Sześcioletni Daniel chce zmienić płeć
Na pierwszy rzut oka niczym nie różni się od rówieśników. Uśmiechnięte dziecko, z dwoma kucykami i mnóstwem pomysłów na zabawę. Oto Danni, a właściwie Daniel, najmłodszy w Wielkiej Brytanii chłopiec, który chce zmienić płeć z męskiej na żeńską.
Wszystko zaczęło się trzy lata temu, kiedy trzyletni wtedy Danniel McFadyen siedział po cichu w łazience. – Kiedy weszłam do środka, mój syn miał w ręku nożyczki. Trzymał je nad genitaliami. Gdy zapytałam co robi, odpowiedział, że chce sobie obciąć penisa, ponieważ chciałby być dziewczynką – opowiada Kerry, mama chłopca.
Kobieta była wstrząśnięta tym, co zobaczyła. Próbowała się uspokoić i wyjaśnić synowi, że może zrobić sobie krzywdę. Jednak to nie pomogło. A trzyletni wtedy Daniel jeszcze wielokrotnie powtarzał rodzicom, że chciałby być dziewczynką. Ci zaczęli się niepokoić.
Wtedy Kerry i Craig McFadyen zdecydowali się na wizytę u lekarza rodzinnego. Ten skierował ich do specjalisty, który zdiagnozował u Daniela dysforię płci. To rzadkie zaburzenie pojawia się, gdy fizyczna płeć dziecka lub osoby dorosłej nie pasuje do tożsamości płciowej. – Mam mózg dziewczynki, ale ciało chłopca – mówi dzisiaj Daniel.
Dla rodziny chłopca to była ulga. – Powiedziano mi, że w rozwiązaniu problemu pomoże wychowywanie Daniela jako dziewczynki tak długo, aż uzna on, że chce zmiany – mówi Kerry McFadyen.
Nie było to jednak proste. Rodzina obawiała się, że ich syn będzie szykanowany w przedszkolu i szkole, jednak Daniel sam zdecydował, że chce nosić spódniczki, czesać się jak dziewczynka i bawić lalkami. A w przedszkolu został przyjęty ciepło. Od tego czasu rodzice, rodzeństwo i znajomi mówią do syna Danni. – Ostatnio pozwoliliśmy jej zdecydować, jaki prezent chce dostać na urodziny. Wybrała lalkę Barbie, wózek i zabawki ze Świnką Peppą – podkreśla odmienność płciową swojego dziecka Kerry.
Dzisiaj Daniel ma 6 lat. Jego rodzice czekają, aż skończy lat 16, ponieważ wtedy, jeśli będzie chciał, zacznie przyjmować hormony żeńskie. Za następne dwa lata poddany zostanie operacji zmiany płci.
Co na temat chęci zmiany płci przez sześciolatka mówią psychologowie? – Czas pomiędzy 3. a 7. rokiem życia dziecka to okres identyfikacji płciowej. Zarówno chłopcy, jak i dziewczynki zaczynają wtedy interesować się swoją płcią i dostrzegają różnice pomiędzy kobietą a mężczyzną. To normalna faza rozwoju, którą przechodzi każde dziecko – mówi portalowi parenting.pl dr Anna Siudem, psycholog dziecięcy z Lublina.
– Jej zadaniem jest utożsamienie psychiczne z płcią fizyczną. Dziecko bada swoje ciało i porównuje różnice płciowe. To, co wykształci się w dziecku właśnie w tym etapie, będzie później systematycznie utrwalane i w wieku 10-11 lat przekształci się w popęd seksualny – wyjaśnia.
Anna Siudem dodaje, że sposób wychowania dziecka w tym okresie może być ściśle związany z jego późniejszym funkcjonowaniem. – Nie należy jednak podchodzić do wychowania w sposób stereotypowy i sądzić, że jeśli chłopcy bawią się lalkami, to nabiorą więcej cech kobiecych i odwrotnie – jeśli dziewczynki lubią zabawę samochodami, to znaczy, że staną się chłopczycami – podkreśla.
– W wieku od 3 do 7 lat rozgraniczanie zabaw na chłopięce i dziewczęce nie ma dla dziecka znaczenia. Co innego jednak ingerencja w płciowość. Dlatego ostrożna byłabym w przypadku, gdy rodzice decydują się traktować chłopca, jak dziewczynkę w całej rozciągłości zagadnienia – zaznacza psycholog.
– Taka radykalna decyzja musi zostać poparta wieloma badaniami psychologicznymi, neurologicznymi, a także psychiatrycznymi, ponieważ łatwo dziecku w takim wieku wyrządzić niebywałą krzywdę. W końcu wiąże się to z późniejszym życiem nie tylko jego, ale i jego rodziny – podsumowuje dr Anna Siudem.
