Uczymy dobrych nawyków – nie obgryzaj paznokci

Obgryzanie paznokci skutkuje często rozwinięciem się w organizmie wielu chorób (żółtaczki, owsicy). Schorzenia są efektem przedostawania się do układu pokarmowego wirusów, bakterii czy pasożytów właśnie poprzez wkładanie palców do buzi. Tym bardziej trzeba dołożyć wszelkich starań, żeby dziecko mające nawyk obgryzania paznokci pozbyło się go.

1. Owsiki pod paznokciami

U malucha chorego na owsicę do zakażenia dochodzi przez włożenie do buzi rąk, palców lub przedmiotów, na których znajdowały się inwazyjne jaja owsików. Połknięte powędrowały następnie do jelit, gdzie wykluły się z nich owsiki. Proces dojrzewania pasożytów wynosi ok. dwóch tygodni.

Dorosłe samice nocą kierują się w stronę odbytu, gdzie składają jaja. Ponieważ wydzielina je pokrywająca wywołuje swędzenie, chory drapie pupę. W efekcie na dłoniach, a przede wszystkim pod paznokciami, są przenoszone inwazyjne jaja. Stąd już krótka droga do ponownego ich połknięcia w wyniku obgryzania paznokci (a tym samym do powstania kolejnego źródła zakażenia) oraz do zarażania innych osób.

Inwazyjność owsików oraz jajeczek jest wprost zdumiewająca. Jaja pasożytów potrafią przetrwać na dłoniach wiele godzin, a przeniesione na powierzchnie (ubrania, pościel, zabawki, deski klozetowe) – nawet do trzech tygodni!

2. Dbałość o higienę paznokci

Podejmując działania profilaktyczne oraz lecznicze w owsicy, należy zadbać, aby paznokcie były czyste i krótko obcięteie. Kiedy dziecko jest przyzwyczajone do ich obgryzania, trzeba też dołożyć wszelkich starań, aby pomóc mu to przezwyciężyć.

Warto wytłumaczyć, dlaczego jest ważne, żeby nie obgryzać paznokci. U dziewczynek motywująco działa zwykle widok ładnych paznokci u mamy, a nawet pomalowanie od czasu do czasu własnych.

Nawyk obgryzania paznokci ma zwykle jakąś przyczynę. Najczęściej wynika z nieradzenia sobie ze swoimi emocjami, z potrzeby zwrócenia na siebie uwagi bądź naśladowania osoby dorosłej. Trudna dla dziecka sytuacja wywołuje napięcie, którego rozładowaniu ma służyć właśnie obgryzanie paznokci. Chcąc pomóc w zwalczaniu tego nawyku, warto:

• na spokojnie podejść do tematu, bez krzyku, bicia po rękach czy wyśmiewania,
• spróbować zrozumieć dziecko, pochylić się nad jego trudnościami,
• przeanalizować własne zachowanie i sytuację domową, np. czy maluch często jest krytykowany, czy są mu stawiane zbyt duże wymagania i czy jest świadkiem licznych kłótni,
• próbować odwrócić uwagę syna lub córki w trakcie obgryzania paznokci. Dobrą alternatywą są zabawy ruchowe i prace plastyczne (rysowanie, lepienie z plasteliny, wycinanie). Ważne jest również chwalenie, gdy tylko dziecko powstrzyma się od swojego nawyku.

Pewną formą pomocy w walce z tą czynnością może być posmarowanie paznokci specjalnym płynem lub żelem. Ich bardzo nieprzyjemny smak powinien skutecznie zniechęcić do obgryzania. Często przyzwyczajenie to uaktywnia się podczas oglądania bajek w telewizji. Warto wtedy zadbać, żeby zająć czymś dziecięce rączki, np. ugniataniem piłeczki. Trzeba też zwrócić uwagę, aby maluch nie zastąpił obgryzania paznokci trzymaniem w buźce kredek, długopisów lub własnego palca.