Powszechny uraz u małych dzieci. Najczęściej odpowiadają za niego nieświadomi rodzice

Każdy rodzic zna ten scenariusz - trzymamy dziecko z rękę, maluch potyka się lub upada, a my próbując go przytrzymać, ciągniemy pociechę za rączkę. Niestety czasami to wystarczy, by dziecko doznało urazu i wymagało pomocy lekarskiej.

Łokieć opiekunki, czyli uraz stawu łokciowego, zwykle dotyka dzieci między drugim a trzecim rokiem życia. To jeden z najczęściej występujących urazów u maluchów.

Według definicji łokieć piastunki (łokieć opiekunki, choroba de Chassaignaca), to: podwichnięcie głowy kości promieniowej na skutek siły działającej osiowo w górę, z następczym zwichnięciem fragmentu więzadła obrączkowatego. W wyniku pociągnięcia rączki dziecka pionowo w górę zachodzi interpozycja między powierzchniami stawowymi głowy kości promieniowej i głowy kości ramiennej.

Wystarczy, że osoba trzymająca dziecko za rękę gwałtownie szarpnie rączką malucha. Każdy rodzic wie, że dziecko często się potyka, czy wyrywa i wtedy opiekun próbuje je uspokoić - jeden niekontrolowany ruch i o uraz nietrudno.

Dlaczego na ten uraz narażone są głównie dzieci między 2. i 3. rokiem życia?

Ponieważ u dzieci w tym wieku, koniec kości promieniowej nie jest jeszcze w pełni wykształcony. Więzadło obrączkowate obejmujące głowę kości promieniowej jest mniej stabilne, głowa tej kości może się nieznacznie wysunąć spod tego więzadła i dochodzi wtedy do podwichnięcia. Powoduje to ogromny ból i wymaga nastawienia.

Kiedy może dojść do takiego urazu?:

• podczas upadku lub potknięcia dziecka, gdy rodzic próbuje je przytrzymać za rękę,

• podczas nagłego wyrwania się dziecka idącego za rękę,

• podczas potknięcia się dziecka, gdy schodzi za rękę po schodach,

• podczas zabaw, w których dziecko gwałtownie podskakuje i jest trzymane za wyprostowane ręce.

Eksperci zaznaczają, że obraz kliniczny podwichnięcia głowy kości promieniowej jest dość typowy - dziecko płacze, a ból zlokalizowany jest w okolicy łokcia i najczęściej promieniuje w kierunku nadgarstka. Próba ruchu wywołuje ból.

Zdezorientowani i nieświadomi rodzice myślą zwykle, że mają do czynienia ze złamaniem kończyny.

Oprócz doskwierającego maluchowi bólu inne objawy łokcia opiekunki to:

• zablokowany, lekko ugięty łokieć,

• podtrzymywanie ugiętej ręki przez dziecko,

• obrzęk nadgarstka,

• trudności w poruszaniu ręką,

• zniekształcenie łokcia.

Leczenie łokcia opiekunki nie wymaga operacji. Na szczęście w takim przypadku wystarczy wykonać rutynowy zabieg, który jednak, ze względu na ból odczuwany przez małego pacjenta, odbywa się w znieczuleniu. Po wykonaniu odpowiednich badań lekarz powinien nastawić podwichnięty łokieć. Z racji tego, że obraz kliniczny i mechanizm urazu jest dość typowy, to najczęściej nie jest konieczne wykonywanie zdjęcia RTG.

Lekarze opisują, że w chwili, gdy więzadło wraca na swoje miejsce, słyszalny jest charakterystyczny trzask. Po nastawieniu stawu łokciowego i wprowadzeniu główki kości pod więzadło dziecko powinno odczuć natychmiastową ulgę.

Medycy zalecają, by przez kilka dni oszczędzać obolałą rękę. Eksperci przekonują, że pełna sprawność wraca już w kilkanaście minut lub w ciągu pierwszych godzin od udzielonej pomocy medycznej.

Warto mieć świadomość, że według niektórych źródeł, u co drugiego dziecka zdarzają się nawroty podwichnięcia. Dolegliwość ta mija samoistnie, gdy dziecko kończy 5-6 lat, kiedy wzmacniają się więzadła.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl