Bunt młodzieńczy a depresja
Bunt młodzieńczy nie powinien nikogo zaskakiwać. Można potraktować to jako zło konieczne, można też starać się zrozumieć i przypomnieć sobie swoje poczynania z czasów młodości. Trzeba też pamiętać, że to, co odbieramy za bunt, może się okazać depresją. Może to być depresja dwubiegunowa. Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej mogą występować razem z depresją i na dodatek mogą być mylone z buntem młodzieńczym.
Bunt młodzieńczy a depresja
W tym artykule:
Młodzież się buntuje
Bunt młodzieży nie powinien nikogo dziwić. Ludzie w wieku od piętnastego do siedemnastego roku życia doświadczają niestałości emocjonalnej. W młodym człowieku kumulują się emocje. Przesadnie reaguje na niektóre sytuacje. Ma skłonność do przeceniania okoliczności i wyolbrzymiania zdarzeń i kłopotów. Pojawiają się niekontrolowane wybuchy złości. Swoje niezadowolenie kieruje przeciwko wszelkim autorytetom. Pojawia się bunt, który może przybierać różne postaci. Jego celem jest zerwanie ze wszelkimi ograniczeniami, które młody człowiek subiektywnie postrzega jako niezgodne z jego wyobrażeniami i oczekiwaniami. W niektórych przypadkach młodzieńczy bunt wygląda jak depresja dwubiegunowa.
Objawy choroby afektywnej dwubiegunowej są jednak inne, ale jednym z nich może być depresja. Może się ona też pojawić w wyniku młodzieńczego buntu. Bunt taki może przebiegać z różnym nasileniem. Młody człowiek, który buntuje się przeciwko wszystkiemu i wszystkim, stara się wykreować swój nowy wizerunek, na nowo ukształtować swoją tożsamość i znaleźć drogę do odrębności i indywidualności. Stara się być taki jak osoby dorosłe, ale zachować swoją indywidualność. Odkrywa w sobie nowe możliwości. Ale często bunt może prowadzić do depresji, zwłaszcza kiedy młody człowiek uzmysłowi sobie, ile dzieli go od jego ideałów.
Bunt młodzieńczy – czynniki i formy
Bunt u młodzieży może być wyzwolony przez różne czynniki. Najczęściej przedmiotem buntu jest wszystko, co młodzież postrzega jako ograniczenia, co może godzić w wolność, niezależność, samodzielność, możliwość podejmowania własnych decyzji, prawo bycia sobą. Bunt ma służyć obronie i wzmacnianiu własnej pozycji społecznej. Może też być narzędziem walki o wysoko oceniane wartości społeczne takie jak: sprawiedliwość, prawda, bezpieczeństwo. Bunt zewnętrzny to taki, który służy do wyrażania własnego sprzeciwu wprost, w sposób, który powinien być zrozumiały dla reszty społeczeństwa. Natomiast bunt wewnętrzny wiąże się z tłumieniem swoich przeżyć w sobie. Może wynikać z obawy przed karą, z poczucia winy. Bunt wewnętrzny może prowadzić do powstawania depresji, a jego przyczynami mogą być: stan lęku, niska hierarchia społeczna, brak pewności siebie, brak zaufania do ludzi.
Bunt i depresja
Buntować można się przeciwko wszystkiemu. Najczęściej jednak bunt młodzieńczy skierowany jest w stronę ludzi. I tak najczęściej młodzież buntuje się przeciwko: rodzinie i rodzicom. W takim przypadku bunt może prowadzić też do depresji. Najczęściej skierowany jest on przeciwko zbyt wysokim wymaganiom ze strony rodziców, złemu i nierównemu traktowaniu, nadmiernej ingerencji w życie prywatne, zakazom i nakazom, postępowaniu rodzeństwa; nauczycielom. W tym przypadku bunt najczęściej skierowany jest przeciwko niesprawiedliwości w ocenianiu uczniów, złemu traktowaniu uczniów, nudnym lekcjom, przemocy ze strony nauczycieli; * innym ludziom. W tym przypadku bunt skierowany jest przeciwko tym, którzy z jakiegoś powodu narazili się młodzieży. Mogą to być osoby źle mówiące o młodych, narzucające im własne zdanie, znęcające się nad innymi itd.
To musisz wiedzieć:
Bunt może być też skierowany w rzeczywistość społeczną, stosunki międzyludzkie, zło całego świata, a także przeciwko normom, a nawet tradycji. Warto pamiętać, że bunt nie zawsze musi być racjonalny i jego przyczyny nie zawsze są oczywiste. Bardzo często ma on na celu zmianę relacji z rodzicami i otoczeniem, wyraża pragnienie innego życia. Bunt może nie mieć też żadnych podstaw i może się pojawić dlatego, że dojrzewający człowiek chce się po prostu buntować, nawet jeśli nie wie, dlaczego. Należy wiedzieć, że powody, dla których nastolatkowie się buntują, są różne. Bunt może też prowadzić do depresji.
