Melancholik, czyli kto?
Melancholik to pesymista, który świat widzi w czarnych barwach. Ale czy na pewno? To też osoba niezwykle inteligentna i wrażliwa na piękno. Jest też dobrym pracownikiem, choć nie sprawdzi się w każdym zawodzie.
Melancholik, czyli kto?
Kim jest melancholik?
To jeden z typów osobowości opisanych przez Hipokratesa. Charakteryzuje się niestabilnością emocjonalną: melancholik miewa naprzemienne stany depresyjne i euforyczne. Są one niezwykle silne.
Melancholik ma osobowość introwertyczną. Lubi samotność, a krąg jego znajomych jest mocno ograniczony. Ma tylko kilkoro przyjaciół. Robi wszystko, by nie być w centrum uwagi.
Niechętnie też spędza czas poza domem. Od imprez czy spotkań z kolegami woli spokojny wieczór z książką w ręku.
Melancholik w pracy
Osoba o melancholijnym typie osobowości jest bardzo dobrym pracownikiem: sumiennym i dokładnym. Bardzo dobrze wywiązuje się ze swoich obowiązków. Zdecydowanie jednak woli pracować sam niż w zespole (wówczas jego zapał może gasnąć). Trudno mu też pracować pod presją. Konieczność osiągnięcia założonych z góry wyników będzie na melancholika wpływała deprymująco. Jego dążenie do perfekcjonizmu w tym aspekcie może okazać się zgubne.
Melancholik jako osoba bardzo wrażliwa i czuła na piękno bardzo dobrze czuje się w takich zawodach jak:
- malarz,
- pisarz,
- dziennikarz,
- księgowy,
- inżynier,
- architekt.
Trudno będzie odnaleźć się melancholikowi jako przedstawiciel handlowy czy nauczyciel. Nie będzie mu też łatwo pracować jako wykładowca akademicki, choć wśród naukowców jest bardzo dużo melancholików. Zdecydowanie bardziej jednak wolą pracować samodzielnie niż przekazywać swoją wiedzę młodszemu pokoleniu. I nie wynika to z ich złych intencji, ale sporego wysiłku, jaki muszą włożyć w wystąpienia publiczne. To ich mocno obciąża emocjonalnie.
Melancholik w oczach innych
Osoba o melancholijnym usposobieniu ma dużą potrzebę akceptacji. Potrzebuje być doceniana, w przeciwnym razie popada w wewnętrzne przekonanie, że zawiodła. Melancholik jest przewrażliwiony na swoim punkcie. Często doszukuje się personalnych ataków na swoją osobę – czy to w kontaktach osobistych czy wirtualnych. Nawet wypowiedź o neutralnym charakterze może wywołać u niego poczuci krytyki.
Melancholik ma problem z podejmowaniem decyzji. Bardzo długo zastanawia się nad krokiem, który ma wykonać. To osoba, którą nie zawsze łatwo zrozumieć.
W społeczeństwie melancholik uchodzi za osobę smutną, niedostępną, apatyczną. W rzeczywistości jednak to człowiek bardzo emocjonalny, przeżywający wszystko całym sobą. To z jednej strony dar, z drugiej – przekleństwo.
