Druga ciąża po kilku latach

Kobiety, które planują dziecko, mając już jednego malucha w domu, nierzadko doświadczają mieszanych uczuć. Mimo iż marzą o powiększeniu rodziny i wiedzą, że są w stanie podołać czekającym je obowiązkom, zwykle towarzyszy im lęk. O ile w trakcie pierwszej ciąży przez dziewięć miesięcy mogły koncentrować się wyłącznie na sobie, posiadanie potomka w okresie oczekiwania na drugie dziecko oznacza konieczność poświęcenia mu swojej uwagi. Każda mama wie, że złe samopoczucie, spowodowane dolegliwościami ciążowymi, nie usprawiedliwia jej w oczach kilkulatka, który chciałby, aby świat jego rodziców obracał się wokół niego. Zachowanie równowagi między rolą mamy i potrzebami kobiety ciężarnej nie jest, niestety, łatwe.

W kwestii badań diagnostycznych druga ciąża nie różni się zasadniczo od pierwszej. Przed zajściem w ciążę kobieta powinna wykonać ogólne badanie krwi, badanie stężenia glukozy we krwi, ogólne badanie moczu, badanie na obecność przeciwciał wobec: różyczki, toksoplazmozy, wirusa cytomegalii, ospy wietrznej, antygenu Hbs, oraz badanie poziomu hormonów tarczycy i hormonów płciowych. Konieczne jest także poddanie się badaniu ginekologicznemu i wykonanie cytologii. Warto zadbać również o zdrowie jamy ustnej i przed ciążą wyleczyć ewentualne ubytki.

W trakcie ciąży standardowo wykonuje się USG dopochwowe, ewentualnie przez powłoki brzuszne, oraz badanie piersi. W celu oceny stanu rozwijającego się płodu przeprowadza się badanie USG 3D. Zalecane są również testy w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową, badanie genetyczne (służy do określenia ryzyka wystąpienia wad genetycznych u dziecka), testy na obecność paciorkowców typu B, badanie krwi w kierunku cukrzycy, wymaz z szyjki macicy, badanie ciśnienia krwi oraz badania moczu i krwi.

Pojawienie się drugiego dziecka w domu wiąże się z wieloma zmianami, dlatego warto odpowiednio przygotować pierworodne dziecko na powiększenie rodziny. Pierwszym krokiem jest rozmowa. Dziecko powinno wiedzieć, że na świat przyjdzie jego brat lub siostra, by mieć czas na oswojenie się z tą myślą. Dziewięć miesięcy to dla kilkulatka abstrakcja, dlatego najlepiej jest wytłumaczyć mu, że rodzeństwo pojawi się w domu w trakcie konkretnej pory roku. Wielu rodziców zastanawia się, ile szczegółów dotyczących ciąży powinni podać swojemu dziecku. Niestety, w tym przypadku nie ma złotej reguły – warto zdać się na swoją pociechę. Czterolatek może spytać wprost, skąd biorą się dzieci. Wbrew temu, co może się wydawać, nie ciekawi go moment poczęcia, ale – dosłownie – miejsce, w którym przebywa dziecko przed narodzinami. W takiej sytuacji wystarczy powiedzieć, że dziecko bierze się z macicy, która znajduje się w brzuchu mamy. Maluch, który chce wiedzieć więcej, nie omieszka spytać.

Jeśli dziecko wykazuje zainteresowanie nienarodzonym jeszcze bratem lub siostrą, warto umiejętnie je podtrzymywać. Jak to zrobić?

• Oglądaj z dzieckiem zdjęcia zrobione w czasie, gdy był niemowlakiem.
• Podsuń maluchowi książeczki na temat nowego dziecka w rodzinie.
• Odwiedzaj z dzieckiem znajomych, którzy mają niemowlę w domu.
• Wspólnie z maluchem zapakuj swoją torbę przed porodem.
• Razem z dzieckiem obmyślaj imiona dla rodzeństwa.
• Zabierz swoją pociechę na badanie USG, by mogło usłyszeć bicie serca swojego brata lub siostry.

Przygotowanie dziecka na pojawienie się rodzeństwa wymaga trochę czasu, ale warto go znaleźć, by kilkulatek miał pozytywny stosunek do nowego członka rodziny.