"Dziewczynka z zapałkami" - baśń, którą znają wszyscy
"Dziewczynka z zapałkami" to jeden z najbardziej wzruszających utworów literackich. Dostarcza całej gamy emocji. Jest opowieścią o dziecku, które zamiast być z rodziną w ciepłym domu, zmuszone było sprzedawać w niepogodę zapałki, by zarobić choć kilka groszy. Utwór przekazuje wiele ponadczasowych wartości.
"Dziewczynka z zapałkami" - baśń, którą znają wszyscy
"Dziewczyna z zapałkami", którą po raz pierwszy wydano w 1845 r., to jedna z najbardziej znanych baśni Hansa Christiana Andersena. Jej fabułę potrafi streścić chyba każdy. Jest też źródłem wielu inspiracji: muzycznych, teatralnych i literackich. W odniesieniu do niej powstało wiele filmów animowanych i fabularnych, musicali i książek dla dzieci.
"Dziewczynka z zapałkami" - streszczenie
W mroźny wieczór mała dziewczynka idzie boso przez miasto. Próbuje sprzedać zapałki. Nikt nie zwraca na nią uwagi. Żaden przechodzień nie interesuje się cierpieniem dziecka, bo każdy zaabsorbowany jest ostatnimi przygotowaniami do świąt.
Przemarznięta do szpiku kości dziewczynka siada skulona pod jednym z domów. Chce rozgrzać nogi. Jest jej tak zimno, że postanawia rozpalać zapałki jedna po drugiej. Każdy z czterech płomieni ma wymiar symboliczny i pokazuje pragnienia dziecka, które sobie wizualizuje.
Pierwsze to żelazny piec, który daje ciepło skostniałym dłoniom. Drugi to pieczona kaczka, dzięki której dziewczynka zapomni o głodzie, a trzeci – choinka. Kiedy przedostania zapałka zgasła, kilka iskier uniosło się w górę, a jedna z nich spadła.
Dziewczynka przypomniała sobie, że jej ukochana babcia utożsamiała to z nadchodzącą śmiercią. Kiedy zapaliła ostatnią zapałkę, pojawiła się właśnie ona. Dziecko tak bardzo nie chciało, by babcia odeszła, że zapaliło wszystkie zapałki z opakowania. Chwilę później razem z nią odeszło w kierunku nieba, by stanąć przed tronem Boga.
Rola wychowawcza baśni
"Dziewczynka z zapałkami" to jedna z baśni religijnych w dorobku H.Ch. Andersena. W utworze znaleźć można wiele wartości wychowawczych. Jego treść to przyczynek do rozmów o śmierci, ale też ubóstwie i nierównościach społecznych.
Omawianą baśń poznają już dzieci w wieku przedszkolnym. Dla najmłodszych wersja utworu jest nieco skrócona, a wątek śmierci dziewczynki nie jest przedstawiony w sposób drastyczny.
Utwór budzi jednak emocje, co stanowi o jego wyjątkowości. Pozwala też pokazać, że wokół nas są osoby potrzebujące, ubogie. Wspólnie z dzieckiem można zastanowić się, jak możemy im pomóc.
