Imiennik – imiona żeńskie na literę M
- Mirona Jest to żeński odpowiednik imienia Miron.
- Mironiega Jest to żeńska forma imienia Mironieg. W tej formie imię nienotowane w źródłach staropolskich.
- Mirosława Jest to staropolskie imię żeńskie, złożone z członów miro- (pokój, spokój, dobro) oraz -sława (sława). Oznaczać więc będzie osobę, która sławi pokój. W Polsce funkcjonuje oficjalnie od XXIII wieku.
- Miłosława Jest to staropolskie imię żeńskie, złożone z członów miło- ("miły", "miłujący") i -sława ("sława"). Znaczenie imienia: "miła sławie".
- Miłość Jest to imię żeńskie pochodzenia greckiego, gdzie wyraz pospolity agáp- oznaczał 'miłość'. Imię nawiązuje do jednej z trzech cnót wiary. W Polsce nadawane bardzo rzadko, jednak popularne na obszarze wschodniosłowiańskiego prawosławia jako Lubow. W języku angielskim popularne jako Love.
- Modesta Jest to żeński odpowiednik imienia Modest.
- Monika Jest to imię o nie do końca jasnej etymologii. Według jednej z teorii pochodzi ono od greckiego słowa monos oznaczającego jeden, sam, pojedynczy, jedynak i jedynaczka. Inna teoria głosi, iż imię to wywodzi się od greckiego monaché, co znaczy samotna, odosobniona.
- Morzysława Jest to staropolskie imię żeńskie, złożone z dwóch członów: morzy- ("zabijać, uśmiercać") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "tę, która sławi zabijanie".
- Myślibora Jest to starosłowiańskie imię żeńskie, złożone z członów myśli- ("myśleć") i -bor-a ("walczyć, zmagać się"). Być może oznaczało "tę, która myśli o walce" albo "tę, która obmyśla walkę".
- Mścisława Jest to starosłowiańskie imię żeńskie, złożone z dwóch członów: mści- ("mścić") i -sława ("sława"). Mogło oznaczać "tę, która zdobywa sławę mszcząc się na swych wrogach".