10 rzeczy, które rodzic powinien mówić swojemu dziecku
To od rodziców w największej mierze zależy to, jakie emocje będą towarzyszyły ich dzieciom w okresie dojrzewania. Budowanie odpowiedniej samooceny upowinno zacząć się już od najmłodszych lat. Rodzice czasami nieświadomie powodują jednak u dziecka rozchwianie emocjonalne i niskie poczucie swojej wartości.
Najczęstszymi błędami wychowawczymi są: nadmierne porównywanie do innych, ocenianie lub zagłuszanie dziecięcej ciekawości.
Rodzice powinni podkreślać wyjątkowość oraz okazywać bezgraniczą miłość, wówczas dziecko będzie miało pozytywną samoocenę. Musi wiedzieć, że jest akceptowane takim, jakim jest, pomimo swoich niedoskonałości. Powinno być także zachęcane do okazywania swoich uczuć, używania zwrotów takich jak "kocham cię", "tęsknię". Dzięki temu nie tylko nauczy się nazywać swoje emocje, ale lepiej je także rozpoznawać i wyrażać.
Na kolejnej stronie zobaczysz WIDEO, dotyczące relacji rodziców z dziećmi
Zobacz także: Matka 1,5-rocznego chłopca doznała szoku, kiedy odebrała go z przedszkola. "Nie mogłam odkleić koszulki od jego ciała"
Rodzic powinien nauczyć dziecko wyrażać uczucia oraz zadbać o jego samoocenę
"Nie poddawaj się tak łatwo, na pewno ci się uda"
Dzieci bardzo łatwo się zrażają, jeżeli coś im nie wychodzi. Ważnym zadaniem rodziców jest nauczenie pociechy wytrwałości w dążeniu do celu i osiąganie go stopniowo. Dziecko musi mieć świadomość, że wiele rzeczy nie przychodzi od razu i wymaga cierpliwości. W dążeniu do tych celów rodzice powinni dopingować swoje maluchy i zapewniać o wsparciu.
"Dziękuję ci za pomoc, z tobą poszło mi znacznie łatwiej. To jest praca zespołowa!"
Ważnym aspektem wychowywania dziecka jest uświadamianie mu od najmłodszych lat, że bardzo ważna jest współpraca oraz pomoc innym.
Zaangażuj pociechę do codziennych obowiązków domowych, niech potrafi samo posprzątać zabawki lub pomoże ci w pozbieraniu niepotrzebnych rzeczy. Po wspólnie zakończonej pracy, pochwal je i podziękuj za pomoc. Podkreślaj także, że udało się to zrobić tak sprawnie, dzięki dobrej współpracy.
Na kolejnej stronie zobaczysz WIDEO, dotyczące wychowania w kontekście wypracowania pewności siebie
"To będzie trudne, ale wierzę, że sobie poradzisz"
Wiemy doskonale o tym, że niektóre zadania mogą być bardzo trudne do zrealizowania. Dzieci niekoniecznie o tym jednak wiedzą. Chciałyby wszystko osiągać łatwo i najlepiej od razu. Ich pozytywna samoocena zależy w dużej mierze od tego, czy będą chciały zaryzykować i spróbować podjąć się trudnego zadania. To, że nie bedą mogły czegoś zrobić, nie powinno ich zrażać i umniejszać ich poczucia własnej wartości. Rodzice muszą zapewniać swoje pociechy, że wierzą w ich możliwości i trzymają za nie kciuki.
"Szanuję twój wybór. Zawsze możesz zapytać mnie o zdanie, służę pomocą"
W trudnym okresie, kiedy dziecko dorasta i zaczyna samo podejmować decyzje, przestaje pytać rodziców o zdanie. Gdy nadejdzie ten czas, rodzic powinien uszanować taki obrót sprawy i nie próbować walczyć z dzieckiem o dalszą dominację. Należy podkreślać, że zawsze służy się radą i pozostaje do dyspozycji, jeżeli tylko będzie miało z czymś problem. Dziecko będzie tym chętniej korzystało z porad rodzica, jeżeli będzie wiedziało, że ma taką możliwość i nie będzie przymuszane do słuchania narzucanej opinii. Walcząc z dzieckiem uzyska się tylko odwrotny efekt. Będzie ono coraz bardziej oddalało się od opiekuna, a przecież nie na tym zależy matce i ojcu.
"Wiem, że pochłonęło to wiele starań, ale nie martw się, następnym razem się uda"
Rodzice powinni uczyć dzieci od najmłodszych lat przyjmowania porażek. Muszą mieć one świadomość, że wiele rzeczy może im się nie udać osiągnąć i niepowodzenia to część naszego życia. Jeżeli dziecku coś się nie uda, a ciężko na to pracowało, warto podkreślać, że ten wysiłek nie poszedł na marnę i zaprocentuje w przyszłości. Dalsza praca w końcu przyniesie pożądane skutki.
"Jestem bardzo ciekaw twojej opinii"
Kiedy dziecko już podrośnie, zaczyna interesować się tym, co się dzieje w domu. Kiedy rodzice muszą podejmować jakieś decyzje, warto wysłuchać opinii dziecka, jeżeli chce coś powiedzieć, a nawet samemu zapytać je o zdanie. W ten sposób nie tylko uczy się dyskutować, zabierać głos oraz argumentować, ale także poczuje się docenionym oraz pełnoprawnym członkiem rodziny.
"Nie musisz być w tym najlepszy, ważne, aby dalej nad tym pracować"
Rodzice często nie wiedzą, jak zachęcić dziecko do nauki w przypadku, gdy dany przedmiot nie jest jego mocną stroną. Problem ten nie dotyczy tylko nauki, ale także innych kwestii. W takich sytuacjach warto uświadomić pociechę, że nie trzeba być najlepszym we wszystkim, leczy gdy poświęci więcej czasu ma zrealizowanie trudnego zadania, może uzyskać wyższą nagrodę, np. w postaci lepszej oceny.
"Oczywiście, że cię wysłucham. Powiedz, co się stało"
Dzieci bardzo chętnie chcą dzielić się z rodzicami codziennymi przeżyciami. Niestety, rodzice często zbywają je, mówiąc, że są zajęci. Jest to błąd, nie powinno się ignorować malucha. Dobrze jest wysłuchać, co ma do powiedzenia, zadawać pytania odnośnie konkretnych sytuacji, które je spotkały. Jeżeli komunikacja zostanie zaniedbana już na wczesnym etapie, wówczas nastoletnie dziecko nie będzie potrafiło i nawet chciało rozmawiać ze swoimi rodzicami.
"Czy wiesz co zrobiłeś źle? Czy wiesz, za co musisz przeprosić?"
Dzieci od najmłodszych lat powinny być także uczone, że jeżeli coś przeskrobią lub komuś zawinią, powinny umieć za to przeprosić. Oczywiście na wstępie musi mieć pełną świadomość tego, co zrobiło oraz za co przeprasza. Samo "przepraszam" nie będzie nic znaczyło, jeżeli będzie wyuczoną formułką. Dziecku należy tłumaczyć, co i gdzie źle zrobiło. Niech ma świadomość, że swoim zachowaniem sprawiło komuś przykrość. Dobrze jest zapytać, jak samo poczułoby się, gdyby ktoś inny potraktowałby je w ten sam sposób.
Źródła
- rodzinazdrowia.pl
