Maltańczyk. Co powinniśmy o nim wiedzieć?

Początki rasy maltańczyków sięgają czasów antycznych. Według jednej z teorii pieski te pochodziły z Egiptu, skąd były w dalszej kolejności rozprowadzane w świat przez handlarzy i kupców.

W grobowcu faraona Ramzesa II zmarłego w 1125 r. p.n.e. archeolodzy znaleźli niewielkie posągi psów, które wyglądem zbliżone były do maltańczyków właśnie. Z kolei ilustracje na wazach z około 700 lat później przedstawiają niewielkich rozmiarów psy, opisane jako "Melitae".

Nie ma jednoznacznego wyjaśnienia, skąd pochodzi nazwa tej rasy. Dawniej uważano, że odnosi się ona do Malty lub jednej z dalmatyńskich wysp Mljet. Obecnie pojawiają się przypuszczenia, że nazwa ta pochodzi od semickiego słowa "malat", oznaczającego port. Żadna z tych teorii nie jest jednak poparta wiarygodnymi dowodami.

Wiadomo natomiast, że przodkowie dzisiejszych maltańczyków byli znani i cenieni. Maltańczyki były pupilami na dworach królewskich i cesarskich, np. u królowej Wiktorii czy żony Napoleona, Józefina Bonaparte. Obecnie pieski te dalej cieszą się ogromną popularnością jako pupile doskonale funkcjonujące w miastach.

Maltańczyk ma śnieżnobiałe futerko, czarne oczka przypominające perełki i czarny nosek. Samym wyglądem potrafi rozczulić. Waży do 4 kg maksymalnie, jego długość zaś wynosi od 21 - 25 cm. Sierść pieska tej rasy jest jedwabista, pozbawiona podszerstka, pielęgnacja jej nie wymaga więc wiele pracy od właściciela.

Czasem możemy spotkać się z błędną informacją, że maltańczyki to owczarki maltańskie. Nie jest to prawda, są one spokrewnione z biszonami.

Maltańczyk to rozkoszny piesek, który bardzo przywiązuje się do swoich bliskich, pragnie przebywać z nimi cały czas. Wymaga od swoich opiekunów dużo miłości i uwagi, kiepsko znosi samotność.

Jest to zwierzę inteligentne, które łatwo wyszkolić. Mimo że należy do grupy piesków do towarzystwa, bardzo dobrze odnajduje się w dyscyplinach sportowych, w których wymagana jest dobra umiejętność komunikacji z właścicielem, jak np. dog dancing.

Towarzyski i serdeczny, uwielbia swój czas spędzać na zabawie, do której skutecznie potrafi namówić swojego właściciela. Ceni sobie jednak również chwile spokoju z bliskimi, kiedy może w spokoju oddać się ich pieszczotom.

Maltańczyk jest nieufny do obcych osób, a jego zachowanie wobec nieproszonych gości jest bardzo stanowcze. Swoje niezadowolenie będzie manifestował przede wszystkim głośnym szczekaniem. Musi mieć chwilę, aby poznać i ocenić nowo przybyłą osobę, jeśli jednak zyska ona jego zaufanie, chętnie zaprosi ją do wspólnej zabawy.

Piesek ten nie rywalizuje z innymi zwierzakami, nie rozwinął się u niego instynkt drapieżcy. Może dzięki temu mieszkać z innymi małymi zwierzętami, w szczególności, gdy jest do ich obecności przyzwyczajony od szczeniaka.

Jak już wspomnieliśmy, piesek ten bardzo przywiązuje się do swojego właściciela. Nie powinien być trzymany w odosobnieniu. Za wszelką cenę pragnie przypodobać się swojemu panu.

W kwestii pielęgnacji maltańczyka najwięcej trudności napotkamy podczas dbania o jego sierść. Ma on długie włosy, które bezwzględnie każdego dnia trzeba czesać, gdyż w przeciwnym wypadku łatwo i szybko powstają kołtuny, których już właściwie rozczesać się nie da. Szczotkowanie powinniśmy wykonywać przynajmniej raz na dzień.

Włosy pieska powinniśmy czesać szczotką z naturalnego włosia z odrobiną odpowiedniej odżywki. W kwestii kąpieli nie ma jednoznacznego stanowiska - to jak często go kąpiemy, zależy od właścicieli. Jeśli chcemy go wystawiać, najlepiej kąpać go raz w tygodniu, ponieważ sierść powinna być śnieżnobiała, a kąpiąc go rzadziej, byłoby trudno utrzymać taki efekt.

Jeśli nasz maltańczyk nie bierze udziału w pokazach, możemy kąpać go nieco rzadziej, w zależności od potrzeby (kiedy piesek pobrudzi się np. na spacerze). Po każdym myciu powinniśmy go wysuszyć, używając do tego najniższego stopnia suszarki.

Szczególną uwagę powinniśmy też zwrócić na pielęgnację uszu maltańczyka, ponieważ są one oklapnięte. Ze środka uszek należy wyskubywać włoski (jeśli się boimy, możemy zadanie do powierzyć groomerowi lub weterynarzowi, którzy mają w tym wprawę), środek uszek zaś należy przemywać specjalnym płynem.

Zęby maltańczyka powinniśmy myć codziennie specjalną pastą do zębów dla zwierząt. U piesków tych często osiada kamień nazębny, a jeśli jest go zbyt dużo, należy do usunąć w lecznicy (weterynarz robi to pod narkozą). Regularne mycie zębów pieska może zapobiec lub chociaż opóźnić zabieg usuwania kamienia z zębów.

Pazurki maltańczyka należy regularnie przycinać, przebarwienia na pyszczku i wokół oczu powinniśmy usuwać specjalnym płynem. Pieski te są przyzwyczajone do pięlęgnacji i na ogół chętnie poddają się wszelkim zabiegom, więc nie powinny sprawiać nam wiele trudności. Warto robić je regularnie, wtedy nasz pupil będzie spokojny i nie będą one dla niego traumatyczne.

Średnia długość życia maltańczyka to 13 lat.