Zwłóknienie płuc
Zwłóknienie płuc polega na tym, że w ich wnętrzu zamiast normalnych tkanek pojawia się tkanka łączna włóknista. Można to porównać do tworzenia się blizn na tkance płuc. Kiedy tkanka ta się pojawi, pozostaje już w płucach na zawsze.
Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana w stadium zaawansowanym, można wyleczyć ją tylko za pomocą przeszczepu płuc. Terapia obejmująca kortykosterydy i inne leki immunosupresyjne jest skuteczna, ale w niewielu przypadkach.
1. Objawy zwłóknienia płuc
Objawami zwłóknienia wewnątrz płuc są:
- krótki, urywany oddech (szczególnie po wysiłku),
- przewlekły, suchy kaszel,
- zmęczenie,
- brak apetytu,
- chudnięcie.
2. Przyczyny zwłóknienia płuc
Zwłóknienia wewnątrz płuc mogą być wynikiem innych schorzeń, szczególnie tych dotykających płuc, a konkretnie tkanek i przestrzeni pomiędzy pęcherzykami płucnymi oraz ich ścian. Choroby śródmiąższowe płuc to choroby atakujące tkankę nabłonkową, śródbłonek, błonę podstawną czy przychłonkę.
Mogą to być:
- pylice (choroby wywołane długotrwałym wdychaniem pyłów),
- choroby wywołane infekcjami płuc,
- niektóre choroby tkanki łącznej (reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowaty układowy, twardzina),
- choroby wywołane stosowaniem niektórych leków (antybiotyków, statyn, leków przeciw arytmii, leków stosowanych w chemioterapii),
- sarkoidozy (powiększenie węzłów chłonnych z naciekami w płucach),
- proteinozy pęcherzyków płucnych,
- limfangiomatozy (rozrost mięśni gładkich).
Znane jest także samoistne zwłóknienie płuc. Jest ono chorobą o nieznanej przyczynie i nie jest związane z występowaniem innych chorób. Niewielki odsetek przypadków tej choroby jest dziedziczony.
W przypadku wcześniaków mających przewlekłą chorobę płuc, czyli dysplazję oskrzelowo-płucną, do zwłóknienia płuc może dojść właśnie z powodu tej choroby, około 2.-3. doby życia. Zespół zaburzeń oddychania pojawia się u większości małych wcześniaków.
3. Diagnostyka i leczenie zwłóknienia płuc
Zwłóknienie płuc można zdiagnozować za pomocą rentgena płuc, jednak nie zawsze na zdjęciu rentgenowskim widać patologiczne zmiany. Tomografia komputerowa natomiast jest w stanie wykryć zwłóknienie w większej ilości przypadków.
Oprócz tego bierze się pod uwagę obserwowane objawy oraz wyniki badań krwi. Podczas osłuchiwania stetoskopem dołu płuc daje się słyszeć trzeszczenie, co także sugeruje chorobę. Jeśli te wszystkie badania nie pozwalają na postawienie diagnozy, stosuje się biopsję płuc.
Leczenie może początkowo obejmować terapię kortykosterydami i innymi lekami immunospresyjnymi (czyli obniżającymi aktywność układu odpornościowego), jeśli podejrzewa się, że jest wywołane inną chorobą.
W przypadku zwłóknienia idiopatycznego, czyli o nieznanej przyczynie, dostępnym leczeniem jest tylko przeszczep płuc. Spowolnienie zwłókniania płuc można osiągnąć za pomocą leków przeciwzapalnych. Oddychanie ułatwia się pacjentowi dzięki podaży tlenu. Takie działanie zapobiega także hipoksji, czyli niedoborowi tlenu w tkankach.