Okres dorastania a depresja

Dojrzewanie to bardzo burzliwy okres w życiu każdego człowieka. Młodzi ludzie chcą poznać świat. Konfrontują swoje wyobrażenia o życiu z rzeczywistością. Zmieniają nastawienie do siebie samych i całego otoczenia. Może to skutkować obniżonym nastrojem. Podczas dojrzewania pojawiają się też pierwsze potrzeby seksualne, a brak możliwości ich rozładowania może negatywnie wpływać na psychikę. Pierwsze niepowodzenia i rozczarowania miłosne mogą wpłynąć na obniżenie poczucia własnej wartości. Pojawiają się też problemy ze znalezieniem własnego miejsca w społeczeństwie. Burza hormonalna, która jest udziałem każdego dorastającego człowieka, sprawia, że pojawiają się gwałtownie i często zmieniające się emocje. W okresie dojrzewania narasta też konflikt międzypokoleniowy. Młodzi ludzie nie potrafią znaleźć wspólnego języka z rodzicami, co jest powodem pojawienia się poczucia bezsilności. To właśnie w okresie dojrzewania bardzo często pojawiają się pierwsze objawy depresji.

Jak już wspomniano, podczas dorastania i dojrzewania może wystąpić depresja. Może pojawić się w czterech postaciach: depresja młodzieńcza czysta. Charakteryzuje się obniżeniem nastroju. Bardzo często pojawiają się dolegliwości lękowe, których przyczyn nie można zdiagnozować. Występuje też nadmierna troska o przyszłość i swoją rolę w społeczeństwie; depresja młodzieńcza z rezygnacją. Charakteryzuje się ona pojawieniem się problemów w nauce. Osoba cierpiąca na ten rodzaj depresji nie radzi sobie z nauką. Na dodatek odczuwa poczucie bezsensu życia i uważa, że nie ma po co żyć. Pojawiają się myśli samobójcze i bardzo często osoby cierpiące na ten rodzaj depresji mają tendencję do targania się na swoje życie; depresja młodzieńcza z niepokojem. Charakteryzuje się obniżeniem nastroju występującym bardzo często z jego zmiennością. Pojawiają się też dolegliwości lękowe, których podobnie jak w depresji czystej nie można zdiagnozować. Osoby cierpiące na ten rodzaj depresji wykazują też zaburzenia autodestrukcyjne, które mogą prowadzić do samookaleczeń; Depresja młodzieńcza hipochondryczna. Ma najczęściej wszystkie objawy depresji czystej i dodatkowo pojawiają się biegunki, zaparcia, kołatanie serca. Osoba cierpiąca bardzo mocno koncentruje się na swoim ciele i zdrowiu.

Depresji w okresie dojrzewania może sprzyjać wiele czynników. Szczególnie często na tę chorobę w okresie dojrzewania cierpią dziewczyny. Dzieje się tak dlatego, że nastolatki narażeni są na czynniki hormonalne, genetyczne, psychologiczne i społeczne. Warto zwrócić uwagę na przyczyny genetyczne, gdyż odkryto, że depresja częściej dotyka dzieci, których rodzice, będąc w takim samym wieku, cierpieli na depresję. Pojawieniu się zaburzenia sprzyja: silny stres, na jaki nastolatkowie narażeni są w szkole i poza nią, przemoc, na którą nastolatkowe zostali narażeni, zaniedbanie emocjonalne, śmierć osoby bliskiej lub inne traumatyczne przeżycia, rozstanie się z osobą bliską, choroba przewlekła, np. [cukrzyca](http://* choroba przewlekła, np. cukrzyca. Pierwsze objawy depresji w okresie dorastania mogą pojawić się razem z innymi zaburzeniami. Mogą wystąpić zaburzenia lękowe, zaburzenia łaknienia. Wynikiem może być też sięgnięcie po substancje psychoaktywne.

Najważniejsze w procesie leczenia depresji u nastolatków jest odpowiednie i szybkie zdiagnozowanie choroby. Im szybciej ono nastąpi, tym większa jest szansa na całkowite wyleczenie. W terapii u nastolatków stosowana jest psychoterapia oraz lekarstwa przeciwdepresyjne. Najlepsze efekty można uzyskać, stosując te dwie metody leczenia razem. Zakłada się, że najlepiej rozpocząć podawanie lekarstw antydepresyjnych wraz z rozpoczęciem psychoterapii. Oczywiście nie każdy rodzaj depresji u nastolatków wymaga podawania lekarstw. Najczęściej podaje się je, kiedy depresja ma silny przebieg i kiedy sama psychoterapia nie daje oczekiwanych efektów. Lekarstwa mogą być zastosowane, kiedy stwierdzono objawy psychozy, depresja ma charakter przewlekły lub nawrotowy. Można je też podawać, kiedy dostęp do psychoterapeuty, choć wymagany, jest utrudniony.

• Jak zwalczać depresję?
• Depresja młodzieńcza
• Objawy depresji
• Rozwód a depresja

Warto pamiętać o tym, że leczenie depresji powinno trwać przez kilka miesięcy po tym, jak jej objawy ustąpią. Lekarstwa powinny być odstawiane stopniowo i musi się to odbywać pod kontrolą lekarza. Jeśli po ich odstawieniu pojawią się pierwsze objawy depresji, należy wznowić podawanie lekarstw w ich pełnych dawkach. Bardzo skuteczna w leczeniu nastolatków jest psychoterapia. Jednak ważne jest, aby została przeprowadzona przez fachowców. Doskonałe rezultaty osiąga się przez zastosowanie psychoterapii poznawczo-behawioralnej. Wpływa ona doskonale na łagodzenie objawów depresji i pozwala na zmianę schematów myślenia. Osoba chora, która znajdzie się pod wpływem tej terapii, odzyskuje pewność siebie i nabiera pozytywnego stosunku do życia. Według przeprowadzonych badań jest to najlepszy rodzaj psychoterapii. Aby była w pełni skuteczna, należy kontynuować ją także po ustąpieniu objawów depresji. Prowadzi to do utrwalenia sposobów radzenia sobie ze stresem, jakie zostały wypracowane podczas terapii. Dzięki temu można zminimalizować ponowne wystąpienie depresji w późniejszym czasie.