Gdy dziecko nie chce spać

Noworodki śpią i budzą się we własnym rytmie, często również w nocy i z płaczem. Nie ma w tym nic niepokojącego, bo w ten sposób sygnalizują swoje potrzeby. Trzeba tylko dociec, co jest powodem płaczu dziecka: może maluch jest głodny, ma mokrą pieluszkę, kolki albo potrzebuje czułości mamy. Kilkumiesięczne dzieci potrafią już odróżniać dzień od nocy. Im starsze, tym mniejsze mają problemy ze snem. Poza tym, potrafią już komunikować swoje potrzeby.

Gdy dziecko nie chce spać, wykaż się cierpliwością. Przede wszystkim poznaj przyczyny problemów z zasypianiem, żeby zmienić tę sytuację. Czasami dziecko nie chce spać w nocy, ponieważ boi się ciemności, ma koszmary. Ważne jest, by zadbać o dobre warunki snu, uspokoić malucha, wyciszyć i zapewnić o bezpieczeństwie.

Znajdź dla dziecka właściwe miejsce na łóżeczko. Nie może ono stać obok kaloryfera czy naprzeciwko okna od wschodu, gdzie od rana świeci ostre słońce i przeszkadza w spaniu. Wieczorem pokój dziecka powinien być wietrzony. Temperatura w pokoju powinna wynosić 20-22°C. W cieplejsze dni możesz zostawiać uchylone okno.

Dziecko, żeby dobrze spać, musi też mieć wygodne łóżeczko, dopasowane do wzrostu. Materac powinien być nowy, nie za twardy i nie za miękki. Nie kładź malucha na poduszce, a jeśli już, to niech będzie ona płaska. Wielka poducha źle działa na kręgosłup, a poza tym, dziecko może wtulić w nią buzię, co utrudni oddychanie. Piżamka powinna być bawełniana i przewiewna.

Zasypianiu nie sprzyja nieregularny tryb życia. Dziecko musi kłaść się o w miarę jednakowej godzinie każdego dnia i o podobnej porze wstawać z łóżka. Wtedy organizm nie jest rozregulowany. Wprowadź zasady i konsekwentnie ich przestrzegaj. Codziennie kąp malucha o tej samej porze, np. po dobranocce, zakładaj piżamkę, czytaj przed snem. Dziecko musi mieć uporządkowany rytm dnia i nocy.

W dzień zadbaj, aby maluch zmęczył się w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Niech biega, bawi się na placu zabaw, jeździ rowerem. Gdy ciało odczuje zmęczenie, dziecku będzie łatwiej zasnąć. Ponadto usypiaj dziecko. Najlepiej nie przyzwyczajaj do wspólnego spania w jednym łóżku, bo potem odzwyczaić może być bardzo trudno. Lepiej ucz dziecko zasypiać we własnym łóżeczku w pokoju, poczytaj mu książeczkę na dobranoc, pogłaszcz po główce, zaśpiewaj kołysankę. Jeśli dziecko boi się ciemności, zostaw zapaloną lampkę nocną. Światło powinno być łagodne. Kiedy szkrab zaśnie, zgaś lampkę, by nie przyzwyczajać malucha do spania przy zapalonym świetle.

Czasami dzieci miewają złe sny. Zastanów się, co je powoduje: może trudna sytuacja w rodzinie albo problemy w przedszkolu. A może malec ma po prostu bujną wyobraźnię. Pomóż dziecku pokonać troski, wytłumacz, że to, co dzieje się we śnie, jest tylko na niby. Zadbaj też o ciszę. Trudno wypoczywa się w hałasie i chaosie. Nie oznacza to jednak, że kiedy dziecko śpi, trzeba chodzić na palcach po mieszkaniu. Niektóre lubią ciszę, innym ona przeszkadza.

Gdy dziecko nie chce spać, nie irytuj się i nie krzycz. To nic nie pomoże. Raczej spróbuj zrozumieć, poświęć dziecku trochę czasu na wspólną bajkę przed snem czy cichą spokojną piosenkę. Sen dziecka zależy też w końcu od atmosfery, która panuje w domu.

Joanna Krocz