Niepokojące objawy podczas nauki chodzenia

Nauka chodzenia to bardzo ważna i dość złożona umiejętność. Wymaga od dziecka koordynacji ruchów, skupienia uwagi, utrzymania równowagi. Rodzice często chcą pomóc dziecku i wkładają je w chodziki wierząc, że to nauczy chodzenia. Tymczasem jest odwrotnie.

Jeśli dziecko jeszcze nie chodzi, znaczy to, że nie jest na taką umiejętność gotowe. Być może jego mięśnie przykręgosłupowe nadal są za słabe, by utrzymać ciężar ciała. W takiej sytuacji wkładanie do chodzika może przynieść więcej szkody niż pożytku, powodując lub przyczyniając się do wad kręgosłupa. Na co jeszcze zwrócić uwagę podczas nauki chodzenia?

Jedna z największych bolączek rodziców. O ile we wczesnym dzieciństwie płaskie stopy są zupełnie naturalne, o tyle u dzieci powyżej 3. roku życia – mogą już niepokoić i być zapowiedzią płaskostopia.

Niemowlęta i dzieci małe mają jeszcze bardzo miękkie kości i giętkie stawy, natomiast mięśnie nie są w pełni rozwinięte. Dlatego właśnie stopy mogą być płaskie. To się zmieni, gdy mięśnie się wzmocnią i nabiorą sprawności. Aby tak się stało, kupuj dziecku giętkie buty i pozwalaj chodzić na boso po różnym podłożu – to pozwala stopie pracować i rozwijać się.

Jeśli zauważysz, że twój trzy- lub czterolatek ma płaskie stopy – umów się na wizytę u ortopedy. Jest jeszcze wcześnie – przy odpowiednich ćwiczenia (a także obuwiu) uda się usprawnić mięśnie.

To także jest normalne na wczesnym etapie nauki chodzenia i wynika z nieumiejętności utrzymywania równowagi i koordynacji ruchów. Nie powinno niepokoić, jeśli występuje coraz rzadziej.

Jeśli chcesz zminimalizować ryzyko przewrócenia się – zaopatrz dziecko w skarpetki antypoślizgowe.

Jeśli jednak twoje dziecko jest już starsze, doskonale chodzi, a jednocześne czasami potyka się "o własne nogi", traci równowagę i chwieje się – udaj się do lekarza. Być może występują u niego problemy neurologiczne.

To również jest cecha charakterystyczna dla okresu nauki chodzenia, jednak pod kilkoma warunkami.

Po pierwsze – stopy mogą być skierowane jedynie delikatnie do środka, po drugie – takie zachowanie powinno minąć po kilku miesiącach od nauczenia się samodzielnego stawiania kroków.

A jeśli tak się nie dzieje? Natychmast udaj się do ortopedy i poproś o wykonanie badania bioder i stóp, możliwe, że twoje dziecko ma stopy końsko-szpotawe. To wada wrodzona polegająca na deformacji stopy. Nieleczona jest bolesna i może prowadzić do kalectwa.

Dotyczy wielu dzieci i jest w okresie nauki chodzenia normalne. Dzięki niemu dziecko uczy sę utrzymywania równowagi, rozwija odpowiednio napięcie mięśniowe, trenuje koncentrację uwagi.

Problem zaczyna się, gdy na palcach przez długi czas chodzi dziecko powyżej trzeciego roku życia. Może to świadczyć o nieprawidłowym napięciu w mięśniach i problemach neurologicznych. W takim przypadku - udaj się do pediatry.

Ortopedzi podają, że prawe 90 proc. wszystkich noworodków ma zdrowe stopy. Natomiast już w wieku szkolnym aż u 25 proc. tych dzieci występują wady stóp i kolan.