Polacy go pokochali. Ten egzotyczny owoc może zalegać w żołądku i jelitach
Zwany persymoną owoc pochodzi z Azji, ale zdobywa coraz większą popularność na całym świecie. Charakteryzuje się słodkim, miodowym smakiem oraz soczystą, delikatną konsystencją. Dzięki bogactwu składników odżywczych uchodzi za owoc o wielu korzyściach zdrowotnych. Jednak uwaga, w nadmiarze może szkodzić.
Polacy go pokochali. Ten egzotyczny owoc trzeba jeść z umiarem
Co zawiera kaki?
Kaki, czyli persymona, jest źródłem witamin, zwłaszcza witaminy A, C oraz E, które wspierają odporność, zdrowie skóry i wzroku. Obecność antyoksydantów pomaga w walce z wolnymi rodnikami, spowalniając procesy starzenia się organizmu.
Kaki zawiera także błonnik, który wspomaga trawienie i może przyczyniać się do regulacji poziomu cukru we krwi. Dojrzałe owoce to doskonały dodatek do różnych dań, takich jak sałatki, desery czy smoothie. Można spożywać je na surowo lub jako składnik bardziej złożonych potraw. Jego słodki smak sprawia, że może stanowić zdrowszą alternatywę dla tradycyjnych słodyczy.
Owoc ten może być wartościowym elementem diety dzieci, jednak powinien być wprowadzany stopniowo. Jego miękka konsystencja sprawia, że jest łatwy do spożycia, ale niektóre dzieci mogą być wrażliwe na jego działanie. Warto obserwować reakcję organizmu i podawać kaki w małych ilościach, zwłaszcza na początku.
Jak myć warzywa i owoce?
Co za dużo, to niezdrowo
Mimo licznych właściwości prozdrowotnych nie należy spożywać go w nadmiarze. Zawiera dużo naturalnych cukrów, co może prowadzić do nagłych skoków poziomu glukozy we krwi.
Spożywanie owoców kaki, zwłaszcza w dużych ilościach i w nieodpowiednich warunkach trawiennych, może prowadzić do powstawania tzw. bezoarów, czyli twardych, zbitych mas zalegających w żołądku lub jelitach. Bezoary zbudowane z resztek roślinnych noszą nazwę fitobezoarów, i właśnie ten typ jest związany z kaki.
Główne czynniki ryzyka związane z kaki to:
wysoka zawartość tanin (głównie w niedojrzałych owocach) - mogą w kwaśnym środowisku żołądka przekształcać się w nierozpuszczalne kompleksy, które łączą się z białkami i włóknami roślinnymi, tworząc twarde, kleiste masy,
włókna roślinne (celuloza, hemicelulozy) - mogą kumulować się w żołądku, szczególnie jeśli perystaltyka jest zaburzona,
zaburzenia motoryki przewodu pokarmowego - osoby po operacjach żołądka (np. resekcja żołądka), z cukrzycą (gastropareza), z chorobami wpływającymi na motorykę przewodu pokarmowego czy przyjmujące leki opóźniające opróżnianie żołądka (np. opioidy), są bardziej narażone na tworzenie się bezoarów.
Jedzenie persymony bez wcześniejszego spożycia innych pokarmów może zwiększyć ryzyko, ponieważ sok żołądkowy może szybciej zainicjować proces wytrącania się tanin i formowania mas bezoarowych.
Źródła
- Fakt
