Niepopularna opinia o spaniu z dzieckiem. "Podświadomość jest delikatna"

Nie bez powodu mówi się o nieprzespanych nocach w kontekście rodzicielstwa. Wielu rodziców doświadcza chronicznego braku snu w pierwszych latach życia pociechy. Małe dzieci często się wybudzają w nocy, płaczą lub mają koszmary. Początkowo wchodzi w grę również nocne karmienie piersią czy problemy trawienne niemowlaka.

Niektórzy rodzice czekają z niecierpliwością na czas, gdy dziecko zacznie przesypiać całe noce w swoim łóżku. Rzeczywistość bywa jednak różna i maluchy przychodzą w nocy do sypialni rodziców. Czasem nie chcą w ogóle spać w swoim pokoju.

Na jak długo pozwolić dziecku na wspólne spanie z rodzicami? Nie ma jednoznacznej odpowiedzi, choć Mickey Mehta, tytułujący się jako guru holistycznego podejścia do zdrowia, ma swoje zdanie na ten temat.

W jednym z filmików opublikowanym na profilu @mickey_mehta tłumaczy, że kluczowa dla rozwoju dziecka jest obecność matki.

- Dziecko miewa sny pełne strachu i fobii, ponieważ jego podświadomość jest delikatna, wychwytuje każdy sygnał. Jeśli matka jest obok dziecka, gdy dziecko płacze, ona je uspokaja. Nieregularne bicie serca dziecka znów wraca do normy - mówi. Wspólne spanie z dzieckiem daje więc ukojenie i poczucie bezpieczeństwa.

Zdaniem coacha czas na wydzielenie oddzielnego pokoju do spania dla dziecka przychodzi w momencie, gdy kończy ono siedem lat.

Użytkownicy oglądający filmik mają mieszane uczucia. Niektórzy popierają podejście mężczyzny i uważają, że nie ma nic piękniejszego niż zasypianie i budzenie przy ukochanym dziecku.

Oto wybrane komentarze:

"Żaden inny ssak na planecie nie rodzi, a następnie nie oddziela matki od dziecka w najbardziej bezbronnym stanie, czyli podczas snu. Nigdy nie rozumiałam idei dziecięcych łóżeczek. Spałam od pierwszego dnia z dzieckiem. Teraz ma 6 lat i nie ma nic piękniejszego niż budzić się każdego ranka przy jego uśmiechniętej twarzy",

"Moja córka ma prawie 10 lat i nadal śpi w moim łóżku",

"Uważam za śmieszne, że matki rodzą swoje dzieci tylko po to, żeby położyć je w pokoju obok, żeby mogły zasnąć. Twoje dziecko było dosłownie w twoim ciele, dlaczego uważasz, że to w porządku umieszczać je w innym pokoju już jako niemowlę?!! Naprawdę widać różnicę. Spójrz na Zachód, gdzie dzieci nie mają szacunku dla rodziców, spójrz na Wschód, gdzie dzieci szanują rodziców, zupełnie inne kultury" - piszą zwolennicy podejścia Mehty.

Nie wszyscy jednak zgadzają się ze słowami coacha.

Oto wybrane komentarze:

"Wow, nigdy nie słyszałam tyle bzdur w jednej rolce od faceta. Ani razu nie wspomina o ojcu i nie ma pojęcia, z czego wynika moczenie nocne" - pisze dr Mona Amin, która jest pediatrą. Internauci oburzają się również na słowa mężczyzny, jakoby dziecko śpiące w oddzielnym pokoju musiało być pełne strachu i lęku.

Faktycznie, niektóre dzieci wcześnie wykazują chęć spania w oddzielnym pomieszczeniu, inne uparcie każdej nocy przychodzą do pokoju rodzica. Grunt to słuchać własnej pociechy, ale jednocześnie brać pod uwagę także własne potrzeby.

Przypomnijmy, że wspólne spanie było praktykowane na niemal całym świecie przez wieki. Dopiero lata 60. przyniosły przełomowe zmiany na Zachodzie, które później w latach 70/80. znalazły odzwierciedlenie i w Polsce.

To właśnie wtedy popularne stało się mleko modyfikowane oraz teorie mówiące o tym, by nie nosić dziecka, bo się przyzwyczai oraz pozwalać mu wypłakać się w samotności. Dziś odchodzi się od takiego myślenia i powoli wraca się do nurtów bliskości.

Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl