Jak dieta wpływa na zachowanie dzieci?

Ostrzeżenia płyną z wielu stron. Na alarm biją dietetycy, psychologowie, pediatrzy, a nawet nauczyciele. Nieodpowiednie nawyki żywieniowe negatywnie wpływają na nasze dzieci. Zagrożone jest nie tylko ich zdrowie, ale i rozwój.

– Szczególnie groźny jest cukier i syrop glukozowo-fruktozowy. Spożycie ich powoduje duże wahania insuliny we krwi, co z kolei prowadzi do nadpobudliwości, rozdrażnienia, rodzi problemy z koncentracją. Może wywoływać również senność. Cukier podnosi bowiem poziom neuroprzekaźników: dopaminy, serotoniny, noradrenaliny i adrenaliny – mówi Katarzyna Tyczyńska, doradca żywieniowy i moderatorka programu Zdrowyprzedszkolak.org.

A trzeba zauważyć, że oba składniki występują powszechnie w produktach dla dzieci. Są obecne nawet w kaszkach spożywanych przez niemowlęta. A to przecież w tym okresie rozwój dziecka jest najintensywniejszy.

Statystyki mówią same za siebie – aż 90 proc. dzieci do trzeciego roku życia jest nieprawidłowo odżywianych. Najmłodszym podaje się słodyczne (cukierki, lizaki, żelki), chipsy, słodzone napoje. Duża grupa przedszkolaków regularnie odwiedza z rodzicami fast-foody, prawie codziennie w ich menu pojawiają się hamburgery i pizza.

Problemy z emocjami i zachowaniem najczęściej rodzice chcą korygować pod okiem psychologa lub pedagoga, którzy często kierują dziecko na specjalistyczną terapię.

Zdarza się, że nadpobudliwość leczona jest farmakologicznie. Mało kto łączy tego rodzaju problemy z niewłaściwą dietą. To błąd, o czym coraz głośniej mówi się w świecie nauki.

Już w latach 90. XX wieku zauważono, że u małych pacjentów z ADHD daje się zaobserwować nieprawidłowości żywieniowe i metaboliczne.

Opierając się na wynikach badań, jakie przeprowadzono w ciągu 10 lat na grupie 10 tysięcy dzieci z ADHD, prof. Greenblatt i dr Nick zaczęli modyfikować terapię nadpobudliwości. Ograniczono leczenie farmakologiczne na rzecz zmiany zasad żywieniowych.

Cukier to nie jedyny winowajca nadpobudliwości dzieci. Bardzo niebezpieczne są również barwniki, dodatki do żywności i konserwanty.

– Dieta dziecka powinna być wolna od żywności przetworzonej – mówi Katarzyna Tyczyńska, doradca żywieniowy. – Obecne w niej składniki działają niekorzystnie na układ nerwowy, niektóre z nich dodatkowo wykazują działanie pobudzające – sygnalizuje ekspertka.

Nadpobudliwość mogą wywoływać syntetyczne barwniki, np. tetrazyna (E102, dodawana do oranżady), żółcień pomarańczowa (E110, znaleźć ją można w gumach do żucia, galaretkach, żelkach), azorubina (E122, czerwony barwnik obecny w deserach mlecznych i gotowych budyniach).

Uczeni badali również wpływ konserwantów dodawanych do żywności na zdrowie i rozwój dziecka. Problem ten zaczęto analizować już w połowie lat 70. XX wieku.

Wyniki obserwacji były jednoznaczne: benzoesan sodu (E211), siarczyny (od E220 do E228) i glutaminian sodu (E261) mogą przyczynić się do rozwoju nadczynności psychoruchowej, impulsywności. Ich nadmiar w diecie powoduje ponadto problemy z koncentracją i uczeniem się.

Problemy z zachowaniem wynikać mogą również z niedoborów składników mineralnych, zwłaszcza żelaza i cynku. Można je uzupełnić, rozszerzając dietę dziecka o orzechy, zboża, ryby i nasiona roślin strączkowych.

W diecie wszystkich członków rodziny nie może również zabraknąć źródeł kwasów omega-3, do których należą takie produkty jak: olej lniany, nierafinowany olej rzepakowy i słonecznikowy.

Dbać należy również o dostarczenie organizmowi kwasów tłuszczowych EPA i DHA (składniki te obecne są w śledziach, makreli, łososiu). Dlaczego to tak istotne?

Otóż dowiedziono, że niedobór kwasu dokozoheksaenowego (DHA) prowadzi do zaburzenia pracy układu nerwowego, co zwiększa ryzyko wystąpienia depresji, zachowań agresywnych, nasila problemy ze snem i utrudnia przyswajanie wiedzy.

Składniki zawarte w produktach spożywczych mają zatem ogromny wpływ na zachowanie dzieci. To kolejny powód, dla którego warto z większą uwagą komponować jadłospis dla całej rodziny.