Czym skutkuje niedobór witaminy D? 

Zbyt niski poziom tego związku w organizmie stwarza dla naszego zdrowia poważne zagrożenie. Przekonaj się, jaką rolę odgrywa i na co narażamy się ignorując zalecaną suplementację.

Rola witaminy D jest wprost nieoceniona. Warunkuje prawidłowe zachodzenie procesów w większości układów naszego ciała.

Najbardziej znana jest ze swego dobroczynnego wpływu na układ kostny, dlatego też jej przyjmowanie zalecane jest zwłaszcza dzieciom w okresie rozwojowym.

Zwiększa siłę i masę mięśni, regeneruje neurony, poprawiając działanie układu nerwowego, wzmacnia naszą odporność na chorobotwórcze bakterie, wspiera pracę układu rozrodczego.

Dzięki niej w prawidłowy sposób może zachodzić proces wchłaniania fosforanów i wapnia w przewodzie pokarmowym. Dodatkowo działa ochronnie na serce, znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju chorób o podłożu hormonalnym, a także metabolicznym i zapalnym.

Zaniedbanie suplementacji witaminy D może mieć groźne konsekwencje. Najbardziej znanym skutkiem jej niedoboru jest krzywica, na którą narażone są przede wszystkim dzieci.

W późniejszym okresie życia wzrasta natomiast ryzyko osteoporozy oraz osteomalacji, czyli rozmiękania kości, na skutek czego stają się kruche i podatne na złamania.

Zaburzeniu ulega także prawidłowy wzrost zębów, które w dodatku są bardzo podatne na próchnicę.

Na tym jednak nie koniec. Zbyt niskie stężenie witaminy D we krwi powoduje znaczne osłabienie organizmu.

Spada odporność i wyraźnie pogarsza się samopoczucie, przez co stajemy się bardziej podatni na depresję.

Wzrasta zagrożenie zapalenia spojówek, zapalnych zmian skórnych i pogorszenia jakości słuchu.

Co więcej, zwiększa się prawdopodobieństwo rozwoju cukrzycy typu 1, raka pęcherza moczowego, jajnika i okrężnicy, a także choroby Leśniowskiego-Crohna.

Symptomy niedoboru są dość charakterystyczne. Na skutek awitaminozy nasz układ pokarmowy przestaje działać tak, jak powinien – tracimy apetyt i często doskwierają nam nieprzyjemne dolegliwości żołądkowe.

Pojawiają się nudności i wymioty, którym towarzyszyć może biegunka oraz zwiększenie ilości oddawanego moczu. Stajemy się osłabieni, doskwiera nam silne pragnienie oraz nadpotliwość. Bóle głowy i oczu wzmagają bezsenność. Niejednokrotnie też stają się przyczyną problemów z widzeniem.

Podstawowym źródłem witaminy D jest oczywiście promieniowanie UV. Jednak, jak zostało wspomniane, mieszkańcy naszego kraju nie mogą liczyć na zaspokojenie jej zapotrzebowania w ten sposób.

Odpowiednie nasłonecznienie występuje u nas bowiem jedynie przez kilka miesięcy w roku w okresie wiosenno-letnim i to właśnie teraz jest najlepszy czas, aby korzystać z dobrodziejstw pięknej, słonecznej aury.

Tej słonecznej witaminy możemy poszukiwać także w pożywieniu. W największych ilościach występuje w mięsie ryb, głównie w węgorzu, łososiu, tuńczyku, dorszu czy makreli.

Osoby, które nie przepadają za rybami, równie dobrze mogą sięgnąć po tran. Witaminę D znajdziemy także w niektórych grzybach, serze, żółtku jaj oraz wątrobie.

Na rynku można znaleźć ponadto wzbogacone nią produkty – w Polsce jest to np. margaryna.

Niewielka ilość witaminy znajduje się także w mleku matki oraz podawanym dziecku mleku modyfikowanym. Jednak ani ono, ani produkty żywnościowe nie są w stanie zaspokoić dziennego zapotrzebowania na tę substancję. W związku z tym eksperci zalecają zażywanie witaminy D w postaci suplementu każdemu, niezależnie od wieku.