaburzenia hormonalne wywołują problemy z zajściem w ciążę. Badanie hormonalne jest także wykonywane u kobiet z zaburzeniami miesiączkowania i w okresie premenopauzalnym.
1. Jakie hormony się bada?
Badania hormonalne najczęściej dotyczą hormonów, takich jak:
- folitropina (folikulostymulina, FSH) - to jedna z gonadotropin, pobudza dojrzewanie pęcherzyków;
- lutropina (hormon luteinizujący, LH) - to jedna z gonadotropin, pobudza pęknięcie pęcherzyka w jajniku;
- estradiol - to hormon płciowy regulujący cykl owulacyjny;
- progesteron (luteina) - to żeński hormon płciowy, odpowiedzialny za implantację zarodka w błonie śluzowej macicy i utrzymanie ciąży;
- prolaktyna - to hormon produkowany przez przysadkę, kontroluje laktację, zbyt wysoki poziom może doprowadzić do zaburzeń miesiączkowania i braku owulacji;
- dehydroepiandrostendion - to jeden z androgenów, czyli męskich hormonów płciowych;
- testosteron - to jeden z androgenów;
- T3 (trójjodotyronina) - pochodna T4, hormon tarczycy, jego nadmiar prowadzi do zaburzeń hormonalnych i komplikacji w ciąży;
- T4 (tyroksyna) - to jeden z hormonów tarczycy, którego nadmiar obniża działanie estrogenów i prowadzi do problemów w ciąży, a niedobór utrudnia zajście w ciążę.
2. Kiedy wykonuje się badania hormonalne?
Badanie poziomu hormonów pozwala na wykrycie zaburzeń, takich jak:
- niewydolność przysadki;
- obniżona rezerwa jajnikowa;
- zespół policystycznych jajników;
- zespół hipoandrogenowy.
W przypadku podejrzenia któregokolwiek z powyższych zaburzeń, stosuje się badania hormonalne.
Diagnostyka niepłodności korzysta szczególnie z oznaczania poziomu gonadotropiny FSH i LH. To badanie hormonalne musi być przeprowadzone między 3., a 5. dniem cyklu menstruacyjnego. Pierwszym dniem cyklu jest pierwszy dzień krwawienia miesiączkowego. Badanie to przeprowadzane jest także u kobiet przed menopauzą i cierpiących na zaburzenia miesiączkowania. Za jego pomocą określa się rezerwę jajnikową.
Estradiol można zbadać równocześnie z gonadotropinami. Jego wynik może pomóc w diagnostyce niewydolności jajników oraz niewydolności podwzgórzowo-przysadkowej. U kobiet, które monitorują owulację przy wspomaganiu zajścia w ciążę, badanie stężenia estradiolu wykonuje się też między 12. a 14. dniem cyklu.
Progesteron pozwala określić, czy doszło u kobiety do owulacji. Z badania można korzystać w leczeniu niepłodności naturalnymi metodami, zwiększającymi szanse na poczęcie. Prawidłowa owulacja i znajomość dni płodnych kobiety mogą znacznie pomóc w zajściu w ciążę. Najlepszym momentem na zbadanie jego poziomu jest 21. dzień cyklu.
Badanie poziomu prolaktyny we krwi jest wykonywane u kobiet, u których stwierdzono gruczolaka przysadki. Badanie wykonywane jest także, jeśli kobieta ma problemy z zajściem w ciążę lub zaburzeniami cyklu miesiączkowego. Oznaczanie poziomu prolaktyny jest wykonywane w 2. połowie cyklu owulacyjnego, najczęściej około 21. dnia cyklu. Prolaktynę można także zbadać za pomocą metoklopramidu, wykonując test pobudzenia wydzielania prolaktyny.
Badanie hormonów zwanych androgenami (testosteron i dehydroepiandrostendion) wykonuje się przy podejrzeniu zespołu hiperandrogenizacji. Zaburzenie to powoduje u kobiet zanik kobiecych cech płciowych, zaburzenia miesiączkowania i trudności z zajściem w ciążę.
Komentarze