Tak rozpoznasz toksycznego rodzica. Sześć znaków ostrzegawczych

Święta to specyficzny czas w roku, w którym wielu z nas z jednej strony cieszy się na czas wolny spędzony z rodziną, a z drugiej - nieco obawia się rodzinnych spotkań. Psychologowie są zresztą zgodni co do tego, że święta są jednym z najbardziej stresujących okresów, w których konflikty i niesnaski z najbliższymi wychodzą często na światło dzienne.

Szczególnie, jeśli w rodzinie łączą nas toksyczne relacje. Mogą one prowadzić do poczucia niepokoju, depresji czy obniżenia samooceny, a nawet powodować zachowania autodestrukcyjne.

Jak je rozpoznać? Możemy wyróżnić sześć zachowań, które powinny zapalić nam w głowie czerwoną lampkę.

Jeśli w rodzinie jest ktoś, kto pełni rolę czarnej owcy, jest zawsze o wszystko obwiniany, jego pomysły są wyśmiewane, niepowodzenia wyolbrzymiane, a jego zdanie nie jest brane nawet pod uwagę, to znak, że w rodzinie źle się dzieje. Takie zachowania są niestety powszechne w przypadku rodziców narcystycznych.

Rodzeństwo przekazuje negatywne komunikaty od rodziców, a następnie wraca do nich z informacją zwrotną od ciebie. Brzmi znajomo? Takie pasywno-agresywne zachowania zdarzają się głównie w dorosłym życiu, jednak nie pozostają bez wpływu na psychikę: w ten sposób człowiek uwikłany jest w sytuację pozostawiającą poczucie zdrady i urazy.

Niby w dobrej wierze bliscy wciąż wytykają ci coś, co powoduje u ciebie duży dyskomfort. Wielokrotnie prosisz ich, by przestali i nie wracali już do tematu. Oni jednak wciąż pytają dlaczego nie masz chłopaka/dziewczyny, dlaczego nie idziesz na studia itp., tłumacząc, że robią to, mając na względzie twoje dobro. Nie szanują granic, które im wyznaczasz.

Istnieją rodziny, w których jedna z osób jest faworyzowana. Najczęściej jest to jedno z rodzeństwa. Taka osoba jest uznawana za wzór, a cokolwiek zrobi, odbierane jest to jako coś wspaniałego i godnego naśladowania. To trudna sytuacja dla pozostałych, np. jego braci czy sióstr, którzy nie są w stanie sprostać oczekiwaniom rodziców i zawsze są stawiani na drugim miejscu. Może to u nich prowadzić do osamotnienia i lęku przed rozczarowaniem rodzica.

To sytuacja, w której odpowiedzialność z rodziców jest przenoszona na dzieci. Może się wiązać z nieobecnością fizyczną lub niedostępnością emocjonalną rodziców, ich uzależnieniami. Dzieci przejmują wówczas ich obowiązki. W przyszłości, wyrastając w takiej rodzinie, też będą wchodziły w relacje, w której będą odgrywać rolę opiekuna.

Kocham cię, jeśli robisz to, czego chcę, nie kocham, jeśli ponosisz porażki - w tym przypadku za karę poczujesz moje emocjonalne odrzucenie. Tak w skrócie można opisać manipulację związaną z warunkowaniem miłości przez rodzica. Dziecko wyrastające w tak toksycznej relacji będzie zawsze czuło, że musi zasłużyć na miłość, a w dorosłym życiu, by unikać konfliktów, będzie robiło wszystko, by nie narazić się na sprzeciw innych osób.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl