Plan wydarzeń: "Kamienie na szaniec" Aleksandra Kamińskiego

1. Przedstawienie bohaterów: Jana Bytnara (ps. "Rudy"), Aleksego Dawidowskiego (ps. „Alek”) i Tadeusza Zawadzkiego (ps. "Zośka").
2. Wybuch wojny w 1939 r. i stanięcie do walki.
3. Podjęcie działań sabotażowych i dywersyjnych.
4. Aresztowanie Rudego i śledztwo.
5. Akcja pod Arsenałem.
6. Śmierć Rudego i Alka.
7. Akcja pod Celestynowem.
8. Likwidacja posterunku żandarmerii w Sieczychach.
9. Śmierć Zośki.

Ten krótki plan wydarzeń "Kamienie na szaniec" stanowi zarys powieści, w której Aleksander Kamiński opowiada o działalności grupy członków Szarych Szeregów w Warszawie w czasie II wojny światowej. Jest to przykład literatury opartej na faktach, u podstaw której leżała relacja jednego z bohaterów, Tadeusza Zawadzkiego, który opisał działalność „Pomarańczarni” i Szarych Szeregów oraz przebieg akcji pod Arsenałem.

1. Przedstawienie bohaterów: Jana Bytnara, Aleksego Dawidowskiego i Tadeusza Zawadzkiego, którzy w maju 1939 r. zdali maturę i byli absolwentami Gimnazjum im. Stefana Batorego. Należeli też do drużyny harcerskiej „Buki”.
2. 6 dni po wybuchu wojny harcerze z „Buków” wyruszają na wschód. Przewodzi im drużynowy Zeus (Leszek Domański).
3. Harcerze wracają do okupowanej Warszawy. Dowiadują się o śmieci ojca Alka, który był dyrektorem fabryki broni.
4. Młodzi ludzie chcą walczyć z okupantem. Wiążą się z akcją Małego Sabotażu (jej zadaniem było m.in. uprzykrzanie życia Niemcom). Muszą też pracować, by wspomóc finansowo swoje rodziny. Rozpoczynają naukę w Szkole Budowy Maszyn im. Wawelberga.
5. Chłopcy walczą z okupantem. Narażając życie, rozwieszają polskie flagi, piszą na murach hasło „Polska zwycięży!”.
6. Alek wyjeżdża z miasta i udaje się do krewnych swojej narzeczonej, Basi Sapińskiej.
7. Rudy i Zośka wysadzają niemieckie pociągi, które wiozły sprzęt na front w Rosji.
8. Akcja pod Arsenałem [zobacz niżej "Kamienie na szaniec" – szczegółowy plan wydarzeń akcji pod Arsenałem]
9. Śmierć Rudego i Alka. W akcie zemsty zastrzeleni zostają dwaj Niemcy.
10. Harcerze pomagają Żydom, którzy biorą udział w powstania w getcie warszawskim.
11. Zośka nie może sobie poradzić ze śmiercią przyjaciół. Wyjeżdża na wieś i za namową ojca sposuje ich losy. Kiedy powraca do pełni sił, wraca do Warszawy, gdzie otrzymuje Krzyż Walecznych (pośmiertne odznaczenia otrzymali też Rudy i Alek).
12. W Celestynowie Zośka odbija więźniów przewożonych z obozu w Majdanku do Oświęcimia.
13. W kolejnej akcji, pod Czarnocinem w lecie 1943 r., polskie oddziały tracą trzech ludzi. Nie udaje się też wysadzić pociągu z niemiecką amunicją (uszkodzono tylko most).
14. W czasie powrotu z akcji, dochodzi do wypadku. W wyniku strzelaniny z Niemcami giną Andrzej Zawadzki, Gruby i Felek Pendelski. Za tę tragedię winny czuje się Zośka.
15. Zośka zostaje aresztowany, ale udaje mu się ukryć swoją działaność i po tygodniu zostaje wypuszczony.
16. Zośka dowodzi akcją likwidacji posterunku żandarmerii niemieckiej we wsi Sieczychy. Kończy się ona powodzeniem, jednak w wyniku walk Zośka umiera.

1. Niemcy odnajdują adres i nazwisko Rudego w notatniku komendanta Grup Szturmowych hufca „Praga”.
2. Aresztowanie Rudego (23 marca 1943 r.) i znalezienie dowodów na jego związek z organizacją dywersyjną.
3. Gestapo torturuje Rudego, ale chłopiec nikogo nie wydaje.
4. Przyjaciele Rudego chcą go odbić.
5. Pierwsza próba odbicia Rudego się nie udaje, druga ma miejsce 26 marca, a dowodzi nią komendant warszawskiej chorągwi Szarych Szeregów – Orsza.
6. W pobliżu budynku Arsenału udaje się zaatakować samochód, którym przewożono Rudego i innych więźniów.
7. Polscy harcerze uwolnili Rudego i 25 innych więźniów.
8. W czasie akcji Alek zostaje poważnie ranny i musi być operowany. Niestety, nie udaje się go uratować.
9. Umiera też skatowany Rudy, który przed śmiercią prosi Czarnego Jasia, aby wyrecytował mu "Testament mój" Juliusza Słowackiego, gdzie padają słowa: „Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei || A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, || Jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec...”.