Formuła spowiedzi dla dzieci. Jak łatwo się jej nauczyć?

By dziecko mogło w pełni uczestniczyć we mszy świętej, zobowiązane jest przystąpić do spowiedzi. To zadanie szalenie trudne, również dla osób dorosłych. Trzeba bowiem przed obcą osobą przyznać się do popełnionych grzechów, a zatem powiedzieć to, czego nierzadko się wstydzimy.

Jeśli jednak nasza pociecha przystępuje do I Komunii Świętej, zobowiązana jest poznać podstawowe modlitwy. Do nauczenia się jest też formuła spowiedzi dla dzieci komunijnych

Dziecko: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.

Ksiądz: Na wieki wieków. Amen.

Dziecko: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Jestem uczniem/uczennicą klasy trzeciej. To moja pierwsza spowiedź. Obraziłem(- am) Pana Boga następującymi grzechami: [w tym miejscu wyznajesz swoje grzechy]. Więcej grzechów nie pamiętam, za wszystkie szczerze żałuję i postanawiam poprawę. Proszę o pokutę i rozgrzeszenie [słuchasz księdza, który daje naukę, nakłada pokutę i udziela rozgrzeszenia].

Ksiądz: Bóg, Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat ze sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna, i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła [kiedy ksiądz będzie mówił słowa rozgrzeszenia, po cichu powiedz trzy razy, uderzając się w pierś:Boże bądź miłościw mnie grzesznemu.

Kiedy usłyszysz słowa: I ja odpuszczam tobie grzechy w Imię Ojca Syna, i Ducha Świętego, robisz znak krzyża i odpowiadasz: Amen.

Ksiądz: Wysławiajmy Pana, bo jest dobry.

Dziecko: Bo jego miłosierdzie trwa na wieki.

Ksiądz: Pan odpuścił Tobie grzechy, idź w pokoju.

Dziecko: Bóg zapłać.

Formuła spowiedzi świętej dla dzieci po I Komunii Świętej praktycznie się nie zmienia, jedynie zamiast słów "To moja pierwsza spowiedź", mówisz "Ostatni raz u spowiedzi byłem/byłam i zadaną pokutę wypełniłem/wypełniłam (albo nie wypełniłem/ nie wypełniłam).

Formuła spowiedzi świętej dla dzieci to nie wszystko. Ważne jest też odpowiednio się do niej przygotować. Pomóc może znajomość warunków dobrej spowiedzi. Są to: rachunek sumienia, żal za grzechy, mocne postanowienie poprawy, szczera spowiedź, zadośćuczynienie.

Najważniejsze, by nie straszyć dzieci spowiedzią. Nie wytykajmy też najmłodszym, że z każdego występku muszą się wyspowiadać. To do niczego dobrego nie prowadzi.

Dobrze jest też przećwiczyć w domu formułę spowiedzi. Możemy odegrać scenkę, oczywiście bez konieczności mówienia swoich grzechów. Te potraktujmy jako prywatną sprawę naszego dziecka. Jeśli nie chce nam o nich powiedzieć, nie naciskajmy. A jeśli zapisze je na kartce, nie czytajmy ich.

Po spowiedzi nie pytajmy też, jak było albo jaką pokutę dziecko otrzymało. Jeśli dziecko będzie chciało o tym powiedzieć, na pewno to zrobi.