Imiennik – imiona żeńskie
- Alojzja Jest to imię żeńskie germańskiego pochodzenia, odpowiednik imienia Alojzy. Znaczenie pierwotne łączy się z wyrazami staroniemieckimi alwisi - "wszystkowiedzący, mądry". W Polsce imię to pojawiło się w XVIII wieku za sprawą jezuitów i kultu ich świętego - Alojzego Gonzagi.
- Alwina Jest to imię żeńskie pochodzenia germańskiego, odpowiednik imienia Alwin. Pochodzi od staroangielskiego imienia Elfwine, oznaczającego "przyjaciel elfów". Alwina jest również skróconą formą imienia Adalwina.
- Amadea Jest to łacińskie imię żeńskie, odpowiednik imienia Amadeusz, powstałego w kręgach zakonnych w średniowieczu. Oznacza osobę kochającą Boga od amare - "kochać" oraz deus - "Bóg".
- Amalia Jest to imię żeńskie, pochodzenia germańskiego. Pochodzi od starogermańskiego słowa amel, amal - pracowity, niezmordowany. W Polsce notowane od XIV wieku jako Amalia, póżniej pod wpływem francuskim pojawiła się także forma Amelia.
- Amanda Jest to imię żeńskie, pochodzące od łacińskiego słowa amanda - "godna miłości". Imię znane już w starożytnym Rzymie. W Polsce notowane od XVIII wieku, częściej była spotykana jego męska forma Amandusz lub Amandus.
- Amaranta Jest to imię żeńskie, odpowiednik imienia Amarant/Amarantus, pochodzącego od greckiego wyrazu amarantos, co oznacza "niezatarty, niewygasający". Ciekawostka: Amarante to nie tylko imię, ale także miejscowość w Portugalii, leżąca w dystrykcie Porto, w regionie Północ w podregionie Tâmega.
- Ambrozja Jest to imię żeńskie pochodzenia greckiego, od greckiego ambrósios; "boski, nieśmiertelny". Jest żeńskim odpowiednikiem imienia Ambroży.
- Amelia Jest to imię, które pochodzi od starogermańskiego słowa amel,amal - "pracowity, niezmordowany". W Polsce pojawiło się w XIV wieku. Szczególnie popularne było w epoce romantyzmu.
- Amira Jest to imię arabskie, oznaczające "księżniczka". Słowo to także funkcjonuje w języku arabskim potocznie.
- Ampelia Jest to imię żeńskie pochodzenia greckiego, oznaczające "hodowczyni winorośli".