Szczyt K2 

K2 leży na granicy Pakistanu i Chin. Administracyjnie należy do Pakistanu, ale Chiny i Indie roszczą sobie prawa do tego terytorium. K2 jest drugim najwyższym po Mount Everest szczytem na świecie. Wysokość K2 to 86611 m n.p.m.

Góra K2 została odkryta w 1856 roku przez Thomasa Georgea Montgomeriego, brytyjskiego podpułkownika, który brał udział w pomiarach geodezyjnych Karakorum.

Ze względu na to, że K2 była drugim z kolei szczytem mierzonym przez Montgomeriego w górach Karakorum, przyporządkował jej nazwę - K2.

K2 jest również nazywana Czogori, co w lokalnym języku oznacza „Duża Góra”.

K2 leży w górach Karakorum. Jest to zwarte pasmo gór o długości 800 km. Wznosi się na zachodniej granicy Wyżyny Tybetańskiej. Na południowym wschodzie graniczy z Himalajami, a od zachodu z Pamirem i Hindukuszem. Z kolei od północy Karakorum graniczy z górami Kunlun.

Karakorum są po Himalajach najwyższymi górami na Ziemi. W ich paśmie leży ponad 100 szczytów powyżej 7 tys. m n.p.m i cztery powyżej 8 tys. m n.p.m.

Szczytami Karakorum powyżej 8 tys. m wysokości są: K2 (8611 m n.p.m.), Gaszerbrum I (8068 m n.p.m.), Broad Peak (8047 m n.p.m.), GaszerbrumII (8035 m n.p.m).

Karakorum należy do alpejskiej strefy fałdowej. Góry te wypiętrzyły się w okresie młodszego trzeciorzędu. Ich proces górotwórczy nadal trwa.

Charakterystycznym ukształtowaniem dla tego typu gór są ostre szczyty, wąskie grzbiety gór oraz strome urwiska. Góry poprzecinane są głębokimi dolinami rzecznymi. Góry Karakorum w dominującym stopniu składają się ze skał granitowych i gnejsów.

Karakorum jest masywem górskim silnie zlodowaconym. Góry Karakorum wyróżniają się na tle innych masywów bardzo dużą ilością lodowców.

Łączna pokrywa lodowa wynosi 18 tys. km2. Największymi lodowcami Karakorum są Sjaczen (71 km), Biafo (65 km) oraz Baltoro (62 km). Te lodowce są największe na świecie po lodowcach polarnych i lodowcu Fadczenki w Pamirze (77 km).

W górach przeważa klimat kontynentalny, suchy, charakterystyczny dla strefy podzwrotnikowej. Południowa część masywu leży w strefie monsunów, które latem przynoszą obfite opady. Klimat Karakorum jest znacznie bardziej surowy niż w Himalajach. W wyższych partiach gór temperatury zimą obniżają się do -40°C.

Na niskie temperatury zimą, ogromny wpływ mają lodowate wiatry z Azji Środkowej oraz to, że Himalaje odcinają napływ ciepłego powietrza z Azji południowo - wschodniej. Duże opady śniegu, niskie temperatury, a także ukształtowanie terenu, stworzyły wyjątkowe warunki dla tutejszych lodowców.

Karakorum jest jedynym miejscem na Ziemi, gdzie lodowce nie topnieją z powodu ocieplenia klimatu. Niektóre z nich wręcz przybierają na masie. Ten ewenement został przez glacjologów nazwany Anomalią Karakorum.

K2 jest uważana przez himalaistów za najtrudniejszą górę do zdobycia. Współczynnik śmiertelności na K2 wynosi 27 proc. (stan na 2018 roku). Po raz pierwszy szczyt K2 został zdobyty w 1954 roku przez Włochów Achille Campagnoni i Lino Lacedelli.

Pierwszą kobietą na K2 była Wanda Rutkiewicz. Polka zdobyła szczyt w 1986 roku. K2 była ostatnim ośmiotysięcznikiem niezdobytym zimą. Dla porównania pierwsze zimowe wejście na ośmiotysięczniki miało miejsce 17 lutego 1980 roku. Dokonali tego Polacy - Krzysztof Wielicki i Leszek Cichy, zdobywając Mount Everest (8848 m).

Pierwsze zimowe zdobycie K2 miało miejsce 16 stycznia 2021 roku i dokonali tego Nepalczycy. Grupa zdobywców składała się z następujących osób: Mingma Gyalje Sherpa, Nirmal Purja, Mingma David Sherpa, Gelje Sherpa, Sona Sherpa, Mingma Tenzi Sherpa, Pem Chhiri Sherpa, Dawa Temba Sherpa, Kili Pemba Sherpa i Dawa Tenjing Sherpa.