Imiennik – imiona męskie na literę S
- Szczepan Imię męskie. Pierwotna spolonizowana forma greckiego imienia Stefan. Powstała wobec niewystępowania we wczesnym rozwoju języków słowiańskich głosek ;f; zawartych w wersji oryginalnej.
- Szczęsny Imię męskie pochodzenia polskiego, po raz pierwszy notowane w 1422 roku. Wywodzi się od słowa "szczęśliwy" i jest uważane za odpowiednik znaczeniowy łacińskiego imienia Feliks.
- Szmaragd Imię męskie pochodzenia łacińskiego, oznaczające "szmaragd". Inna wersja imienia: Smaragd.
- Szymon Jest to imię męskie pochodzenia biblijnego i oznacza ; "Jahwe wysłuchał". Początkowo używana była inna jego forma ; Symeon.
- Sędzimir Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członu sędzi- ("sądzić") oraz członu -mir ("pokój, spokój, dobro"). Być może oznaczało "ten, komu sądzone jest życie w pokoju"
- Sędzisław Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członu sędzi- ("sądzić") oraz członu -sław ("sława"). Być może oznaczało "ten, komu sądzona jest sława". Ciekawostka: Inna forma tego imienia to Sędosław.
- Sędziwoj Jest to staropolskie imię męskie. Znaczenie imienia: "ten, który sądzi wojowników". Ciekawostka: Inne formy tego imienia to: Sędowoj, Sędźwoj, Sudywoj.
- Sędziwuj Jest to staropolskie imię męskie, złożone z dwóch członów: sędzi- ("sądzić") i -wuj ("wuj"). Ciekawostka: Sędek to wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łagów. Nazwa wsi stanowi staropolskie zdrobnienie od imion takich, jak Sędowin, Sędzimir, Sędomir, Sędzisław, Sędosław, Sędziwoj, Sędowoj, Sędźwoj, Sędziwuj.
- Sędźwoj Jest to staropolskie imię męskie. Znaczenie imienia: "ten, który sądzi wojowników". Ciekawostka: Inne formy tego imienia to: Sędziwoj, Sędowoj, Sudywoj.Sędek to wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łagów. Nazwa wsi stanowi staropolskie zdrobnienie od imion takich, jak Sędowin, Sędzimir, Sędomir, Sędzisław, Sędosław, Sędziwoj, Sędowoj, Sędźwoj, Sędziwuj.
- Sławobor Jest to staropolskie imię męskie, złożone z członów sławo- ("sława") i -bor ("walczyć, zmagać się"). Może oznaczać "ten, kto sławi walkę".